Σκεπτικό Βράβευσης αδελφιών Τσιάκκιρου
Ο καθένας πορεύτηκε μέσα από τις δικές του ατραπούς.
Ο Γιώργος υπήρξε ο πλέον αδικημένος αφού κυνηγήθηκε για τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Του έκοψαν την υποτροφία επειδή ήταν αριστερός. Συμπεριφορές που θύμιζαν το 1948… «Κουτσιά καθαρισμένα». Αυτό δεν εμπόδισε τον Γιώργο να γίνει ένας μεγάλος αθλητής.
Ο Πέτρος άνθισε μέσα στα χρόνια της περιόδου πριν από το πραξικόπημα. Φάνηκε τυχερός διότι υπηρέτησε στην Εθνική Φρουρά μόνο πέντε μήνες. Στην υπόλοιπη θητεία του έγινε επαγγελματίας αθλητής και ταυτόχρονα σπούδασε. Κατάφερε να γίνει και αυτός μεγάλος αθλητής. Ένας κλασσικός τετρακοσιάρης που έδρεψε αμέτρητες δάφνες.
Όπως μοιράστηκε το νησί μας το 1974 έτσι και η ζωή του 14χρνου τότε Μιχάλη. Έζησε τα ευαίσθητα χρόνια της εφηβείας μακριά από τη θαλπωρή της οικογένειας του. Το αθλητικό του ταλέντο αναπτύχθηκε όπου και να βρισκόταν. Ακολούθησε στα αχνάρια του Γιώργου και του Πέτρου.
Η πορεία του καθενός υπήρξε ξεχωριστή αλλά με ένα κοινό παρονομαστή. Αγάπη και πάθος για τον αθλητισμό. Άμιλλα με τους συναθλητές τους για τον κότινο της νίκης. Πρεσβευτές του ευ αγωνίζεσθαι. Πάντα ταπεινοί και προσγειωμένοι. Τίμησαν τη φανέλα κάθε συλλόγου που φόρεσαν
Ο Γιώργος Τσιάκκιρος, Ο Πέτρος Τσιάκκιρος και ο Μιχάλης Τσιάκκιρος με το πρωτοπόρο πέρασμα τους από τον κλασσικό αθλητισμό, τίμησαν τους ανθρώπους που τους γέννησαν και συνέχισαν τη σκυταλοδρομία τους. Αφήνουν μια μεγάλη αθλητική παρακαταθήκη στο αθλητικό γίγνεσθαι της Κύπρου, στην εκπαίδευση και την κοινωνία ευρύτερα. Υπήρξαν άξιοι και αληθινοί πρεσβευτές, τίμιου παιχνιδιού και ήθους
Στους τεράστιους αθλητές και ανθρώπους, Γιώργο, Πέτρο και Μιχάλη Τσιάκκιρο, με ομόφωνη απόφαση της η Επιτροπή του Βραβείου Αθλητικής Προσφοράς Κώστα Λυμπουρή και Νική Γεωργίου της Κ.Ε του ΑΚΕΛ απονέμει το βραβείο για το 2022.
