Ανησυχία για την συμφωνία που επιτεύχθηκε στο Παρίσι για τις κλιματικές αλλαγές
Ανακοίνωση Γραφείου Περιβάλλοντος της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ
για την συμφωνία για τις κλιματικές αλλαγές στο Παρίσι
Ως ΑΚΕΛ δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας για την συμφωνία που επιτεύχθηκε στο Παρίσι για τις κλιματικές αλλαγές.
Στόχος της συνόδου των 195 χωρών, ήταν η επίτευξη μιας νομικά δεσμευτικής συμφωνίας, έτσι ώστε να διατηρηθεί η μέση θερμοκρασία του πλανήτη σε χαμηλότερα επίπεδα από τα προβιομηχανικά κάτι το οποίο απορρίφθηκε πριν την έναρξη των διαπραγματεύσεων και κατέληξε στις εθελοντικές εθνικές δεσμεύσεις.
Είναι αμφίβολο κατά πόσον τα εθελοντικά σχέδια δράσης των χωρών θα καταφέρουν να περιορίσουν τις εκπομπές τους σε σχετικά ασφαλή επίπεδα, με μοναδικό κριτήριο τις τακτικές αξιολογήσεις, και το μόνο που απαιτείται νομικά είναι να συναντηθούν και πάλι το 2023, και στη συνέχεια κάθε πέντε χρόνια
Όσον αφορά την παροχή βοήθειας προς τις αναπτυσσόμενες και φτωχότερες χώρες, μέσω του πράσινου ταμείου, είναι κάτι που αναμένετο να πραγματοποιηθεί από το 2010, όταν αυτό συμφωνήθηκε στη τότε σύνοδο του Κανκούν , χωρίς ποτέ να πραγματοποιηθεί.
Η συμφωνία του Παρισιού, καταδικάζει εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων που ζουν σε χαμηλού υψομέτρου παράκτιες περιοχές και μικρά νησιά, αφού οι διαπραγματευτές των ΗΠΑ κατάφεραν να αφαιρέσουν οτιδήποτε εμπεριείχε και μπορούσε να επιτρέψει η συμφωνία να χρησιμοποιηθεί για να διεκδικηθεί νομική ευθύνη για την κλιματική αλλαγή.
Η οικονομία της αγοράς, που θέτει τα κέρδη πάνω από τον άνθρωπο, ευθύνεται για την αλόγιστη χρήση των φυσικών πόρων, την αποψίλωση των δασών, για τις αυξημένες εκπομπές θερμοκηπιακών αερίων. Αυτό σημαίνει ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα αυξάνονται συνεχώς, οι πάγοι θα λιώνουν πιο γρήγορα, θα πληθαίνουν οι περιβαλλοντικοί πρόσφυγες, και οι Ευρωπαϊκές χώρες θα συνεχίζουν να εξάγουν ακριβά την περιβαλλοντική τεχνολογία τους στις φτωχές χώρες του Βορρά.
Οι προσπάθειες επίλυσης του περιβαλλοντικού προβλήματος με λύσεις που δεν ξεφεύγουν από το σημερινό μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης, δεν είναι εφικτές. Η λύση του οικονομικού, κοινωνικού πολιτικού και περιβαλλοντικού προβλήματος αποτελούν ενιαίο θέμα και απαιτείται συλλογική προσπάθεια για την επίλυση τους, με πραγματικές δεσμεύσεις και αλλαγές στο παραγωγικό σύστημα.
16/12/2015
