Δηλώσεις Γενικού Γραμματέα της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, Άντρου Κυπριανού για την κατάσταση στον τομέα της Υγείας

 

Ως ΑΚΕΛ ανησυχούμε και προβληματιζόμαστε έντονα από την κατάσταση στον τομέα Υγείας. Η υγεία υποχρηματοδοτείται, ο δημόσιος τομέας υποβαθμίζεται και ταλανίζεται από σωρεία προβλημάτων, ενώ η προοπτική εφαρμογής του Γενικού Συστήματος Υγείας παρουσιάζεται ζοφερή.

Θέλοντας να συμβάλουμε με θέσεις και προτάσεις υποβάλουμε το υπόμνημα αυτό. Είμαστε έτοιμοι για περαιτέρω ανταλλαγή απόψεων αν το κρίνετε σκόπιμο.

1. Βασικές θέσεις του ΑΚΕΛ για την Υγεία

Η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό. Είναι δικαίωμα το οποίο έχει υποχρέωση να παρέχει ένα κράτος που σέβεται τον εαυτό του στους πολίτες του. Για ένα σύγχρονο κράτος, ο τρόπος διαχείρισης της, αλλά και το επίπεδο σχέσης των πολιτών με αυτή, σηματοδοτεί το επίπεδο κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά και πολιτισμού της κοινωνίας. Η παροχή υγείας δεν είναι εμπόρευμα αλλά κοινωνικό αγαθό που πρέπει να παρέχεται στη βάση συνολικού κοινωνικού σχεδιασμού. Αυτό συνεπάγεται:

• Καθολικότητα και ισότητα στην πρόσβαση στις υπηρεσίες φροντίδας υγείας
• Ψηλό επίπεδο ποιότητας υπηρεσιών φροντίδας υγείας για όλους
• Αξιοπρεπής αντιμετώπιση των ασθενών
• Κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη στη χρηματοδότηση
• Στήριξη των δημόσιων νοσηλευτηρίων που θα αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά του ΓΕΣΥ
• Ανεξαρτησία του Οργανισμού Ασφάλισης Υγείας για να διασφαλίζεται η χρηστή διοίκηση, η διάκριση εξουσιών, και η θωράκιση από πολιτικές παρεμβάσεις στη διαχείριση του ταμείου. Επίσης προστασία από φαινόμενα αδιαφάνειας και διαφθοράς

2. Υφιστάμενη κατάσταση στον τομέα της υγείας – διαπιστώσεις

Ο τομέας της υγείας στην Κύπρο δυστυχώς καταρρέει και η ανάγκη για συνολική μεταρρύθμιση με τρόπο που να μη μετατρέπει το δικαίωμα στην υγεία σε προνόμιο, είναι επιτακτική και άμεση. Τι χαρακτηρίζει σήμερα τον τομέα της υγείας στην χώρα μας;

• Απουσία καθολικής κάλυψης και ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας. Η Κύπρος είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν διαθέτει Γενικό Σχέδιο Υγείας.
• Οι δαπάνες για την υγεία στην χώρα μας ανέρχονται μόλις στο 5,5% σε σχέση με 15% στην Ευρωπαϊκή Ένωση και 14,8% στην Ευρωζώνη.
• Οι προϋπολογισμοί για την υγεία μειώθηκαν πέραν των 185 εκ. ευρώ τα τελευταία 3 χρόνια. Επιπλέον, δεν αξιοποιήθηκαν για την υγεία τα έσοδα από το 1.5% της συνεισφοράς των δημοσίων υπαλλήλων και τα 23 εκ. ευρώ που εισεπράττονται από τα νοσήλια ετησίως.
• Υπερβολικός φόρτος εργασίας, χαμηλό ηθικό, χαμηλότερα εισοδήματα και απογοήτευση οδηγούν γιατρούς και νοσηλευτές εκτός δημόσιων νοσοκομείων. Η δημιουργία λιστών αναμονής, οι ουρές, η έλλειψη φαρμάκων και αναλωσίμων και άλλων σοβαρών καθημερινών λειτουργικών προβλημάτων είναι πλέον η καθημερινότητα.
• Δεν υπάρχει συντονισμός μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, με αποτέλεσμα την ύπαρξη διπλών υποδομών και σπατάλης πόρων, ενώ μεγάλο μέρος του ιδιωτικού τομέα λόγω της οικονομικής κρίσης, του κόστους της φροντίδας υγείας και της περαιτέρω στροφής των πολιτών στα δημόσια νοσηλευτήρια παραμένει αναξιοποίητο και οδηγείται σε κατάρρευση.

