Απόσπασμα Ομιλίας Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. ΑΚΕΛ Α. Κυπριανού στην Επαρχιακή Εκλογική Συνδιάσκεψη Λάρνακας
Το ΑΚΕΛ είναι δύναμη πατριωτική, υπεύθυνη και σοβαρή. Αυτό το αποδεικνύει στην πράξη, με τις πολιτικές του θέσεις και στάση και όχι με συνθήματα, κενά περιεχομένου.
Από την αρχή δηλώσαμε ότι αν ο Πρόεδρος ακολουθήσει ορθή πολιτική, θα στηρίξουμε τη διαπραγματευτική διαδικασία. Διευκρινίσαμε ότι ορθή πολιτική θεωρούμε αυτή που δεν θα άρχιζε τη διαπραγματευτική διαδικασία από μηδενική βάση, αλλά θα τη συνέχιζε από εκεί που έμεινε, με τις συγκλίσεις Χριστόφια – Ταλάτ. Αυτό δεν έγινε στην αρχή με αποτέλεσμα να σημειωθεί πισωγύρισμα στη διαδικασία αλλά και να πληρωθεί ανάλογο κόστος στις συνομιλίες. Ασκήσαμε τότε κριτική στον Πρόεδρο Αναστασιάδη καλώντας τον σταθερά να αξιοποιήσει τις συγκλίσεις.
Μετά την εκτόνωση της κρίσης λόγω Barbaros και με την ανάδειξη του κ. Ακιντζί στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας, αλλά και την αξιοποίηση των συγκλίσεων, άρχισε να σημειώνεται πρόοδος. Αυτή τη στιγμή στις συνομιλίες δεσπόζει το περιουσιακό. Πρόκειται για εξαιρετικά δύσκολο κεφάλαιο που έχει να κάνει με περιουσίες δεκάδων χιλιάδων συμπατριωτών μας. Το πρόβλημα καθίσταται ακόμα πιο πολύπλοκο αφού παρήλθαν ήδη σαράντα ένα χρόνια από τη δημιουργία του. Πέραν των αντικειμενικών δυσκολιών, δεν βοηθά ούτε η στάση της τουρκοκυπριακής πλευράς που αρνείται πεισματικά να συζητήσει ταυτόχρονα και το εδαφικό. Πρόκειται για δύο άρρηκτα συνδεδεμένα κεφάλαια, των οποίων η ταυτόχρονη διαπραγμάτευση θα ήταν ιδιαίτερα υποβοηθητική. Μεσούσης τότε της διαδικασίας ήλθε και η περιβόητη απόφαση του ΕΔΑΔ, στην υπόθεση Δημόπουλου, που υπονόμευσε βασικές μας διαπραγματευτικές θέσεις στο περιουσιακό.
Οφείλουμε ωστόσο να θυμόμαστε ότι ο κ. Ακκιντζί έκανε το βήμα και επανέφερε τις συγκλίσεις στο κεφάλαιο του περιουσιακού, τις οποίες είχε τορπιλίσει προηγουμένως ο Έρογλου. Σημειώθηκε έτσι κάποια πρόοδος. Είναι τέτοιες προσεγγίσεις που πρέπει να έχουμε υπόψιν μας, όταν κάθε φορά που συναντούμε δυσκολίες λόγω θέσεων που διατυπώνει ο κ. Ακκιντζί, σπεύδουν μερικοί να τον μηδενίσουν. Ο κ. Ακκιντζί είναι πολιτικός ο οποίος διαχρονικά αγωνιζόταν για τη λύση του κυπριακού προβλήματος. Είναι ταυτόχρονα ο ηγέτης των τουρκοκυπρίων και εκφράζει τις απόψεις της κοινότητας τους. Αυτές δεν ταυτίζονται με τις δικές μας. Αυτό που πρέπει να επιζητούμε είναι να ακούμε θέσεις που θα ανοίγουν το δρόμο για επίτευξη λύσης στη βάση αρχών. Στη βάση του διεθνούς δικαίου και του συμφωνημένου πλαισίου.
