Home  |  Μη κατηγοριοποιημένο   |  Η πρόταση του ΑΚΕΛ για μια σύγχρονη κοινωνική πολιτική για τους νέους γονείς και την οικογένεια

Η πρόταση του ΑΚΕΛ για μια σύγχρονη κοινωνική πολιτική για τους νέους γονείς και την οικογένεια

 

Εισαγωγή

Η απόκτηση παιδιού είναι μια ξεχωριστή και μοναδική στιγμή ευτυχίας για κάθε άνθρωπο που γίνεται γονιός, για κάθε νέο ζευγάρι, για κάθε μητέρα και κάθε πατέρα αλλά και για την ευρύτερη οικογένεια που δέχεται στους κόλπους της ένα νέο μέλος.

Την ίδια ώρα όμως, η απόκτηση παιδιού φέρνει τους νέους γονείς αντιμέτωπους με ένα βουνό υποχρεώσεων, ευθυνών και εξόδων στα οποία καλούνται να ανταπεξέλθουν: το κόστος μιας ενδεχομένης διαδικασίας εξωσωματικής γονιμοποίησης, των προγεννητικών ελέγχων και του τοκετού, η παιδιατρική φροντίδα και τα απαιτούμενα εμβόλια, τα έξοδα για τα βρεφικά είδη και το διαρκώς αυξανόμενο ύψος των τροφείων για τους βρεφοκομικούς/παιδοκομικούς σταθμούς που φτάνει και τα 300 ή 400 ευρώ, τα ωράρια των σταθμών που δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες του εργαζόμενου γονιού, η ανάγκη για τη νέα μητέρα και τον νέο πατέρα να μπορούν να λείψουν από την εργασία τους για να βρίσκονται δίπλα στο παιδί τους, οι δαπάνες για εξωσχολικές δραστηριότητες και φύλαξη των παιδιών μέχρι τις καθημερινές διακινήσεις των παιδιών. Επιπρόσθετα, όλα αυτά σημαίνουν διπλά ή και πολλαπλά βάρη στην περίπτωση γονέα παιδιού με αναπηρίες, ή γονέα-μονογονιού που ανταποκρίνεται σε όλα αυτά μόνη/ος και με ένα μισθό ή ακόμα μιας πολύτεκνης οικογένειες με πολλαπλάσια έξοδα και ευθύνες.

Όλα αυτά δεν μπορεί να θεωρούνται ως ατομική και οικογενειακή ευθύνη που βαραίνει αποκλειστικά τους νέους γονείς ή ακόμα και τους παππούδες και τις γιαγιάδες οι οποίοι καλούνται να συνδράμουν για να καλυφθούν οι υποχρεώσεις της καθημερινότητας. Ούτε μπορεί να καταλήγουν οι ευθύνες αυτές να βαραίνουν δυσανάλογα τις γυναίκες που τα στερεότυπα συνεχίζουν να τις επιφορτίζουν με διπλούς ρόλους και ευθύνες στην εργασία και στο σπίτι. Η φροντίδα των παιδιών και η στήριξη των γονιών αποτελεί κοινωνική ευθύνη και το κράτος έχει υποχρέωση να αποκτήσει όραμα, να εκπονήσει μακρόπνοο σχεδιασμό και να διαθέσει πόρους. Πόσο δε μάλλον που για τα νέα ζευγάρια του τόπου μας όλα αυτά έρχονται να προστεθούν στην υπόλοιπη πραγματικότητα που βιώνουν με την εργασιακή ανασφάλεια, το κόστος ζωής, το στεγαστικό.