3. Η πολιτική της κυβέρνησης

• H κυβέρνηση ακολούθησε τα τελευταία χρόνια παρελκυστική πολιτική για την εφαρμογή του συστήματος Υγείας όπως έχει σχεδιαστεί, παρά το γεγονός ότι: α) Το ΓΕΣΥ έχει συζητηθεί και συμφωνηθεί από όλες τις πολιτικές δυνάμεις και τους κοινωνικούς εταίρους από το 2012, β) έχει μελετηθεί από κορυφαίους εξειδικευμένους οίκους του εξωτερικού, γ) έχει γίνει κοστολόγηση και αξιολόγηση της βιωσιμότητας του μόλις πρόσφατα με βάση οικονομικές παραδοχές που συμφωνήθηκαν από κυβέρνηση και τρόικα, και δ) η τρόικα το έχει αποδεχτεί ως βιώσιμο και αναγκαίο.
• H μόνη διαπραγμάτευση που φαίνεται ότι έγινε για το μνημόνιο είναι η αναστολή της εφαρμογής ή/και αλλαγή του περιεχομένου του ΓΕΣΥ προς την κατεύθυνση της προώθησης πολυασφαλιστικού Σχεδίου Υγείας. Κάτι τέτοιο θα αύξανε το κόστος εφαρμογής του Σχεδίου κατά 30% περίπου ή 300 εκ. ευρώ, ενώ θα δημιουργούσε ταυτόχρονα ασθενείς διαφόρων ταχυτήτων, ανάλογα με την οικονομική τους ικανότητα. Η κυβέρνηση παρέλαβε ένα ολοκληρωμένο σχεδιασμό για το ΓΕΣΥ με κόστος αποδεκτό από όλους τους κοινωνικούς φορείς και με χρονοδιάγραμμα εφαρμογής ως το τέλος του 2015. Αντί αυτού, τα τελευταία τρία χρόνια, παρουσιάζει μια νέα πρόταση κάθε χρόνο. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν έχει πραγματικό σχεδιασμό αλλά αυτοσχεδιάζει για το ΓΕΣΥ.
• Η ταχτική της κυβέρνησης προκάλεσε εργασιακή ανασφάλεια, μείωση μισθών, κυνηγητό των δημοσιών υπαλλήλων μεταξύ των οποίων και οι ιατροί, αβεβαιότητα για το μέλλον, υπερβολικό φόρτο εργασίας, αποδιοργάνωση και χάος το οποίο οδηγεί μεγάλο αριθμό ιατρών να εγκαταλείπουν το δημόσιο και να καταφεύγουν στον ιδιωτικό τομέα.
• Παράλληλα η παγοποίηση των θέσεων προαγωγής έχει διαλύσει την ιεραρχία σε αρκετά τμήματα με αποτέλεσμα να επικρατεί διοικητικό χάος σε αυτά.
• Οι ενέργειες της κυβέρνησης οδηγούν στην αποδυνάμωση του δημόσιου τομέα υγείας με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διαδραματίσει το ρόλο που του αρμόζει σε συνθήκες ΓΕΣΥ. Εμμέσως πλην σαφώς οι ασθενείς θα οδηγηθούν σε ιδιωτικά νοσοκομεία και ασφάλειες. Τα δημόσια νοσηλευτήρια θα παραμείνουν να εξυπηρετούν τους φτωχούς, τους άνεργους και τους αλλοδαπούς. Επίσης η Κυβέρνηση επιμένει ότι προϋπόθεση για την εφαρμογή του ΓΕΣΥ είναι η πλήρης αυτονόμηση των δημοσίων νοσηλευτηρίων.

