Όσα δεν θέλει να πει η κα Κουτσελίνη, του Γιώργου Βασιλείου

Η κα Μαίρη Κουτσελίνη, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και Διευθύντρια της Έδρας UNESCO για την Ισότητα δημοσίευσε πρόσφατα άρθρο με θέμα τις πρόσφατες δηλώσεις που έγιναν περί ρύθμισης της πορνείας. Η κα Κουτσελίνη διατυπώνει την αγανάκτηση –την οποία συμμερίζεται η πλειοψηφία της κοινωνίας- για τις αναχρονιστικές απόψεις που παρουσιάζουν την πορνεία ως «κοινωνική υπηρεσία». Παράλληλα καταγράφει και μια σειρά άλλων θέσεων που με τις οποίες κανείς λογικός άνθρωπος δεν διαφωνεί.

Το πρόβλημα παρουσιάζεται όταν η κα Κουτσελίνη, στην προσπάθεια της να «ξεπλύνει» το βουλευτή του ΔΗΣΥ κ. Μαππουρίδη (ο οποίος προέβη στις επίμαχες δηλώσεις), αρχίζει να διαχέει τις ευθύνες παντού και αόριστα. Σε καμία περίπτωση δεν αναφέρεται στο βουλευτή του ΔΗΣΥ, αλλά αντίθετα αποφασίζει ότι της φταίει σύσσωμη η βουλή που «δεν διαβάζει, δεν γνωρίζει, δεν μελετά». Προφανώς η κοινωνία μας περιμένει πολύ περισσότερα από την παρούσα Βουλή. Όμως όσο αφορά στο συγκεκριμένο ζήτημα τουλάχιστον, η κα Κουτσελίνη διαπράττει πολύ σοβαρό λάθος όταν ισχυρίζεται ότι είναι όλοι το ίδιο ή ότι έχουν όλοι τις ίδιες απόψεις με τον κ. Μαππουρίδη.

Κατ’ αρχάς, το ΑΚΕΛ έχει διαχρονική ξεκάθαρη θέση για τα ζητήματα πορνείας και σωματεμπορίας, και δεν ψάχνουμε στις μεσημεριανές εκπομπές ποια είναι τα αίτια τους. Για εμάς η πορνεία δεν είναι ένα ακόμα «επάγγελμα» και το γυναικείο σώμα δεν είναι εμπόρευμα. Η πορνεία συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με όλα τα κοινωνικά προβλήματα που συνοδεύουν τον καπιταλισμό. Είναι δεκάδες οι δράσεις και οι πρωτοβουλίες του ΑΚΕΛ και του Γυναικείου Κινήματος της ΠΟΓΟ για τη σωματεμπορία, ακόμη και σε περιόδους που αποτελούσε ταμπού η συζήτησή της.

Κατά δεύτερο, η κα Κουτσελίνη θα μπορούσε να αναζητήσει ποιοι δεν είχαν καταθέσει απόψεις στη Δημόσια Διαβούλευση για το καθεστώς της πορνείας, που πραγματοποιήθηκε από την Επίτροπο Διοικήσεως το Μάρτη του 2013. Έτσι θα μπορούσε να συγκεκριμενοποιήσει τις καταγγελίες της. Πάντως, το ΑΚΕΛ, η ΠΕΟ και η ΠΟΓΟ τοποθετήθηκαν ξεκάθαρα και θα ήταν χρήσιμο να ακούσουμε αν και πού διαφωνεί με τις τοποθετήσεις μας.

Στο ίδιο άρθρο η κα Κουτσελίνη κατακεραυνώνει και «την άλλη ‘έξυπνη’ τοποθέτηση, μέσα στην ίδια την μεγαλόπνοη βουλή: Αν ποινικοποιηθεί η αγορά υπηρεσιών από πελάτη, θα χάσουμε τους «μάρτυρες», και τότε πώς θα συλλαμβάνονται οι προαγωγοί». Ορθά αντιτάσσεται σε αυτή την έξυπνη τοποθέτηση η κα Κουτσελίνη. Όμως το ΑΚΕΛ, πολύ πριν απασχολήσει την επικαιρότητα το θέμα ζητούσε: την ποινικοποίηση της χρήσης σεξουαλικών υπηρεσιών συνδυασμένη με κίνητρα και βοήθεια προς τις γυναίκες για να ξεφύγουν από την πορνεία. Το πρώτο βήμα έγινε με την ψήφιση πέρσι του σχετικού νομοσχεδίου, στο οποίο μάλιστα το ΑΚΕΛ και άλλα κόμματα προτείναμε αυστηρότερες ποινές για τους θύτες.

Τέλος, η κα Κουτσελίνη ισχυρίζεται ότι η απάντηση στα σεξιστικά στερεότυπα που κυριαρχούν είναι η αύξηση των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Σίγουρα, πρέπει να αυξηθούν οι γυναίκες στη δημόσια ζωή. Πόσο δε μάλλον, μετά το σοβαρό πισωγύρισμα που διέπραξε η κυβέρνηση Αναστασιάδη, η οποία –μόνο μετά από την κοινωνική κατακραυγή- συγκινήθηκε να διορίσει μία μόνο γυναίκα στο υπουργικό.

Εντούτοις, αρκεί το φύλο των βουλευτών, των υπουργών, των ηγετών γενικότερα για να καθοριστεί η προοδευτικότητα τους σε θέματα γυναίκας και ισοτιμίας των φύλων; Μήπως η Θάτσερ παλαιότερα, η Μέρκελ και η Λαγκάρντ σήμερα, έχουν πολιτικές που βελτίωσαν τη θέση των γυναικών; Ή αντίθετα, η κοινωνικοοικονομική τους πολιτική τσάκισε και τσακίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων και την κοινωνική πρόνοια, φορτώνοντας έτσι διπλά βάρη στην εργαζόμενη γυναίκα; Γυναίκα δεν είναι και η Υπουργός Εργασίας της Κύπρου, η οποία επεκτείνει τα ωράρια εργασίας στο λιανικό εμπόριο με αποτέλεσμα χιλιάδες γυναίκες να δουλεύουν 10ωρα και 12ωρα, χωρίς χρόνο για τη ζωή τους και την οικογένειά τους; Γυναίκα δεν είναι η Υπουργός Εργασίας της κυβέρνησης που επιχείρησε να κόψει την κοινωνική σύνταξη από γυναίκες απόμαχες της δουλειάς; Που τερματίζει τη λειτουργία κέντρων φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων; Που μειώνει την κρατική στήριξη σε οργανώσεις που λειτουργούν υποδομές για την στήριξη γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας και σωματεμπορίας;

Είναι εύκολες οι γενικεύσεις και οι γενικολογίες. Αλλά δεν βοηθούν πουθενά. Αν η κα Κουτσελίνη θέλει να κάνει δίκαιη κριτική για τα θέματα γυναίκας, ας στραφεί προς την κυβέρνηση και στη δεξιά πτέρυγα της βουλής.

Γιώργος Βασιλείου

Κοινοβουλευτικός Συνεργάτης

ΑΚΕΛ – Αριστερά – Νέες Δυνάμεις