Ομιλία του Σταύρου Ευαγόρου, μέλους του Π.Γ. της Κ.Ε. ΑΚΕΛ, Βουλευτή, στην εκδήλωση για την Οκτωβριανή Επανάσταση
Ολοκληρώνονται φέτος ενενήντα οκτώ χρόνια από τότε που πραγματοποιήθηκε η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Ενενήντα οκτώ χρόνια από τότε που οι μπολσεβίκοι του Β.Ι. Λένιν υλοποιούσαν το όραμα εκατομμυρίων εξαθλιωμένων όχι μόνο στην επαναστατημένη Ρωσσία αλλά σ’ ολόκληρο τον πλανήτη παίρνοντας στα χέρια τους την τύχη τους.
Τα οράματα για ένα κόσμο καλύτερο πιο δίκαιο και πιο ανθρώπινο αποτελούν τον φάρον που φωτίζει τον δρόμο της επανάστασης του μεγάλου Οκτώβρη.
Οι εξαθλιωμένοι, οι ταπεινοί και καταφρονημένοι όχι μόνο αλλάζουν, τον ρουν της ιστορίας, αλλά δημιουργούν και γράφουν την ιστορία.
Η μήτρα της Οκτωβριανής Επανάστασης φέρνει στον κόσμο το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος των εργατών και των αγροτών.
Τα δεσμά της εκμετάλλευσης σπάνε και οι αφεντάδες εκδιώκονται. Οι μπολσεβίκοι με ξεκάθαρη μαρξιστική επαναστατική ιδεολογία στόχους και οράματα και ηγέτη τον Β.Ι. Λένιν αναλαμβάνουν το πρωτόγνωρο το αδιανόητο μέχρι τότε εγχείρημα να οικοδομήσουν το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος στον πλανήτη.
Συντρόφισσες, σύντροφοι,
Φίλες και φίλοι,
Το 1917 ήταν ένα διπλά επαναστατικό για την Ρωσσία έτος και σημαδιακό για τον υπόλοιπο κόσμο που παρακολουθούσε αμήχανος αλλά και ανήσυχος. Όπως και η επανάσταση του 1905 έτσι και η αστική επανάσταση του Φλεβάρη, είναι πυρκαγιές που ξεπηδούν από τις φλόγες που ανάβουν οι διαδηλώσεις, οι κινητοποιήσεις και οι απεργίες των εργατών της Πετρούπολης. Στις 25 του Φλεβάρη του 1917 διακόσιες και πλέον χιλιάδες απεργοί παραλύουν την Αγία Πετρούπολη. Η βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων και η σύλληψη όλων σχεδόν των μελών της ηγεσίας της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών οξύνει ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Ο τότε πρόεδρος της Δούμας και αρχηγός της παράταξης των φιλελεύθερων αστών Ροντζιάνκο συμβουλεύει τον τσάρο ν’ αλλάξει κυβέρνηση σε μια απόπειρα αποπυροδότησης της κατάστασης. Ο τσάρος υπακούει αλλά είναι πλέον αργά. Ο λαός έχει ήδη επιβάλει τη δική του εξουσία, τις επιτροπές αυτοδιοίκησης, τα Σοβιέτ.
Έτσι από τώρα μέχρι και τον μεγάλο Οκτώβρη θα υπάρχουν στην Ρωσσία, από τη μια η Κεντρική κυβέρνηση του τσάρου και η παράλληλη άτυπη εξουσία των Σοβιέτ από την άλλη.
Τα Σοβιέτ στα οποία τον Φλεβάρη του 1917 υπάρχουν και δρούν μόνο τέσσερεις μπολσεβίκοι. Παρ’ όλα αυτά η λαϊκή αντίδραση από την εξαθλίωση που έφερεν η εκμετάλλευση και οι επιπτώσεις του Α’ Παγκοσμίου πολέμου οδηγούν τον Τσάρο Νικόλαο σε παραίτηση υπέρ του διαδόχου και σε νέα κυβέρνηση υπό τον Πρίγκιπα Λβώφ. Η οποία διακηρύσσει την πρόθεση της να συνεχίσει τον πόλεμο στο πλευρό των Άγγλων και των Γάλλων, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη αντίδραση ανάμεσα στον αποκαμωμένο από τον πόλεμο Ρωσσικό λαό. Μόνο ο Λένιν αυτός ο μεγάλος επαναστάτης και οραματιστής κατάφερε ν’ αφουγκραστεί την θέληση του λαού ρίχνοντας από τότε το σύνθημα «κάτω ο πόλεμος», ένα σύνθημα που αρπάζει ο λαός και το μετατρέπει σε σημαία του.