Είναι προφανές ότι υπάρχουν μεταξύ μας διαφωνίες και διαφορές. Αυτές οι διαφωνίες, ιδιαίτερα όταν αφορούν βασικά ζητήματα μάς ανησυχούν. Ποια θα πρέπει όμως να είναι η αντιμετώπιση τους; Η μόνιμη επωδός ότι ο Ακκιντζί και όλοι οι τουρκοκύπριοι δεν θέλουν λύση; Μια τέτοια προσέγγιση είναι αντιπαραγωγική∙ θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια τις συνομιλίες σε αδιέξοδο. Όλοι θυμόμαστε τι συνέβαινε κάθε φορά που προέκυπταν αδιέξοδα στις συνομιλίες και η διεθνής κοινότητα το απέδιδε και στη στάση μας. Η τουρκική πλευρά προωθούσε σταδιακά τις θέσεις της στο Κυπριακό, ενώ εμείς αντιμετωπίζαμε προβλήματα. Ενδειχτική είναι η περίοδος μετά την 8η Ιουλίου 2006. Ενώ είχαμε το δίκαιο με το μέρος μας, η μη επανέναρξη διαπραγματεύσεων οδήγησε σε άσκηση αφόρητων πιέσεων σε βάρος μας για το απευθείας εμπόριο. Ταυτόχρονα η Τουρκοκυπριακή κοινότητα εξασφάλιζε μεγάλη ετήσια οικονομική στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Λέγοντας τα αυτά ξεκαθαρίζουμε ότι πρέπει να εμμένουμε σε αρχές∙ ότι ποτέ δεν θα γίνουν δεχτές θέσεις που εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους για το μέλλον της Κύπρου και του Κυπριακού λαού.
Αυτό που δεν πρέπει κανένας να ξεχνά είναι ότι συζητούμε προκειμένου να πετύχουμε ένα έντιμο συμβιβασμό και να χτίσουμε τη λύση πάνω σε γερά θεμέλια που θα απελευθερώνουν και επανενώνουν τον τόπο, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία της Κύπρου. Συζητώντας λοιπόν την εσωτερική πτυχή του Κυπριακού χρειάζεται μεν εμμονή σε αρχές αλλά και ευελιξία στην τακτική και τους χειρισμούς. Χρειάζεται να επιστρατεύσουμε ισχυρή επιχειρηματολογία για να πείσουμε τον κ. Ακκιντζί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την ορθότητα των θέσεων μας. Για να πείσουμε και τη διεθνή κοινότητα ότι όχι μόνο έχουμε το δίκαιο με το μέρος μας αλλά το διεκδικούμε με σωστό τρόπο.
Αν καταφέρουμε να φτάσουμε σε συμφωνία στα ζητήματα της εσωτερικής πτυχής θα συζητήσουμε τα θέματα της εξωτερικής πτυχής. Τότε θα έρθει και η σειρά της Τουρκίας να αποδείξει ότι δε μένει στα λόγια. Να αποδείξει ότι όντως επιθυμεί λύση στα μείζονα ζητήματα των εγγυήσεων, της ασφάλειας και των εποίκων.
Έχουμε λοιπόν πολλή απόσταση να διανύσουμε. Θα είναι εγκληματικό αν αυτή τη στιγμή επιχειρήσουμε να προκαταλάβουμε την όποια εξέλιξη. Αυτό το λέω γιατί όσο θα πλησιάζουμε στις εκλογές κάποιοι θα προσπαθούν να κατεδαφίσουν τα πάντα και άλλοι να πουλούν ψεύτικες ελπίδες. Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για την προοπτική της λύσης. Για τους πρώτους έχω να πω μόνο το εξής∙ για πάνω από πενήντα χρόνια ο λαός μας χόρτασε από μεγάλα λόγια που προκαλούσαν κάθε φορά περισσότερα δεινά στον τόπο. Αν σε τελική ανάλυση επιμένουν κάποιοι μέχρι σήμερα ότι η μη λύση είναι η καλύτερη λύση να το πουν καθαρά στον κυπριακό λαό. Να του πουν ότι προτιμούν παρά τη δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία, Κύπρο μισή αλλά να είναι ελληνική. Να του πουν ότι προτιμούν παρά να συμβιβαστούν με τους τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας να δωρίσουν τη μισή μας πατρίδα στην Τουρκία. Για τους δεύτερους, θα είμαι ακόμα πιο λακωνικός: ο λαός δεν πρόκειται να συγχωρήσει άλλα ψέματα.
Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε. Δύσκολο και δύσβατο. Ως ΑΚΕΛ ξέρουμε ποιο δρόμο θέλουμε να ακολουθήσουμε. Ξέρουμε πού θέλουμε να πάμε. Αναλαμβάνουμε το βάρος της ευθύνης που μας αναλογεί. Θέλουμε να χτίσουμε μαζί με τους τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας την επανενωμένη Κύπρο στα πλαίσια δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως περιγράφεται στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Ένα επανενωμένο κράτος, που θα αποτελεί μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και που θα έχει μία και αδιαίρετη κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα. Κράτος που θα είναι φάρος και παράδειγμα για όλο τον κόσμο. Θα είναι σύγχρονο πρότυπο αρμονικής συμβίωσης δύο κοινοτήτων διαφορετικής εθνικότητας, γλώσσας και θρησκείας που θα συνδιαχειρίζονται το κοινό τους κράτος. Θα είναι χώρα που θα έχει καταφέρει να διώξει τους στρατούς και θα διοχετεύει όλες της τις δυνάμεις και τους πόρους στις κοινωνικές επενδύσεις και στην οικονομική ανάπτυξη.