Οι δαπάνες κοινωνικής προστασίας για την οικογένεια και τα παιδιά στην Κύπρο ήταν σύμφωνα με την τελευταία μελέτη της Eurostat (2020) σχεδόν στο μισό του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Όλα αυτά συνθέτουν μια πραγματικότητα που εξηγεί και το γεγονός ότι το ποσοστό γονιμότητας στη χώρα είναι πολύ χαμηλότερο από το επίπεδο αναπλήρωσης αλλά και χαμηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Το ΑΚΕΛ προτείνει και διεκδικεί μια σύγχρονη και προοδευτική κοινωνική πολιτική για το παιδί και την οικογένεια, με δημόσιες δομές, υποδομές, παροχές και προγράμματα που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες και τις ευθύνες των εργαζόμενων γονιών.

Το έντυπο που κρατάτε στα χέρια σας περιλαμβάνει προτάσεις και ιδέες που καταθέτει το ΑΚΕΛ για διάλογο με την κοινωνία, αρχίζοντας μια μεγάλη εκστρατεία με επίκεντρο τα προβλήματα, τις ανάγκες και τις ανησυχίες των νέων γονιών του τόπου.

Δίκτυο υποδομών φροντίδας και απασχόλησης παιδιών

Για χρόνια τώρα, η κυπριακή οικογένεια βασίζεται για τη φροντίδα των παιδιών σε άτυπα πλαίσια  ή σε ιδιωτικά ιδρύματα. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι 300 από τους 370 βρεφοπαιδοκομικούς σταθμούς στην Κύπρο είναι ιδιωτικοί ενώ το κόστος τους φτάνει μέχρι και τα 400 ευρώ το μήνα για κάθε παιδί. Το αποτέλεσμα είναι το 30% των γονιών στην Κύπρο για μια περίοδο μερικών χρόνων να διακόπτει την εργασία του ώστε να μένει στο σπίτι για τη φροντίδα των παιδιών και πολλοί άλλοι να αλλάζουν το καθεστώς εργασίας τους. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Κύπρο μόνο το 20% των παιδιών ηλικίας κάτω των τριών ετών συμμετείχαν στην προδημοτική εκπαίδευση και φροντίδα, ποσοστό πολύ πιο κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ που είναι 35%.

Ο τόπος χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο δίκτυο δημόσιων και ποιοτικών υποδομών φροντίδας και φύλαξης παιδιών (βρεφοκομικών/παιδοκομικών σταθμών) αλλά και δημιουργικής απασχόλησής τους. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ειδικά μετά τη μεταρρύθμισή της, πρέπει να αναλάβει πολύ μεγαλύτερο ρόλο.

Προτείνουμε:

  1. Εκπόνηση προγράμματος δημιουργίας από το κράτος και τις αρχές Τοπικής Αυτοδιοίκησης υποδομών και προγραμμάτων φροντίδας και απασχόλησης βρεφών, νηπίων και παιδιών, σε προσιτό κόστος, που να καλύπτουν και τις ανάγκες παιδιών μετά την λήξη του σχολικού προγράμματος.
    • Αύξηση της χρηματοδότησης των Συμβουλίων Κοινοτικής Ευημερίας για τη λειτουργία δομών και προγραμμάτων φροντίδας παιδιών σε τοπικό επίπεδο.
    • Υλοποίηση των έργων που εντάχθηκαν στο Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας 2021-2026 για τη «Δημιουργία Πολυδύναμων Κέντρων για τα Παιδιά και Κέντρων Φροντίδας Παιδιών»
  1. Δημιουργία βρεφοκομικών/παιδοκομικών σταθμών σε μεγάλους δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς για την εξυπηρέτηση των εργαζομένων με μικρά παιδιά.
  2. Επέκταση της υποχρεωτικής προδημοτικής εκπαίδευσης από την ηλικία των 4 ετών.
  3. Δημιουργία χώρων μητρικού θηλασμού σε δημόσιους χώρους και μεγάλους δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς
  4. Επέκταση του θεσμού του ολοήμερου σχολείου σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης με έναρξη και λήξη της λειτουργίας του σύμφωνα με την έναρξη και λήξη της σχολικής χρονιάς
  5. Στρατηγικός σχεδιασμός για την επέκταση του θεσμού του σχολικού λεωφορείου «από πόρτα σε πόρτα», που μέχρι την περασμένη χρονιά λειτουργούσε μόνο σε 13 σχολεία, με μέτρα ασφάλειας για τα παιδιά με αναπηρία και τα παιδιά κάτω των έξι ετών
  6. Επέκταση και αναβάθμιση του πετυχημένου θεσμού των θερινών δημόσιων σχολείων στα οποία εγγράφονται κάθε χρόνο περισσότεροι μαθητές. Απαιτείται η επέκταση της λειτουργία τους και τον Αύγουστο, στελέχωση τους με συνοδούς για τα παιδιά με αναπηρία και εγκατάσταση κλιματιστικών σε όλες τις αίθουσες.
  7. Αναβάθμιση των Κρατικών Ινστιτούτων Επιμόρφωσης και επέκταση τους στην ύπαιθρο, με την έναρξη και λήξη των μαθημάτων να εναρμονίζεται με την έναρξη και λήξη της σχολικής χρονιάς.
  8. Εισαγωγή προγράμματος «Παιδοκόμος της Γειτονιάς» που θα παρέχει υπηρεσίες φροντίδας και φύλαξης βρεφών και παιδιών στο σπίτι τους για το χρόνο που συμφωνείται με τους γονείς (είτε ώρες εργασίας, είτε απόγευμα/βράδυ). Θα λειτουργεί κατ’ αναλογία του προγράμματος κατ’ οίκον φροντίδας για ηλικιωμένους και ΑμεΑ και θα συμπληρώνει το υφιστάμενο πρόγραμμα του παιδοκόμου που φροντίζει παιδιά στον δικό του χώρο.

Εργαζόμενοι γονείς

Οι άδειες των εργαζόμενων γονέων για να βρίσκονται μαζί με τα νεογέννητα παιδιά τους ή να μπορούν να απουσιάσουν από την εργασία για τη φροντίδα των παιδιών τους είναι από τα σημαντικότερα μέτρα στήριξής τους που είναι βέβαια, επωφελή για την υγιή ανάπτυξη των παιδιών αλλά και για την οικογένεια συνολικά. Εντούτοις, η Κύπρος απέχει πολύ από το επίπεδο κοινωνικών κατακτήσεων άλλων ευρωπαϊκών χωρών, ιδιαίτερα όσο αφορά τη διάρκεια που έχουν οι άδειες μητρότητας και πατρότητας καθώς και η γονική άδεια αλλά και το ύψος των αντίστοιχων επιδομάτων.

Το γεγονός ότι στην Κύπρο τα επιδόματα καλύπτουν λιγότερο από τα ¾ του μισθού κατατάσσει την χώρα μας στους ουραγούς της Ευρώπης και ταυτόχρονα, έχει αλυσιδωτές συνέπειες. Περίπου 1 στις 6 εργαζόμενες μητέρες επιστρέφει στη δουλειά πριν το τέλος της άδειας μητρότητας. Όταν για το 45% των γυναικών στην Κύπρο ο ακάθαρτος μηνιαίος μισθός δεν ξεπερνά τα 1250 ευρώ, δεν θα έπρεπε να διερωτάται το κράτος πώς θα ζήσει επί 4 μήνες μια μητέρα με νεογέννητο με μόνο το 72% αυτού του μισθού; Αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν και με την άδεια πατρότητας, αφού σύμφωνα με τα στοιχεία μόνο 1 στους 3 πατέρες κάνει χρήση της άδειας. Οριζόντιο πρόβλημα βέβαια παραμένει η καθυστέρηση στην καταβολή των επιδομάτων.

