Ομιλία του μέλους του Π.Γ.της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, βουλευτή Γιώργου Λουκαϊδη στην εκδήλωση της Επιτροπής «#NoGuerra #No NATO»

Ομιλία του μέλους του Π.Γ.της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, βουλευτή Γιώργου Λουκαϊδη

στην εκδήλωση της Επιτροπής «#NoGuerra #No NATO»

Δευτέρα, 26 Οκτωβρίου 2015, Ρώμη

Από μέρους του ΑΚΕΛ χαιρετίζουμε τη σημερινή συζήτηση και συγχαίρουμε θερμά την Επιτροπή «#Όχι Πόλεμο #Όχι ΝΑΤΟ» για την ανάληψη αυτής της πρωτοβουλίας. Ελπίζουμε ότι αυτή η πρωτοβουλία θα συμβάλει στην παραπέρα ανάπτυξη του αντιπολεμικού και φιλειρηνικού κινήματος της Ευρώπης.

Το πρωτοφανές εύρος και οι διαστάσεις της περιβόητης άσκησης “Trident Juncture” που διεξάγεται αυτές τις μέρες από το ΝΑΤΟ φανερώνουν ότι πρόκειται για μια πρόβα πολέμου, με σκοπό να προκαλέσει φόβο στον υπόλοιπο πλανήτη. Πάνω από 35 χιλιάδες στρατεύματα από 30 χώρες θα  λάβουν μέρος σε μια άσκηση που θα εξαπλωθεί από τη Δυτική Ευρώπη και τον Ατλανικό Ωκεανό μέχρι τη βόρεια Ευρώπη και τη Μεσόγειο Θάλασσα.

ΝΑΤΟ παγκόσμια απειλή

Δεν πρόκειται βέβαια για μια εξέλιξη που προέκυψε ως «κεραυνός εν αιθρία». Αντίθετα, αποτελεί την κλιμάκωση της συνεχούς όξυνσης της επιθετικότητας του ΝΑΤΟ, ορόσημο της οποίας αποτέλεσε η εκπόνηση το 2010 της «Νέας Στρατηγικής Αντίληψης (ΝΣΑ) για την Άμυνα και την Ασφάλεια του ΝΑΤΟ μέχρι το 2020.  Το ΝΑΤΟ προειδοποίησε τότε τον πλανήτη ότι θα είναι «πιο αποτελεσματικό, πιο αναμεμειγμένο σε ολόκληρο τον πλανήτη και πιο αποδοτικό από ποτέ». Όπως μάλιστα, είχε ειπωθεί χαρακτηριστικά από τη ΝΑΤΟϊκή ηγεσία, οι επεμβάσεις εκτός της περιφέρειας του ΝΑΤΟ, όπως  ήταν η περίπτωση του Αφγανιστάν, δεν θα είναι πλέον η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας.

 

Προς αυτή την κατεύθυνση, το ΝΑΤΟ ενισχύει διαρκώς την πολεμική του μηχανή. Απαιτεί από τα μέλη του να αυξήσουν τις στρατιωτικές τους δαπάνες, σε βάρος βέβαια των κοινωνικών δαπανών και του βιοτικού επιπέδου των λαών. Διοχετεύει, μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση, πακτωλούς χρημάτων σε επενδύσεις στην πολεμική βιομηχανία και τεχνολογία. Αναπτύσσει την αντιπυραυλική ασπίδα και εδραιώνει το δίκτυο στρατιωτικών βάσεων ανά τον πλανήτη. Πρόσθετα, το ΝΑΤΟ έδωσε κατά τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερη βαρύτητα στην παγκοσμιοποίηση της δράσης του, τόσο μέσα από τη συνεχή διεύρυνση του προς τα ανατολικά όσο και με τη δημιουργία διαφόρων περιφερειακών συνεταιρισμών και προγραμμάτων-δορυφόρων. Η συμμετοχή όσων περισσοτέρων κρατών στις επιδρομές και αποστολές του ΝΑΤΟ καθίσταται επιχειρησιακά αναγκαία αλλά ταυτόχρονα καθιστά και ευκολότερη την πολιτική νομιμοποίηση των ΝΑΤΟϊκών επεμβάσεων και της επιχειρούμενης υπονόμευσης του διεθνούς δικαίου και των αρχών πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε ο ΟΗΕ. Εδώ και καιρό βέβαια, το ΝΑΤΟ έπαψε να είναι μόνο μια ευρωατλαντική συμμαχία αλλά εδραιώθηκε ως ένας παγκόσμιος χωροφύλακας. Μόνο ως τέτοιος άλλωστε μπορεί να περιφρουρεί και να προωθεί τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα της Δύσης απέναντι στα ανταγωνιστικά καπιταλιστικά κέντρα του πλανήτη. Από την Ουκρανία μέχρι τη Συρία και από την Αφρική μέχρι τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ επιτελούν το ρόλο της ένοπλης πτέρυγας του δυτικού ιμπεριαλισμού.

