Δήλωση Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού αναφορικά με την Γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για τον Μαυρίκιο
Η Γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για τον Μαυρίκιο, κατόπιν σχετικού αιτήματος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, παρότι μη δεσμευτική, έχει αναντίλεκτα τεράστια σημασία και προφανώς σοβαρές προεκτάσεις, ειδικότερα για το καθεστώς των βρετανικών βάσεων στην Κύπρο. Με 13 ψήφους υπέρ και μόνο μία κατά, το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η διαδικασία από-αποικιοποίησης του Μαυρίκιου δεν ολοκληρώθηκε νόμιμα. Ο διαχωρισμός του Αρχιπελάγους Τσάγος από τα εδάφη του Μαυρικίου πριν την ανεξαρτητοποίησή του, κονταροχτυπιέται με θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου και σχετικά ψηφίσματα, τα οποία απαγορεύουν το διαχωρισμό μιας αποικίας πριν την ανεξαρτησία της. Για αυτό και το Δικαστήριο κατέληξε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο υπέχει ευθύνης για τον άμεσο τερματισμό της διοίκησης που ασκεί στο Αρχιπέλαγος του Τσάγος.
Δεδομένου ότι και η ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας ολοκληρώθηκε με απόσπαση μέρους των εδαφών μας από τη Μεγάλη Βρετανία, η σημασία της γνωμοδότησης του Διεθνούς Δικαστηρίου για την Κυπριακή Δημοκρατία θεωρείται αυταπόδεικτη χωρίς όμως να παραγνωρίζονται και οι διαφορές. Όπως, για παράδειγμα, το γεγονός ότι η συμφωνία στη περίπτωση του Μαυρίκιου είχε συνομολογηθεί πριν αποκτήσουν ανεξαρτησία, ενώ τυπικά στη δική μας περίπτωση είναι η Κυπριακή Δημοκρατία που υπέγραψε τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης.
Από το 1991 το ΑΚΕΛ είχε καταθέσει στο Εθνικό Συμβούλιο ανάλυση με την οποία υπογραμμίζαμε, μεταξύ άλλων, ότι η προσφυγή στη Γενική Συνέλευση για να ζητήσει γνωμοδότηση από το Διεθνές Δικαστήριο είναι δυνητικό εργαλείο που διαθέτουμε όταν θα κρίνουμε κατάλληλη τη στιγμή για να αμφισβητήσουμε τη νομιμότητα της παρουσίας των βρετανικών βάσεων στην επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το ΑΚΕΛ ανέκαθεν υπογράμμιζε ότι η παρουσία στρατιωτικών βάσεων στην επικράτεια ανεξαρτήτων κρατών, ως κατάλοιπο της αποικιοκρατίας, συνιστά παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας των κρατών. Συνιστά αμφισβήτηση του διεθνούς δικαίου και παραβίαση των αρχών του ίδιου του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Τη θέση αυτή συνεχίζουμε να προβάλλουμε και σήμερα με πληθώρα δράσεων που αναπτύσσουμε, εντός και εκτός των συνόρων της Κύπρου.
Το πότε θα ακολουθήσουμε την οδό του Μαυρίκιου, που αποδεδειγμένα συνιστά ένα σοβαρό όπλο στη φαρέτρα μας, αποτελεί καθαρά πολιτική απόφαση. Αυτή θα πρέπει να ληφθεί την πλέον προσφερόμενη στιγμή, δεδομένου ότι σε αντίθεση με τον Μαυρίκιο έχουμε να αντιμετωπίσουμε, μεταξύ άλλων, την παράνομη τουρκική κατοχή του 37% των εδαφών μας.
26/02/2019