Όπως έχει ήδη ανακοινωθεί ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας έχει απευθύνει πρόσκληση στο ΑΚΕΛ για να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη για συζήτηση του Κυπριακού. Η πρόσκληση αυτή αποτελεί αναγνώριση του σημαντικού ρόλου που μπορεί να διαδραματίσει το Κόμμα μας στο Κυπριακό. Αποτελεί αναγνώριση του υπεύθυνου και πατριωτικού ρόλου που διαδραματίζουμε ως ΑΚΕΛ, παρόλο που είμαστε στην αντιπολίτευση.
Η απάντηση μας στην πρόσκληση είναι θετική. Θα μεταβούμε στην Τουρκία, εφ’ όσον προηγουμένως συνεννοηθούμε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θα αναλύσουμε εκεί, τεκμηριωμένα, τις διαχρονικές θέσεις της Ελληνοκυπριακής πλευράς και ιδιαίτερα του Εθνικού Συμβουλίου. Θα επιχειρήσουμε να πείσουμε γιατί λύση που θα βασίζεται στο συμφωνημένο πλαίσιο και θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, θα είναι προς όφελος και της Τουρκίας.
Θα μεταβούμε εκεί με αυτοπεποίθηση ότι έχουμε το δίκαιο με το μέρος μας. Ότι έχουμε επιχειρήματα να πείσουμε για την ορθότητα των θέσεων μας.
Γίνεται πολύς λόγος για το οικονομικό κόστος της λύσης του Κυπριακού. Όντως υπάρχει κόστος και θα πρέπει να βρεθούν λύσεις για να καλυφθεί. Λύσεις που δεν θα φορτώνουν το κόστος στους ώμους του κυπριακού λαού. Αυτό είναι ένα και άλλο είναι το κόστος να προτάσσεται για να μην προχωρήσει η λύση.
Η πρώτη αφελής ερώτηση είναι: γι΄αυτούς η κατοχή συμφέρει καλύτερα από την ειρήνη; Τα βάλαμε στη ζυγαριά και αποφασίσαμε ότι επιλέγουμε την κατοχή; Το οξύμωρο δε της στάσης ορισμένων είναι ότι καλούν συνεχώς το λαό να κάνει θυσίες, να σφίξει το ζωνάρι για να σώσει τις τράπεζες, ψηφίζουν νομοθεσίες που ανοίγουν το δρόμο στα γεράκια των επενδυτικών ταμείων για να αυγατίσουν τα κέρδη τους, αλλά όταν έρθει η ώρα να μιλήσουμε για τη λύση, αμέσως θέτουν θέμα κόστους!
Σίγουρα το κόστος της λύσης είναι ένα θέμα. Την ίδια στιγμή όμως θα προκύψουν και οικονομικά οφέλη που θα έχουμε μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Μόνο οι εξοικονομήσεις από την αποστρατιωτικοποίηση και τα οικονομικά οφέλη από την άρση του εμπάργκο σε τουρκικά λιμάνια και αεροδρόμια θα αποφέρουν αρκετά μεγάλο οικονομικό όφελος.
Κατηγορείται επίσης το ΑΚΕΛ για συμπόρευση με το ΔΗΣΥ από αυτούς που με την ψήφο ή τη στάση τους εξέλεξαν το Ν. Αναστασιάδη στο πόστο του Προέδρου. Από αυτούς που τον στηρίζουν στα ζητήματα της οικονομίας σε βάρος του λαού μας. Κατηγορείται το ΑΚΕΛ για συμπόρευση με το Συναγερμό τη στιγμή που το Κόμμα μας δεν άλλαξε ούτε και μία τελεία από τις θέσεις που είχε διαχρονικά. Από τις θέσεις που διατύπωσε και επί διακυβέρνησης Δ. Χριστόφια. Τις θέσεις που διατυπώναμε τότε, διατυπώνουμε και τώρα, παρόλη την επίθεση που δεχθήκαμε. Αντέξαμε τότε, αναλαμβάνοντας όλο το πολιτικό κόστος. Δεν πρόκειται να μετακινηθούμε από αυτές τώρα, τη στιγμή μάλιστα που οι θέσεις μας δικαιώνονται από τις εξελίξεις, απλώς για να μην κατηγορούμαστε για συμπόρευση με το ΔΗΣΥ. Ο λόγος είναι απλός. Το ΑΚΕΛ γνωρίζει ότι δίχως σωστή λύση στο Κυπριακό ούτε η Κύπρος, ούτε ο κυπριακός λαός έχουν μέλλον και προοπτική. Θα πρέπει όλοι λοιπόν να καταλάβουν ότι το ΑΚΕΛ και οι θέσεις μας δεν είναι ανεμόμυλος στις μικροκομματικές σκοπιμότητες του οποιουδήποτε.