Προτείνουμε:

  1. Επέκταση της άδειας μητρότητας από το πρώτο παιδί στις 26 εβδομάδες, όπως είναι η σύσταση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας
  2. Κάλυψη και των αυτοεργοδοτούμενων με την πληρωμένη γονική άδεια
  3. Επέκταση της γονικής άδειας ώστε να μπορεί να λαμβάνεται από εργαζόμενους γονείς μέχρι το 15ο έτος ηλικίας του παιδιού (αντί μέχρι το 8ο έτος που ισχύει σήμερα)
  4. Συμπλήρωση του επιδόματος μητρότητας/πατρότητας/γονικής άδειας που είναι σήμερα στο 72% του μισθού, μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις και υποχρέωση του εργοδότη ή/και μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό
  5. Παραχώρηση εφάπαξ ποσού ως επίδομα μητρότητας για όσες εργαζόμενες δεν πληρούν τις προϋποθέσεις των Κοινωνικών Ασφαλίσεων
  6. Εισαγωγή της πληρωμένης άδειας φροντίδας και άδειας ανωτέρας βίας, η οποία λαμβάνεται για «επείγοντες οικογενειακούς λόγους, οι οποίοι αφορούν ασθένεια ή ατύχημα εξαρτωμένων μελών της οικογένειάς του και καθιστούν απαραίτητη την άμεση παρουσία του εργοδοτουμένου».
  7. Εισαγωγή προγράμματος ένταξης στην εργασία για μονογονιούς, πολύτεκνους και γονείς παιδιών με αναπηρία, με ωράρια και ρυθμίσεις που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους.
  8. Εφαρμογή της νομοθεσίας του 2018 για λειτουργία χώρων μητρικού θηλασμού και άντλησης γάλακτος στους χώρους εργασίας

 

Σύστημα υγείας

Καθοριστικής σημασίας στην απόκτηση παιδιού -από τη σύλληψη και την εγκυμοσύνη μέχρι τον τοκετό και την υγεία της μητέρας και του νεογνού- είναι οι ποιοτικές και προσιτές υπηρεσίες υγείας. Οι υποδομές και οι υπηρεσίες χρήζουν βελτίωσης ενώ συνολικά το κόστος της περιγεννητικής φροντίδας αποτελεί ένα μεγάλο κονδύλι για τα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα. Για παράδειγμα το προγεννητικό, μη επεμβατικό veracity test που ανιχνεύει ορισμένα γενετικά σύνδρομα, κοστίζει 600 ευρώ και διενεργείται μόνο στον ιδιωτικό τομέα. Όσον αφορά τη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης, κοστίζει μέχρι και έξι χιλιάδες ευρώ ενώ η σχετική κρατική επιχορήγηση καλύπτει μόνο ένα μέρος του κόστους και η καταβολή γίνεται μετά τη θεραπεία, καθιστώντας την οικονομικά απαγορευτική για τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα.

Προτείνουμε:

  • Ουσιαστική ενίσχυση των γυναικολογικών και μαιευτικών κλινικών των δημοσίων νοσηλευτηρίων
  • Ανάπτυξη της κατ’ οίκον παροχής μαιευτικών υπηρεσιών και περιγεννητικής φροντίδας καθώς και υπηρεσιών μητρότητας και παιδιού από επισκέπτες/τριες υγείας
  • Επιχορήγηση του veracity test
  • Ενίσχυση μονάδων εντατικής νοσηλείας νεογνών στη Λευκωσία και στη Λεμεσό, ενίσχυση κι επέκταση της εντατικής παίδων στο Μακάριο Νοσοκομείο και εισαγωγή της παροχής ψυχολογικής συμβουλευτικής στήριξης σε γονείς παιδιών που νοσηλεύονται. Δημιουργία ολοκληρωμένου ΤΑΕΠ παίδων στο Μακάριο και επαρκής στελέχωση και εξοπλισμός των παιδιατρικών και παιδοογκολογικών τμημάτων στα δημόσια νοσηλευτήρια.
  • Αναβάθμιση των Προγραμμάτων Αγωγής Υγείας Μελλόντων Γονιών και Εγκύων του Υπουργείου Υγείας, λειτουργία προγραμμάτων σε όλες τις επαρχίες και περιφέρειες εντός επαρχιών, εισαγωγή μεταγεννητικών σεμιναρίων.
  • Πλήρης και άμεση επιδότηση της θεραπείας εξωσωματικής γονιμοποίησης για το πρώτο παιδί για χαμηλά εισοδηματικά στρώματα με δωρεάν παροχή του συνόλου της ενδεικνυόμενης φαρμακευτικής αγωγής βάσει των εξατομικευμένων αναγκών.
  • Ολοκλήρωση του εκσυγχρονισμού της νομοθεσίας για την Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή και εφαρμογή της πρόνοιας για την τήρηση μητρώου δοτών σπέρματος
  • Υλοποίηση των στρατηγικών για τον φυσιολογικό τοκετό και τη μείωση της προωρότητας, για την προώθηση του μητρικού θηλασμού καθώς και του προγράμματος πρόληψης του εμβρυϊκού αλκοολισμού

 

Βρεφικά είδη και είδη υγιεινής

Τα βρεφικά είδη και τα είδη προσωπικής υγιεινής και φροντίδας του παιδιού και της μητέρας αποτελούν ένα μεγάλο κονδύλι, το οποίο μάλιστα αυξάνεται λόγω της ακρίβειας. «Το σχέδιο “Προίκα του Μωρού” που παρέχει δωρεάν καθορισμένα βασικά είδη απευθύνεται μόνο στις πολύ ευάλωτες ομάδες ενώ είναι σωρεία τα παράπονα για τεράστιες καθυστερήσεις που καθιστούν τη χορήγηση ορισμένων ειδών άνευ ουσίας. Επιπρόσθετα, δυστυχώς, το συνολικό κονδύλι για το σχέδιο έχει μειωθεί κατά 1 εκατ. ευρώ για τη νέα προγραμματική περίοδο 2021-2027.

Προτείνουμε:

  1. Αναβάθμιση του προγράμματος «Προίκα του Μωρού»: να επανέλθει το κονδύλι τουλάχιστον στο ύψος της προηγούμενης προγραμματικής περιόδου, να επεκταθεί πέρα από τις εξαιρετικά ευάλωτες ομάδες σε άλλες ομάδες χαμηλόμισθων ζευγαριών/γονέων και να τερματιστούν οι τεράστιες καθυστερήσεις που καθιστούν τη χορήγηση ορισμένων ειδών άνευ αντικειμένου.
  2. Τα βρεφικά είδη και τα είδη πρώτης ανάγκης των νέων μητέρων να εμπίπτουν σε μειωμένο ΦΠΑ.

  

Μονογονεϊκή Οικογένεια

Οι μονογονεϊκές οικογένειες στη χώρα μας υπολογίζονται ότι είναι 30-35 χιλιάδες και οι 9 στις 10 έχουν επικεφαλής τη μητέρα. Αποτελούν μια από τις πιο ευάλωτες ομάδες της κοινωνίας. Όλες οι στατιστικές καταδεικνύουν ότι μια στις δυο μονογονεϊκές οικογένειες βρίσκεται στη φτώχεια ή στον κίνδυνο της φτώχειας. Στην πράξη ο/η μονογονιός με ένα, δύο ή και περισσότερα παιδιά που πρέπει να τα βγάλει πέρα με ένα εισόδημα  και ταυτόχρονα, πρέπει να βρίσκει τρόπο να αντεπεξέρχεται και στα καθήκοντα της εργασίας και στη φροντίδα των παιδιών.

Το ΑΚΕΛ ζητά να ενσωματωθεί η διάσταση της μονογονεϊκής οικογένειας σε ολόκληρη την κοινωνική πολιτική του κράτους.