Η Μέση Ανατολή στο στόχαστρο του ΝΑΤΟ

Η γειτονιά της πατρίδας μου, της Κύπρου, η Ανατολική Μεσόγειος και η Μέση Ανατολή βρίσκεται στο επίκεντρο αυτών των αντιπαραθέσεων και των ενεργειακών τιτανομαχιών της εποχής μας. Για αυτό βρίσκεται διαρκώς στο στόχαστρο του ΝΑΤΟ. Ως γνωστό, στην περιοχή μας βρίσκονται κομβικά τμήματα της διοίκησης του ΝΑΤΟ, Στρατηγεία, αεροναυτική βάση, πεδίο βολής πυραύλων, κέντρο ναυτικής εκπαίδευσης αλλά και τμήματα της αντιπυραυλικής ασπίδας. Επιπρόσθετα στη θάλασσα της Μεσογείου λειτουργεί από το 2001 η πρώτη και μοναδική επιχείρηση του ΝΑΤΟ στη βάση του Άρθρου 5 του Καταστατικού της Συμμαχίας. Πρόκειται για την Επιχείρηση Active Endeavour, που περιπολεί και ελέγχει τη ναυσιπλοϊα στη Μεσόγειο. Δύο στρατιωτικοπολιτικά προγράμματα, δύο δορυφόροι του ΝΑΤΟ, ο «Μεσογειακός Διάλογος»[1] και η «Πρωτοβουλία Συνεργασίας της Κωνσταντινούπολης»[2], επικεντρώνονται στην περιοχή μας. Τέλος, η Θαλάσσια Διάσταση της Κοινής Πολιτικής Άμυνας και Ασφάλειας της ΕΕ προωθεί και αυτή τη στρατιωτικοποίηση των θαλασσών, με ιδιαίτερη εστίαση την Ανατολική Μεσόγειο. Η στρατιωτικοποίηση της Ανατολικής Μεσογείου αποτελεί μέρος της δια πυρός και σιδήρου επαναχάραξης των συνόρων της Μέσης Ανατολής, η οποία προωθείται εδώ και δύο δεκαετίες από το αμερικανικό σχέδιο για τη «Νέα Μέση Ανατολή» και κατά δεύτερο λόγο, από την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας της ΕΕ. Οι ορδές των προσφύγων και το αίμα των λαών που πλημμυρίζουν τη Μέση Ανατολή και τη θάλασσα της Μεσογείου είναι το αποτέλεσμα αυτών ακριβώς των σχεδιασμών, για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και αγωγών στην ευρύτερη περιοχή.

Ούτε η Κύπρος στο ΝΑΤΟ, ούτε το ΝΑΤΟ στην Κύπρο

Η πατρίδα μου, η Κύπρος βρίσκεται μέσα στη δίνη των εξελίξεων της περιοχής. Η Κύπρος άλλωστε, αποτελεί ένα από τα πιο τραγικά θύματα του ΝΑΤΟ, το οποίο είχε διαρκή στόχο να μετατρέψει το νησί μας στο «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» που θα λειτουργούσε, ένεκα της εξαιρετικής γεωστρατηγικής του θέσης, ως κατασκοπευτική βάση ενάντια στη σοσιαλιστική κοινότητα και ως πολεμικό ορμητήριο ενάντια στους λαούς της Μέσης Ανατολής. Η τραγωδία που υπέστη ο λαός μας το 1974, με το φασιστικό πραξικόπημα που έδωσε την αφορμή για την εισβολή της Τουρκίας και τη συνεχιζόμενη κατοχή και διαίρεση του νησιού μας, σχεδιάστηκε στα στρατηγεία του ΝΑΤΟ. Τελικός στόχος ήταν να διαμελιστεί το νησί και να ενωθεί με τις δύο ΝΑΤΟϊκές λεγόμενες μητέρες πατρίδες, Ελλάδα και Τουρκία. Ο αγώνας του λαού μας ενάντια στην τουρκική κατοχή, ενάντια στις ξένες βρετανικές βάσεις που υφίστανται στην Κύπρο από το 1960 και η πάλη μας υπέρ της πλήρους αποστρατιωτικοποίησης του νησιού είναι στην ουσία του αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Ταυτόχρονα, η αποφασιστική και αγωνιστική στάση του ΑΚΕΛ απέναντι σε κάθε σκέψη για ένταξη της Κύπρου είτε στο ΝΑΤΟ είτε στο πρόγραμμα Συνεταιρισμός για την Ειρήνη, θέση την οποία υιοθετεί η πλειοψηφία του Κυπριακού λαού, έχει αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη. Σταθερή μας θέση ήταν και παραμένει «ούτε το ΝΑΤΟ στην Κύπρο, ούτε η Κύπρος στο ΝΑΤΟ».