Το ΑΚΕΛ υποστηρίζει την αυτονόμηση ή την αναδιάρθρωση των δημόσιων νοσηλευτηρίων. Έχει σημασία όμως πώς αυτό θα επιδιωχθεί. Επιμένουμε ότι ο δημόσιος τους χαρακτήρας και όχι μόνο πρέπει να διατηρηθεί.

Τα περί πλήρους αυτονόμησης των νοσοκομείων αποτελούν δοκιμασμένη συνταγή που υπήρξε καταστροφική. Ο Θατσερικός πέλεκυς στο Βρετανικό Εθνικό Σύστημα Υγείας άρχισε ακριβώς με σύνθημα την «αυτονόμηση» και τον «ανταγωνισμό» ως μέρος μιας «υγιούς αγοράς».^[1] Πρόκειται όμως για «αυτονόμηση» στη διαχείριση της λιτότητας όπου ό, τι δεν είναι «βιώσιμο» θα περικόπτεται ή θα ανατίθεται σε ιδιώτες (outsourcing). Εισάγεται έτσι η λογική του «ανταγωνισμού» σε ένα τομέα όπου η συνεργασία και ο συντονισμός αποτελούν προϋπόθεση.

Από την άποψη της παροχής του καθολικού δικαιώματος των ασθενών στην υγειονομική περίθαλψη αυτό είναι καταστροφικό: Εξαναγκάζεται έτσι το κάθε νοσηλευτήριο χωριστά να κάνει διαχείριση των πόρων του ανεξάρτητα από τις διαφορετικές ανάγκες. Αν «υπερβεί» τον προϋπολογισμό υποχρεώνεται στην περικοπή αναγκαίων υπηρεσιών. Προσλαμβάνονται διευθυντές που καμιά σχέση έχουν με την υγεία, ή αναγκάζονται γιατροί να μετατραπούν σε «managers» που θέτουν τα «μικροοικονομικά του μικρομάγαζου» πάνω από το καθολικό δικαίωμα στην υγεία των ασθενών.

Ακόμα και από στενά οικονομικής άποψης αυτό είναι εντελώς ασύμφορο, γιατί υπονομεύει τις «οικονομίες κλίμακας», τα πλεονεκτήματα της μαζικής ενιαίας «αγοράς» σε ένα σύστημα υγείας που απαιτεί μαζικές και συνεχείς επενδύσεις, τις συνέργιες και την αποφυγή σπατάλης με επικάλυψη των πόρων. Αποτελεί δηλαδή δόγμα που υπηρετεί όμως μια ιδεολογία και οικονομικά συμφέροντα που θέλουν την ιδιωτικοποίηση της υγείας.

Το ΓΕΣΥ μπορεί να εφαρμοστεί και χωρίς την πλήρη αυτονόμηση των δημόσιων νοσηλευτηρίων. Στις πλείστες χώρες όπου λειτουργούν συστήματα υγείας υπάρχουν και λειτουργούν δημόσια/κρατικά νοσηλευτήρια. Αυτό που πραγματικά χρειάζεται είναι αναδιοργάνωση των δημόσιων νοσηλευτηρίων (διοικητική, οικονομική και επιστημονική) για να καταστούν πιο αποδοτικά και ανταγωνιστικά.

Αυτή η διοικητική αναδιοργάνωση μπορεί να δίνει και σχετική ή ενισχυμένη αυτονόμηση, όπου θα είναι δυνατή η εκμετάλλευση των συνέργιων, των οικονομιών κλίμακας, της αλληλοκάλυψης, της αλληλοσυμπλήρωσης κλπ.

4. Θέσεις του ΑΚΕΛ για αυτονόμηση και αναδιοργάνωση των δημόσιων νοσηλευτηρίων και της δημόσιας υγείας

Βασικές Αρχές που πρέπει να διέπουν τα κρατικά νοσηλευτήρια μετά από την αυτονόμηση ή την αναδιάρθρωση.

• Ιδιοκτήτης θα πρέπει είναι το κράτος.
• Τα νοσηλευτήρια θα πρέπει να είναι οργανισμός μη κερδοσκοπικός, κοινωνικά ωφέλιμος, οικονομικά αυτοεξαρτόμενος και αυτοσυντήρητος. Τα όποια πιθανά κέρδη πρέπει να επενδύονται πίσω στην υγεία.

Η αυτονόμηση – αναδιοργάνωση των νοσηλευτηρίων μπορεί να γίνει με διοικητική και οικονομική αυτονόμηση. Με τη δημιουργία ενός ισχυρού και ανεξάρτητου τμήματος στο Υπουργείο Υγείας, κάτω από το οποίο θα είναι ενταγμένα όλα τα δημόσια νοσηλευτήρια. Το καθένα από αυτά πρέπει να έχει πλήρη οικονομική αυτοδιαχείριση, δηλαδή να έχει το δικό του προϋπολογισμό και τη διαχείριση του.

Χαρακτηριστικά της αυτονόμησης:

• Κάθε νοσοκομείο να μπορεί να κοστολογεί όλες τους τις υπηρεσίες και να καταρτίζει σφαιρικό προϋπολογισμό.
• Να του παρέχεται η δυνατότητα αναβάθμισης των υπηρεσιών του μέσω ενός ευέλικτου συστήματος προσλήψεων με ικανοποιητικές μισθοδοσίες, ξεκάθαρους, αξιοπρεπείς και ομοιογενείς όρους εργοδότησης.
• Τα δημόσια νοσηλευτήρια να παραμείνουν εντός της κρατικής μηχανής αλλά να αποκτήσουν οικονομική αυτοδιοίκηση όπως όλα τα τμήματα της κυβέρνησης.
• Να αποφασιστεί σαφής δομή για να στελεχωθούν με τον αναγκαίο αριθμό γιατρών και παραϊατρικού προσωπικού.
• Η συμπλεγματοποίηση που αποφασίστηκε το 2012 αντιμετωπίζει τον πολυτεμαχισμό υπηρεσιών και δημιουργεί ενιαία υποδομή που αλληλοσυμπληρώνεται.
• Να διαφυλαχτούν οι εργασιακές σχέσεις και κεκτημένα. Θεωρείται το πιο δύσκολο ζήτημα όσον αφορά την αυτονόμηση. Οι προσλήψεις μπορούν να γίνονται με ειδικά συμβόλαια, με ξεκάθαρους όμως όρους εργοδότησης.
• Οι υφιστάμενοι γιατροί θα συνεχίσουν να εργάζονται με το παρόν σύστημα αλλά η ανέλιξη των γιατρών είτε αυτοί ονομάζονται δημόσιοι υπάλληλοι (υφιστάμενοι) είτε συμβασιούχοι (συμβόλαια) θα γίνεται με τις ίδιες διαδικασίες και θα έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις και ευθύνες.
• Θα πρέπει να συζητηθεί με τους νοσηλευτές το καθεστώς αλλά και ο τρόπος ανέλιξης των νέο-εισερχομένων νοσηλευτών όπως και η διαδικασία ανέλιξης τους. Η υφιστάμενη διαδικασία πρόσληψης εκτάκτων νοσηλευτών θα πρέπει να αναθεωρηθεί γιατί πιθανότατα να μην είναι και η πιο αξιοκρατική.
• Θα πρέπει να δοθεί αυτονομία στη λήψη αποφάσεων.
• Να δημιουργηθούν, με άμεσες αποφάσεις, εντός των νοσοκομείων επιστημονικά συμβούλια και συμβουλευτικές επιτροπές.
• Η διευθυντική ομάδα του νοσοκομείου χρειάζεται να είναι ενισχυμένη. Ο διευθυντής του θα πρέπει να είναι ο νομικά υπεύθυνος για τη λειτουργία όλου του νοσοκομείου.
• Κάθε κλινική θα έχει το δικό της εσωτερικό προϋπολογισμό ο οποίος να παρακολουθείται από τον κάθε διευθυντή της κλινικής. Αυτός θα εγκρίνει όλες τις εσωτερικές χρεώσεις αναλωσίμων από τις κεντρικές αποθήκες.
• Να εφαρμοστεί σύγχρονη δομή στη διοίκηση. Σ’ αυτή θα παρέχεται ευελιξία στη λήψη αποφάσεων και προσαρμοστικότητα στις συνεχείς αλλαγές της κοινωνίας και των ιατρικών πραγμάτων (Προσλήψεις, παροχή κινήτρων, τοποθέτηση στόχων για αύξηση παραγωγικότητας, αγορά τεχνολογίας, εσωτερικός έλεγχος, αξιοποίηση προϋπολογισμών όποτε και όπου κριθεί αναγκαίο, μηχανογράφηση, ασφάλεια και ασφάλιση προσωπικού, αποδεσμεύσεις προσωπικού, έρευνα).
• Να καθιερωθούν μηχανισμοί εσωτερικού και εξωτερικού ελέγχου. Πρέπει να υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου για χρηστή διοίκηση αλλά και αποφυγή παρατυπιών.
• Να προνοηθεί ειδικός προϋπολογισμός για συνεχή εκπαίδευση – εκπαίδευση όλου του προσωπικού ανεξαιρέτως.
• Να υπάρχει ετήσιος προϋπολογισμός και 5ετης σχεδιασμός. Η κατάθεση του προϋπολογισμού να γίνεται από το νοσοκομείο.
• Να ασκείται ετήσιος οικονομικός έλεγχος από ανεξάρτητο μηχανισμό του κράτους.
• Να καθιερωθούν ελάχιστα αποδεκτά επίπεδα παροχής της υγείας Να ασκείται συστηματικός ποιοτικός έλεγχος εφαρμογής αυτών των επιπέδων.
• Να υπάρξει εισαγωγή του θεσμού έρευνας στα νοσοκομεία.
• Να προωθηθεί συνεταιρισμός μεταξύ νοσηλευτηρίων (Αγορά φαρμάκων, εργαλείων, αναλώσιμων, τεχνολογίας, ανταλλαγή επιστημονικής γνώσης/παραπεμπτικά, κάλυψη νοσοκομείων με όλες τις ειδικότητες).
• Να υπάρξει αναπροσαρμογή μισθών και να παραχωρηθούν κίνητρα.
• Να αξιοποιούνται δωρεές αλλά πάντα κάτω από αυστηρό έλεγχο.

5. Θέσεις του ΑΚΕΛ αναφορικά με τον καρκίνο

• Εφαρμογή του Σχεδιασμού εθνικής στρατηγικής για τον καρκίνο που εκπονήθηκε επί διακυβέρνησης Χριστόφια και εγκρίθηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
• Λήψη απόφασης και σχεδιασμός για λειτουργία ακτινοθεραπευτικών κέντρων στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας και Λεμεσού. (Υλοποιήθηκε επί ΔΧ)
• Η ακύρωση της δημιουργίας των ακτινοθεραπευτικών οδηγεί σε μονοπώλιο στις υπηρεσίες καρκίνου, το οποίο είναι επικίνδυνο σε συνθήκες ΓΕΣΥ. Υπάρχει κίνδυνος να μην καλύπτονται όλοι οι ασθενείς. Η απόφαση αυτή της Κυβέρνησης Αναστασιάδη ακύρωσε σχεδιασμούς χρόνων σε αντίθεση με τις κατευθυντήριες γραμμές της εθνικής επιτροπής για την καταπολέμηση του καρκίνου και τις ευρωπαϊκές οδηγίες για την ακτινοθεραπεία.

6. Ιατρική Σχολή

Απαιτείται πραγματική στήριξη και δημιουργία όλων των απαραίτητων υποδομών της Ιατρικής Σχολής. Να προωθηθεί συμφωνία για δημιουργία πανεπιστημιακών κλινικών.