Προτείνουμε:

  1. Βελτίωση του ύψους και των κριτηρίων παραχώρησης του επιδόματος τέκνων και μονογονιού για να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες. Επιπρόσθετα:
    • Κατάργηση της πρόνοιας που τερματίζει το επίδομα μονογονιού σε περίπτωση συμβίωσής του/της με άλλο πρόσωπο
    • Ρύθμιση του θέματος ώστε να ξεκινά η καταβολή του επιδόματος μονογονιού από την ημερομηνία υποβολής αίτησης διαζυγίου, σε περίπτωση που η έκδοση του χρειάζεται αρκετό χρόνο και όχι εξ υπαιτιότητας του αιτητή.
    • Mη αφαίρεση του επιδόματος μονογονιού και του επιδόματος τέκνου από το ΕΕΕ ενός μονογονιού
    • Το ποσό της διατροφής το οποίο υπολογίζεται ως εισόδημα στις μονογονεϊκές οικογένειες να μην υπερβαίνει το ύψος του ποσού που λαμβάνει η οικογένεια ως ΕΕΕ για κάθε παιδί.
  2. Ένταξη των μονογονεϊκών οικογενειών που είναι δικαιούχοι του επιδόματος μονογονιού στην ειδική κατηγορία για σκοπούς διατίμησης 08 στο ηλεκτρικό ρεύμα και για εισαγωγή τους σε προγράμματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για εκπτώσεις σε τέλη σκυβάλων, υδατοπρομήθειας και άλλων δημοτικών φορολογιών σε μονογονιούς χαμηλών εισοδημάτων που δεν λαμβάνουν ΕΕΕ

 

Πολυμελείς και πολύτεκνες οικογένειες

Οι πολύτεκνες και οι πενταμελείς οικογένειες αποτελούν σημαντικό μέρος της κυπριακής κοινωνίας και της δημογραφίας της χώρας. Εντούτοις, οι ανάγκες και οι ευθύνες των γονέων στις πολυμελείς οικογένειες πολλαπλασιάζονται ραγδαία.

Προτείνουμε:

  1. Αναγνώριση της ιδιότητας της πολύτεκνης οικογένειας και στις πενταμελείς οικογένειες
  2. Επαναφορά των φοιτητών/τριών ως εξαρτώμενα τέκνα πολύτεκνων γονέων σε σχέση με το επίδομα τέκνου
  3. Επέκταση του δικαιώματος επιδόματος μάνας, ώστε να καλύπτει όλες τις πολύτεκνες μάνες κι αναθεώρηση επιδομάτων και ειδικών χορηγιών για πολύτεκνες οικογένειες στη βάση των σημερινών συνθηκών
  4. Τιμολογιακή πολιτική για το ηλεκτρικό ρεύμα και το νερό που να λαμβάνει υπόψη τις αυξημένες ανάγκες της πολυμελούς οικογένειας
  5. Επαναφορά της χορηγίας για αγορά αυτοκινήτου
  6. Η επαναξιολόγηση των δρομολογίων μεταφοράς των εθνοφρουρών προς και από τα στρατόπεδα, με ιδιαίτερη έμφαση στις πιο απομακρυσμένες περιοχές.
  7. Βελτίωση και διεύρυνση των κριτηρίων για απόκτηση στέγης μέσω του Οργανισμού Αναπτύξεως Γης, του Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης και των σχετικών κυβερνητικών σχεδίων.