Αυτό τον αγώνα στόχος μας είναι τον συνεχίσουμε από κοινού Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, στο πλαίσιο μια ελεύθερης, επανενωμένης πατρίδας, απαλλαγμένης από την Τουρκική κατοχή, ώστε μαζί να πετύχουμε την κατάργηση του αποικιοκρατικού κατάλοιπου των Βρετανικών βάσεων στην Κύπρο.

Άξονες δράσης

Θα ήθελα να ολοκληρώσω την παρέμβαση μου, σκιαγραφώντας δύο άξονες στους οποίους, κατά την άποψη μας, πρέπει να αναπτύξουμε τη δράση και τις πρωτοβουλίες μας.

Πρώτον, τα φιλειρηνικά κινήματα και οι προοδευτικές δυνάμεις των χωρών της ΕΕ, οφείλουμε να ενισχύσουμε τη δράση και το συντονισμό μας προκειμένου να αντιπαλέψουμε την ολοένα και βαθύτερη σύζευξη ΕΕ-ΝΑΤΟ. Να απαιτήσουμε αποστρατιωτικοποίηση της ΕΕ και της εξωτερικής της πολιτικής, δραστικές περικοπές στις στρατιωτικές δαπάνες, χαλιναγώγηση του εμπορίου όπλων της ΕΕ με τα κράτη της Μέσης Ανατολής, διάλυση της αντιπυραυλικής ασπίδας και των ξένων στρατιωιτκών βάσεων, απομάκρυνση όλων των πυρηνικών όπλων από το ευρωπαϊκό έδαφος, τερματισμός όλων των στρατιωτικών επεμβατικών αποστολών της ΕΕ έξω από τα σύνορα της. Πρόκειται για ένα αγώνα που είναι άρρηκτα δεμένος με την πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ.

Δεύτερο: Έχουμε κάθηκον, μπροστά στις δραματικές στιγμές που διέρχεται η ανθρωπότητα, να δώσουμε μια αποφασιστική ώθηση στους αγώνες του φιλειρηνικού και αντιπολεμικού κινήματος της Ευρώπης αλλά και του κόσμου, πρώτα και κύρια μέσα από τις τάξεις του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης το οποίο έχει πρωτοπόρο ρόλο στη διεθνή αντιμπεριαλιστική δράση. Για αυτό η σημερινή πρωτοβουλία πρέπει να αποτελέσει την απαρχή για να εντονότερη και στενότερη συνεργασία, επεξεργασία αναλύσεων, θέσεων και αιτημάτων, διαφωτιστική δράση μέσα στις κοινωνίες μας και αγωνιστική κινητοποίηση των λαών μας. Το ΑΚΕΛ, στο μέτρο των δυνάμεων του, θα στηρίξει και θα εργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση, που ως βασικό αίτημα πρέπει να έχει τον τελικό στόχο για την οριστική διάλυση του ΝΑΤΟ.

Το ΝΑΤΟ δεν έχει λόγο ύπαρξης. Για όσο ακόμη θα υφίσταται, η ανθρωπότητα θα συνεχίσει να υποφέρει από άδικους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και οι λαοί θα συνεχίσουν να καταβάλλουν βαρύ τίμημα την ελευθερία και το αίμα τους. Μαζί, με τους αγώνες και την πάλη μας οφείλουμε και μπορούμε να τους σταματήσουμε.

[1] Περιλαμβάνει το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Αλγερία, την Ιορδανία, τη Μαυριτανία, το Μαρόκο και την Τυνησία.

[2] Περιλαμβάνει το Κατάρ, το Κουβέιτ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν.