5 χρόνια πολέμου στη Συρία
Συμπληρώνονται πέντε χρόνια αιματηρού πολέμου στη Συρία. 250 χιλιάδες νεκροί, 4.6 εκατομμύρια πρόσφυγες, 6.6 εκατομμύρια εκτοπισμένοι εντός της χώρας, ανείπωτες αγριότητες, σχεδόν ολοσχερής καταστροφή των υποδομών και της οικονομίας της χώρας, 13.5 εκατομμύρια άνθρωποι σε ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας είναι ο μέχρι σήμερα απολογισμός του πολέμου.
Το ΑΚΕΛ από την πρώτη στιγμή μίλησε για τα ξένα σχέδια και συμφέροντα που κρύβονταν πίσω από τις ταραχές που ξέσπασαν στη Συρία και τόνισε ότι ο αγώνας για τη δημοκρατία και η επιλογή κυβέρνησης σε κάθε χώρα είναι αποκλειστικό δικαίωμα και αρμοδιότητα του λαού της και όχι οποιονδήποτε ξένων κέντρων. Ήταν όμως εξ αρχής φανερή η συντονισμένη επέμβαση των ΗΠΑ, της Τουρκίας, της ΕΕ και των Μοναρχιών του Κόλπου στα εσωτερικά της Συρίας με βασικό στόχο να ανατραπεί η κυβέρνηση Άσαντ και να εγκατασταθεί ένα φιλοδυτικό καθεστώς πρόθυμο να συνδράμει στους γεωπολιτικούς και ενεργειακούς σχεδιασμούς τους για τη «Νέα Μέση Ανατολή». Χρηματοδότησαν, εκπαίδευσαν και εξόπλισαν τις δυνάμεις της συριακής αντιπολίτευσης η οποία υπήρξε το θερμοκήπιο από όπου ξεπήδησαν οι δολοφονικές ορδές των τζιχαντιστών. Σε συνδυασμό με την κατάσταση που δημιούργησαν οι προηγούμενες επεμβάσεις στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Λιβύη, εδραιώθηκε το τερατώδες έκτρωμα του «Ισλαμικού Κράτους», ό,τι πιο μισάνθρωπο είδε η ανθρωπότητα από την εποχή του χιτλεροφασισμού.
Η προσφυγική κρίση που ακολούθησε τον πόλεμο συνθέτει άλλη μια πτυχή του δράματος της Συρίας η οποία, παράλληλα, αποκάλυψε τον πραγματικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον κυνισμό πίσω από τα μεγάλα λόγια για ευρωπαϊκές αρχές και αξίες. Οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες δεν συνάντησαν τον ανθρωπισμό και την αλληλεγγύη της ΕΕ. Είτε πνίγηκαν στη Μεσόγειο είτε βρέθηκαν αντιμέτωποι με ηλεκτροφόρα τείχη, φράκτες, περιπολίες του ΝΑΤΟ και της Frontex, αστυνομική καταστολή, δακρυγόνα και ρατσισμό. Αντίθετα από τις επιλογές των ηγετών της ΕΕ, ο ελληνικός λαός αποτελεί φωτεινό παράδειγμα που παραδίδει σε ολόκληρη την Ευρώπη μαθήματα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς.
Όλα αυτά τα χρόνια, η κυβέρνηση ΔΗΣΥ-Αναστασιάδη δεν διαφοροποιήθηκε από την κυρίαρχη γραμμή της ΕΕ, ούτε στο προσφυγικό ούτε στην ουσία της συριακής κρίσης. Όχι μόνο δεν άρθρωσε έστω φραστικά κάποια ευχολόγια για τερματισμό του αιματοκυλίσματος που συντελείται μερικές δεκάδες χιλιόμετρα από την πατρίδα μας, αλλά στήριξε τα σχέδια σε βάρος της Συρίας και του λαού της. Οι αποφάσεις της ΕΕ για εξοπλισμό της συριακής αντιπολίτευσης και ενίσχυσης της μέσω του εμπορίου πετρελαίου έχουν και την υπογραφή της κυβέρνησης ΔΗΣΥ-Αναστασιάδη. Επιπρόσθετα, η κυβέρνηση συναίνεσε αδιαμαρτύρητα στη χρήση των βρετανικών βάσεων και παραχώρησε πρόθυμα κάθε διευκόλυνση σε ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις για την επιδρομή τους στη γειτονική χώρα. Αντί να προτάξουμε την Κύπρο ως γέφυρα ειρήνης και ανθρωπιστικής αλληλεγγύης, η κυβέρνηση αναγόρευσε την πατρίδα μας σε «προκεχωρημένο φυλάκιο των Δυτικών».
Το ΑΚΕΛ δήλωσε και διαδήλωσε επανειλημμένα την αντίθεση του στην εμπλοκή της Κύπρου σε τέτοιους σχεδιασμούς. Διατράνωσε από κάθε βήμα ότι ελπίδα για την ειρήνη στη Συρία μπορεί να υπάρξει αν οι χώρες του ΝΑΤΟ και των G20 διακόψουν κάθε ενίσχυση του «Ισλαμικού Κράτους» και σταματήσουν να πολεμούν τις δυνάμεις που το αντιπαλεύουν επί του εδάφους, δηλαδή το στρατό και τους Κούρδους της Συρίας. Υποστήριξε και υποστηρίζει το σεβασμό στην κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας, απέναντι στα σχέδια διαμελισμού της που θα σημάνουν νέο κύκλο αστάθειας στη γειτονιά μας. Ταυτόχρονα, το ΑΚΕΛ ενώνει τη φωνή του με τα κινήματα και τους λαούς της Ευρώπης που, κόντρα στο κύμα του ρατσισμού, ζητούν ανθρώπινη και αξιοπρεπή φιλοξενία των προσφύγων και σεβασμό στο δικαίωμα στο άσυλο.
18/03/2016