Γονείς παιδιών με αναπηρία

Οι γονείς των παιδιών με αναπηρία -σωματική, κινητική, νοητική ή αισθητηριακή- καλούνται να ανταπεξέλθουν, όχι μόνο στο άγχος και τις ανησυχίες, αλλά και σε επιπρόσθετες καθημερινές πρακτικές και οικονομικές δυσκολίες. Η νομοθεσία για την ειδική εκπαίδευση θεσπίστηκε πριν 25 σχεδόν χρόνια, μένοντας πίσω τη στιγμή που επιστημονικές εξελίξεις και αντιλήψεις έχουν προχωρήσει σημαντικά. Οι δε σχολικοί συνοδοί δεν επαρκούν για τις αυξανόμενες ανάγκες στα σχολεία. Το κράτος έχει ηθικές αλλά και νομικές υποχρεώσεις έναντι των παιδιών με αναπηρίες και συνακόλουθα έναντι των γονιών τους.

Προτείνουμε:

  1. Εισαγωγή της Ενιαίας Εκπαίδευσης
  2. Ένταξη στο ΓΕΣΥ των απαιτούμενων θεραπειών για ορατές και αόρατες αναπηρίες παιδιών
  3. Ξεχωριστή νομοθεσία για ΑμεΑ, εκτός του ΕΕΕ και σταδιακή ένταξη στο επίδομα αναπηρίας και των παιδιών με μέτρια ή ήπια αναπηρία
  4. Επαρκές κονδύλι για σχολικούς συνοδούς για τα παιδιά με αναπηρία, έγκαιρη πρόσληψη τους και συνολική ρύθμιση για το καθεστώς τους
  5. Ειδικά πρακτικά μέτρα στα σχολικά λεωφορεία για την απρόσκοπτη μετακίνηση των παιδιών με αναπηρία
  6. Επαρκείς και εξειδικευμένες κρατικές δομές για ηµερήσια απασχόληση και παροχή θεραπευτικών υπηρεσιών, ανάλογα µε τις ανάγκες του παιδιού με σοβαρές αναπηρίες
  7. Αναγνώριση του πατέρα ή μητέρας παιδιού με αναπηρία (που ένεκα της μορφής της αναπηρίας του παιδιού/της δεν μπορεί να εργάζεται) ως φροντιστή/τριας

 

Υιοθεσία και Αναδοχή

Η υιοθεσία παιδιού είναι ένας άλλος τρόπος για να γίνουν γονείς ένα ζευγάρι. Ωστόσο, η γραφειοκρατία και η καθυστέρηση αποτελούν εμπόδιο σε αυτή την διαδικασία που ούτως ή άλλως συνεπάγεται μεγάλες αποφάσεις και μεγάλες ευθύνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο περί Υιοθεσίας νόμος έμεινε σχεδόν ο ίδιος από τη θέσπιση του το 1995.

Όσο αφορά τη αναδοχή ανηλίκων, διαφέρει ουσιαστικά από την υιοθεσία, αλλά έρχεται να ενισχύσει το σύστημα παιδικής προστασίας, να διασφαλίσει την φροντίδα παιδιών που χάνουν την οικογένεια τους για διάφορους λόγους και να περιορίσει δραστικά την ιδρυματοποίηση των παιδιών. Στην Κύπρο σήμερα υπάρχουν σχεδόν 1500 παιδιά που έχουν απομακρυνθεί από την οικογένεια τους για διάφορους λόγους και μόνο 200-250 ανάδοχες οικογένειες.

Προτείνουμε:

  1. Εκσυγχρονισμό του νομοθετικού πλαισίου για τα παιδιά, περιλαμβανομένης της περί Υιοθεσίας νομοθεσίας, με απλοποίηση κι επίσπευση της διαδικασίας αφού σήμερα είναι χρονοβόρα
  2. Εκσυγχρονισμό του νομοθετικού πλαισίου για την αναδοχή και εκστρατεία ευαισθητοποίησης της κυπριακής κοινωνίας
PREV

Οι αρμόδιες αρχές αδυνατούν να ελέγξουν τη ρίψη πυροτεχνημάτων

NEXT

Χαιρετισμός Υπουργού Οικονομικών κ. Μάκη Κεραυνού Φόρουμ Οικονομίας του ΑΚΕΛ, με τίτλο «Με το βλέμμα στο μέλλον»