Με την στήριξη των μπολσεβίκων του Λένιν ο οποίος παρακολουθεί και καθοδηγεί από την Ελβετία τα Σοβιέτ μετατρέπονται σε μια συμπαγή δύναμη με τεράστια ισχύ και επιρροή στα κοινά.
Έτσι υπαγορεύουν στην προσωρινή κυβέρνηση του Λβώφ την 1η του Μάρτη την μετονομασία των στρατιωτών της τσαρικής Ρωσίας σε πολίτες (είναι αυτοί που έμελλε σε λίγο ν’ αποτελέσουν την μαγιά για τον λαϊκό στρατό). Όπως υποχρεώνουν την Κυβέρνηση να κηρύξει την αυτονομία της Φιλλανδίας να δώσει γενική αμνηστία και να εξορίσει την Τσαρική οικογένεια στο Τσάρκογιε Σέλο.
Στις 24 του Μάρτη τα Σοβιέτ υποχρεώνουν την προσωρινή αστική κυβέρνηση να εφαρμόσει το οκτάωρο ενώ στις 2 του Απρίλη οι γυναίκες αποκτούν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. «Όταν οι συνθήκες ωριμάσουν τίποτε δεν μπορεί να κρατήσει στη θέση του το παλιό καθεστώς». Έγραφε ο Μαρξ ο οποίος στην περίπτωση της Ρωσσίας επιβεβαιώνεται μ’ ένα τρόπο θαυμαστό.
Στις αρχές του Απρίλη ο Λένιν φτάνει από την Ζυρίχη στην Πετρούπολη. Από τον σταθμό ακόμα της Πετρούπολης ρίχνει το σύνθημα που σηματοδοτεί τη μεγάλη ανατροπή. «Καμιά υποστήριξη στην καπιταλιστική ρωσική κυβέρνηση. Κάτω ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Ζήτω η κοινωνική Επανάσταση». Λίγες μόνο μέρες μετά ο μεγάλος επαναστάτης παρευρίσκεται και προσφωνεί την πρώτη πανρωσική συνδιάσκεψη των Σοβιέτ που πραγματοποιείται στο Μίνσκ. Λόγος μεστός, διαλεκτικά ταξικός, λόγος επαναστατικός, ανατρεπτικός και συνάμα εκρηκτικός. «Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ». «Ειρήνη τώρα». «Η γη στους χωρικούς». Τίποτ’ άλλο και τίποτα διαφορετικό δεν θα μπορούσε ν’ αγγίξει τις καρδιές των εκατομμυρίων εξαθλιωμένων.
Σ’ αυτό έγκειται η μεγάλη επαναστατική ιδιοφυΐα του Λένιν. Ο οποίος πέντε μόλις μέρες μετά την επιστροφή στην πατρίδα του παίρνει μαζί με το Κόμμα των μπολσεβίκων την κατάσταση στα χέρια του και καθίσταται συνάμα η κυρίαρχη πολιτική μορφή στη Ρωσία.
Από τα τέλη του Μάη τα Σοβιέτ περνούν εξολοκλήρου στα χέρια των μπολσεβίκων στους οποίους προσχωρεί και ο Τρότσκι, ο οποίος μέχρι τότε παρέμενε αμέτοχος στη διαμάχη μεταξύ μπολσεβίκων και μενσεβίκων. Την ίδια στιγμή η επαναστατική αδημονία του Ρωσικού λαού οδηγεί στην αυθόρμητη πολιορκία των ανακτόρων της Ταυρίδας και στην κατάληψη από χιλιάδες ένοπλους εργάτες του Ναυστάθμου της Κροστάνδης κοντά στην Πετρούπολη. Ο Λένιν εξακολουθεί να θεωρεί ότι οι συνθήκες χρειάζονται να ωριμάσουν ακόμα περισσότερο για το τελικό κτύπημα. Το οποίο βρίσκεται επί θύραις.
Η προσωρινή κυβέρνηση Λβώφ πανικόβλητη πλέον διατάσσει την σύλληψη των Λένιν και Τρότσκι. Ο Λένιν μαζί με τον Ζηνόβιεφ καταφεύγουν στη γειτονική Φινλανδία, ενώ τρεις από τους ηγέτες των μπολσεβίκων, ο Λουνατσάρσκι, ο Τρότσκι και ο Κριλένκο ρίχνονται στη φυλακή. Ο λαός αντιδρά και ξεσηκώνεται, ο Πρίγκιπας Λβώφ παραιτείται και στη θέση του τοποθετείται ο Κερένσκι ένας πρώην μενσεβίκος που προσπαθούσε να κρατήσει την αστική επανάσταση.
Μάταια όμως, αφού ο κύβος ερρίφθη. Οι μπολσεβίκοι του Λένιν ελέγχουν πλέον όλα σχεδόν τα Σοβιέτ των μεγάλων πόλεων. Ο Τρότσκι εκλέγεται δημοκρατικά Πρόεδρος του πανίσχυρου Σοβιέτ της Πετρούπολης. Ο Λένιν διακηρύσσει ήδη απερίφραστα την θέση για την ολοκληρωτική επανάσταση. Έτσι λίγες μέρες αργότερα στις 10 του Οκτώβρη η Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος των μπολσεβίκων αποφασίζει με 10 ψήφους υπέρ έναντι 2 την άμεση προπαρασκευή για κατάληψη της εξουσίας. Δεκατέσσερις μέρες αργότερα η κόκκινη φρουρά της Πετρούπολης και μεγάλες ομάδες ένοπλου λαού καταλαμβάνουν το κεντρικό τηλεγραφείο, την κρατική Τράπεζα, τους σιδηροδρομικούς σταθμούς και τις γέφυρες του ποταμού Νέβα.
Στις 25 του Οκτώβρη και ενώ η κυβέρνηση Κερένσκι συνεχίζει την ολονύκτια συνεδρίαση της μια ομοβροντία του καταδρομικού «Αβρόρα» σκίζει τον Ρωσικό ουρανό αναγγέλλοντας την έναρξη μιας νέας εποχής.
Η κυβέρνηση Κερένσκι καταρρέει σαν χάρτινος πύργος. Ο μεγάλος επαναστάτης καθοδηγεί την επανάσταση από το στρατηγείο του στο παρθεναγωγείο Σμόλνυ θα κάνει πραγματικότητα το παλιότερο σύνθημα: «Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ».
Συντρόφισσες, σύντροφοι,
Φίλες και φίλοι,
Αυτό που έγινε στη Ρωσία τον μεγάλο Οκτώβρη του 1917 είναι συγκλονιστικό. Συγκλονιστικό και συνάμα μεγαλειώδες. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Γής, της Γης οι κολασμένοι, όπως τους αποτυπώνουν οι στίχοι στη Διεθνή, βρίσκονται στην εξουσία. Ο επαναστατημένος Ρωσικός λαός θα εισβάλει στα χειμερινά ανάκτορα στην καρδιά του Ρωσικού δεσποτισμού και εκεί θα ιδρύσει το σοβιετικό κράτος. Το Πρώτο στον κόσμο κράτος των εργατών και των αγροτών.
Χωρίς χρονοτριβή αρχίζει το Δεύτερο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ. Εκεί μέσα στα ανάκτορα των Τσάρων αποφάσισαν να σπάσουν τις αλυσίδες τους.
Η συνεδρίαση του Β’ Πανρωσικού Συνεδρίου των Σοβιέτ κράτησε δυο εικοσιτετράωρα. Εκεί εκδίδεται το πρώτο διάταγμα της κυβέρνησης των μπολσεβίκων. Είναι το διάταγμα για την Ειρήνη που αναφέρει «Η εργατική και αγροτική κυβέρνηση που προήλθε από την επανάσταση της 24ης-25ης Οκτωβρίου και που στηρίζεται στα Σοβιέτ, καλεί όλα τα εμπόλεμα έθνη και τις κυβερνήσεις τους ν’ αρχίσουν χωρίς αργοπορία, τις διαπραγματεύσεις για τη σύναψη δίκαιης και δημοκρατικής ειρήνης».
Ακολουθεί δεύτερο Διάταγμα που διαβάζεται αυτοπροσώπως από τον Λένιν. Μ’ αυτό καταργείται χωρίς αποζημίωση η ιδιοκτησία των γαιοκτημόνων η οποία περνά στους αγρότες.
Συγκροτείται τέλος με Διάταγμα το Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού όπως ονομάζεται η κυβέρνηση με Πρόεδρο τον Λένιν.
Συντρόφισσες, σύντροφοι,
Σήμερα 98 χρόνια μετά, το κόκκινο Οκτώβρη, τα μεγάλα ιδανικά του, εξακολουθούν να εμπνέουν και να καθοδηγούν τους εργαζόμενους στους αγώνες τους για καλύτερη ζωή, για κοινωνική δικαιοσύνη.
Η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση γέννησε το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος στον πλανήτη. Ο στόχος του Λένιν και των συντρόφων του για σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας αγκαλιάζεται από τον λαό ο οποίος μέσα από απερίγραπτο ενθουσιασμό κτίζει το νέο κόσμο.
Μια κατεστραμμένη και εξουθενωμένη από τον πόλεμο και τις κακουχίες κοινωνία και οικονομία, ξαναστέκεται στα πόδια της και πραγματοποιεί θαύματα. Ο σοσιαλισμός απελευθερώνει τεράστιες δυνάμεις. Μέσα στις επόμενες δεκαετίες η Σοβιετική Ένωση μετατρέπεται σε μια ισχυρή και υπολογίσιμη πολιτική οικονομική και στρατιωτική δύναμη. Μια χώρα προηγμένη βιομηχανικά η οποία πρωτοπορεί και διαπρέπει στην επιστήμη, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό.
Μια χώρα που παρά το βαρύ τίμημα που πλήρωσε ο Σοβιετικός λαός κατάφερε να κατατροπώσει και να εξευτελίσει τον χιτλεροφασιμό.
Η Σοβιετική Ένωση, έτσι για να μην το ξεχνούμε, ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που εισήξε την δωρεάν παιδεία και υγεία για τον λαό της. Παρείχε στέγη στους πολίτες της και εξασφαλισμένη εργασία και πρόσβαση στον πολιτισμό για όλους. Κανείς δεν μπορεί και κανείς δεν νομιμοποιείται να μηδενίσει και να διαγράψει τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού. Ναι είναι αλήθεια ότι στην εβδομηντάχρονη και πλέον πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού έγιναν λάθη υπήρξαν και παραλείψεις, έγιναν ακόμη και εγκλήματα που κηλίδωσαν και αμαύρωσαν το ανιδιοτελές όραμα των πολλών για ένα καλύτερο κόσμο και μια καλύτερη ζωή.
Η υποστολή της Σοβιετικής σημαίας στο Κρεμλίνο και η κατάρρευση του σοσιαλισμού μπορεί ν’ αποτελούν ένα σοβαρό πισωγύρισμα στην πάλη των λαών για μια καλύτερη κοινωνία, όμως εμείς σε πείσμα των καιρών, συνεχίζουμε. Συνεχίζουμε την πάλη που ξεκίνησαν οι πρωτοπόροι κομμουνιστές για κοινωνική δικαιοσύνη και σοσιαλισμό.
Οπλισμένοι με την Μαρξιστική, Λενινιστική ιδεολογία συσπειρωμένοι και ενωμένοι γύρω από το πρωτοπόρο κόμμα των Κυπρίων εργαζομένων, το ΑΚΕΛ ταξικά προσανατολισμένοι, αγωνιζόμαστε καθημερινά μαζί με τον λαό για τον λαό. Αφουγκραζόμαστε τις έγνοιες, τις ανησυχίες και τα προβλήματα του και πρωτοπορούμε στην ανάδειξη και επίλυση τους.
Αυτοί είμαστε και αυτοί πρέπει να είμαστε.
Συντρόφισσες, σύντροφοι,
Φίλες και φίλοι,
Τι κι ‘αν ο καπιταλισμός με όλες του τις μεταλλάξεις έχει να επιδείξει μιαν απίστευτη προσαρμοστικότητα. Η φύση του παραμένει η ίδια. Πρόκειται για ένα αδίστακτα εκμεταλλευτικό σύστημα που γεννά την αδικία, και την εκμετάλλευση.
Την ίδια στιγμή που σχεδόν ένα δισεκατομμύριο συνάνθρωποι μας ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, που δεκάδες χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν καθημερινά από την πείνα, και στην Αφρική και την Ασία εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με λιγώτερο από 1,25 δολλάρια την ημέρα, το 1% του πληθυσμού της γης απολαμβάνει το 50% του παγκόσμιου πλούτου. Την ίδια στιγμή το πλουσιότερο 10% του Παγκόσμιου πληθυσμού ελέγχει το 90% του παγκόσμιου πλούτου. Μόλις 740 πολυεθνικές ελέγχουν το 80% του παγκόσμιου πλούτου ενώ οι περιουσίες των εφτά πλουσιοτέρων ανθρώπων του πλανήτη θα μπορούσαν να εξαλείψουν την φτώχεια.
Στην πατρίδα μας σύντροφοι διανύουμε σήμερα μια περίοδο οικονομικής αλλά και ανθρωπιστικής κρίσης. Στη σημερινή Κύπρο της λιτότητας, των περικοπών και των μνημονίων. Στην Κύπρο της επέλασης των νεοφιλελεύθερων επιλογών της δεξιάς.
Στην Ευρωπαϊκή Κύπρο όπου το ένα τρίτο του πληθυσμού, 230000 συμπατριώτες μας ζουν σε συνθήκες φτώχειας και αποκλεισμού. Στην Κύπρο του 2015 όπου 130 χιλιάδες άνθρωποι στερούνται βασικών αγαθών διαβίωσης. Με 65000 χιλιάδες άνεργους. Στην Κύπρο της Ευρωζώνης που τα παιδιά της, οι νέοι της μεταναστεύουν για ένα καλύτερο μέλλον.
Η φύση του καπιταλισμού, να θυσιάζονται οι άνθρωποι στο βωμό του κέρδους, η άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων, η άνιση κατανομή του παραγόμενου πλούτου, δεν έχει αλλάξει ούτε στην πατρίδα μας. Οι αντιθέσεις όμως έχουν οξυνθεί. Το κούρεμα στις καταθέσεις, στους μισθούς, τις συντάξεις και το κοινωνικό κράτος, η διάλυση του συστήματος υγείας, το κουτσούρεμα των αναπτυξιακών δαπανών, η υποβάθμιση του Συνεργατισμού και του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι τα πρώτα δείγματα γραφής μιας νεοφιλελεύθερης δεξιάς κυβέρνησης που δεν διστάζει να θυσιάσει τις κοινωνικές κατακτήσεις του λαού στον βωμό των συμφερόντων των λίγων.
Αυτές οι σκληρές πραγματικότητες εναποθέτουν στους ώμους του δικού μας Κόμματος και του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος καθήκοντα βαριά. Πρώτιστα η ίδια η φύση μας μας ορίζει στην πρωτοπορία των αγώνων για υπεράσπιση κατακτήσεων, για στήριξη των αδυνάτων, για να ξανακερδίσουμε όσα χάθηκαν. Η συνεχής καθημερινή ταξική πάλη είναι παρούσα. Για πολλοστή φορά η ιστορία μας προκαλεί και μας προσκαλεί. Όχι τυχαία.
Το ΑΚΕΛ αποτελεί τον άξιο συνεχιστή του κομμουνιστικού κόμματος Κύπρου το οποίο αποτελεί γέννημα θρέμμα των εξελίξεων και των γεγονότων με αποκορύφωμα τον μεγάλο Οκτώβρη ο οποίος δεν ταρακούνησε μόνο τη Ρωσσία αλλά τον κόσμο ολόκληρο. Στα ανηφορικά μονοπάτια της 90χρονης ιστορίας μας βαδίσαμε με φάρο την μαρξιστική – λενινιστική ιδεολογία. Μας κυνήγησαν, μας φυλάκισαν, χάσαμε συντρόφους ακριβούς, γνωρίσαμε διώξεις και τρομοκρατία. Όμως δεν λυγίσαμε ούτε στιγμή. Οι πρωτεργάτες και οι πρωτοπόροι Κύπριοι κομμουνιστές και οι συνεχιστές τους παρέδωσαν σ’ εμάς ένα σφιχτοδεμένο κόμμα, μια ισχυρή πολιτική δύναμη η οποία πρωταγωνιστεί στο πολιτικό και το κοινωνικο-οικονομικό γίγνεσθαι της χώρας μας.
Το ΑΚΕΛ είναι σήμερα, και γι’ αυτό πρέπει νάμαστε περήφανοι, ένα σύγχρονο κομμουνιστικό κόμμα που αγωνίζεται καθημερινά για τον απλό άνθρωπο και τις ανάγκες του διατηρώντας ισχυρούς δεσμούς με τους εργαζόμενους, τους νέους, τους αγρότες, το γυναικείο κίνημα και τους ανθρώπους του πνεύματος.
Στη μακρόχρονη ιστορία μας πετύχαμε κάθε κατάκτηση αυτού του λαού να έχει και τη δική μας σφραγίδα. Πολεμήσαμε τον Χιτλεροφασισμό, αντιπαλέψαμε την μισαλλοδοξία και τον σωβινισμό. Είμαστε η πρωτοπόρα πολιτική δύναμη που αγωνίζεται με συνέπεια και χωρίς παλινδρομήσεις για επανένωση της πατρίδας μας.
Το ΑΚΕΛ είναι βαθιά ριζωμένο στις καρδιές και τη συνείδηση των εργαζομένων της Κύπρου.
Πολλοί είναι εκείνοι που επιχείρησαν να μας ξεριζώσουν. Και πιο παλιά αλλά και πολύ πρόσφατα. Πρόσφατα μάλιστα, κατά τρόπο ανέντιμο, ανελέητο ακόμα και ανήθικο. Σε πείσμα των καιρών δεν γονατίσαμε. Αντέξαμε, σταθήκαμε και βαδίζουμε ξανά σταθερά στο δρόμο που μας έταξε η ιστορία. Διορθώνοντας λάθη και παραλείψεις, και εκσυγχρονίζοντας τη δράση μας.
Συντρόφισσες, σύντροφοι,
Φίλες και φίλοι,
Ο Κόκκινος Οκτώβρης, η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση έχει σφραγίσει ανεξίτηλα την πορεία της ανθρωπότητας. Τα οράματα των πρωτοπόρων επαναστατών και τα μηνύματα της επανάστασης παραμένουν ζωντανά.
Το μέλλον της ανθρωπότητας δεν μπορεί να είναι αυτό που βιώνουμε σήμερα. Δεν μπορεί το μέλλον μας να είναι ο καπιταλισμός. Την ώρα που ο πλούτος της γης συγκεντρώνεται στα χέρια των λίγων, την ώρα που η φτώχεια, η μιζέρια και η εξαθλίωση είναι υπόθεση των πολλών, την ώρα που τα καθοδηγούμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης καλλιεργούν την απάθεια, την αδράνεια και την αποπολιτικοποίηση, την ώρα που ο άκρατος λαϊκισμός υποκαθιστά τον σοβαρό και στοχευμένο πολιτικό λόγο, τα βλέμματα και οι ελπίδες των αδυνάτων και των καταφρονεμένων συγκεντρώνονται πάλι σε μας.
Στους δικούς μας ώμους, στους ώμους της αριστεράς πέφτει το καθήκον να συσπειρώσει τον κόσμο στην καθημερινή πάλη για ειρήνη, δημοκρατία ανάπτυξη και κοινωνική πρόοδο.
Με το βλέμμα πάντοτε στραμμένο στο όραμα ενός δημοκρατικού και ανθρώπινου σοσιαλισμού, του σοσιαλισμού που δεν είναι απλά σύνθημα και ευσεβοποθισμός αλλά ιστορική ανάγκη. Μια ιστορική ανάγκη στον αντίποδα της βαρβαρότητας, της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης του σημερινού καπιταλισμού.
Για μας λοιπόν τους Κύπριους κομμουνιστές, όπως και για ολόκληρο το κομμουνιστικό κίνημα υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρόν στο οποίο θα πρέπει να πορευτούμε με αυτοπεποίθηση.
Ξανακτίζοντας μέσα από τους αγώνες μας την ελπίδα για ένα κόσμο καλύτερο, ένα κόσμο ανθρώπινο, ένα κόσμο σοσιαλιστικό.
Βαδίζοντας στο δρόμο που χάραξε ο Λένιν κι’ ο κόκκινος Οκτώβρης.
Ζήτω η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση.
Ζήτω οι αγώνες των λαών για ειρήνη, κοινωνική δικαιοσύνη και σοσιαλισμό.
Λευκωσία 5/11/2015