Στην προσπάθεια του να συμβάλει κατά συγκεκριμένο τρόπο το ΑΚΕΛ παραθέτει τις πιο κάτω προτάσεις:

7. Συγκεκριμένες προτάσεις του ΑΚΕΛ για την υγεία
8. Να προχωρήσει η Κυβέρνηση άμεσα στην κατάθεση και ψήφιση του νομοθετικού πλαισίου για την εφαρμογή του ΓΕΣΥ όπως έχει σχεδιαστεί, και ομόφωνα ψηφιστεί και έχει συμφωνηθεί με ευρύτατη κοινωνική συναίνεση.
9. Να επανέλθει η χρηματοδότηση της υγείας στα επίπεδα του 2011 με εξαίρεση το κονδύλι αποστολής ασθενών στο εξωτερικό. Τα ποσά που εισπράττονται από τα νοσήλια στα δημόσια νοσηλευτήρια και τις εισφορές των δημοσίων υπαλλήλων να επανεπενδύονται πίσω στη δημόσια υγεία. Χρειάζεται πραγματική αύξηση του προϋπολογισμού για την υγεία, για να ξεκινήσουμε επιτέλους μια ανθρωποκεντρική και όχι οικονομίστικη, μεταρρύθμιση.
10. Να γίνει ειλικρινής διάλογος με την αντιπολίτευση και τους φορείς της υγείας. Αυτός να έχει ως γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και την ισότιμη ποιοτική υγεία για όλους τους πολίτες.
11. Να ενισχυθεί η ανεξαρτησία αλλά και ο έλεγχος του Οργανισμού Ασφάλισης Υγείας (ΟΑΥ) για να διασφαλίζεται η χρηστή διοίκηση, η διάκριση εξουσιών, και η θωράκιση του από φαινόμενα αδιαφάνειας και διαφθοράς και από πολιτικές παρεμβάσεις στη διαχείριση του ταμείου.
12. Να ενισχυθούν τα δημόσια νοσηλευτήρια για να αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του ΓΕΣΥ. Αναμφίβολα τα κρατικά νοσηλευτήρια χρήζουν λειτουργικής αναδιοργάνωσης (διοικητικής, οικονομικής και επιστημονικής), εκσυγχρονισμού και ενίσχυσης της διαφάνειας των διαδικασιών τους έτσι που να παρέχεται ευελιξία στη λήψη και υλοποίηση αποφάσεων μέσα από ένα σύστημα που θα διασφαλίζει την παροχή ποιοτικής φροντίδας υγείας.
13. Να αποφασιστεί και καθοριστεί δομή στα δημόσια νοσηλευτήρια. Να αποπαγοποιηθούν θέσεις, και να αποκατασταθεί το έκτακτο προσωπικό με μονιμοποιήσεις. Να πληρωθούν οι θέσεις Διευθυντών και Βοηθών Διευθυντών για καλύτερη λειτουργία των τμημάτων. Να αποπαγοποιηθούν και πληρωθούν άμεσα όλες οι κενές οργανικές θέσεις.
14. Να αντιμετωπιστούν, οι λίστες αναμονής σε παγκύπρια βάση για κάθε κατηγορία νοσημάτων αλλά και σε κάθε νοσοκομείο ξεχωριστά. Να καταγράφεται η σοβαρότητα των διάφορων περιστατικών για να κατατάσσονται σύμφωνα με το βαθμό προτεραιότητας τους.

Η κακή διαχείριση, η μη έγκαιρη επικαιροποίηση και η μη ύπαρξη ενιαίας ηλεκτρονικής καταγραφής καθιστά τις λίστες αναμονής διαβλητές. Επιβάλλεται η λήψη άμεσων μέτρων για να μειωθούν οι λίστες αναμονής όπως:

• Δημιουργία κεντρικού ηλεκτρονικού συστήματος λιστών αναμονής.
• Τακτική επανεξέταση των ασθενών από τους θεράποντες ιατρούς τους.
• Τακτική επικαιροποίηση των λιστών αναμονής και συνεχής παρακολούθηση τους.
• Δημοσιοποίηση λιστών αναμονής με σεβασμό στα προσωπικά δεδομένα έτσι ώστε να υπάρχει διαφάνεια.
• Εφαρμογή κλινικών πρωτοκόλλων με σκοπό να αποφευχθούν οι άσκοπες παραπομπές για διαγνωστικές εξετάσεις.

8. Να προωθηθεί η δημιουργία ακτινοθεραπευτικών κέντρων στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας και Λεμεσού.
9. Να επεκταθεί το υπερωριακό πρόγραμμα για μείωση των λιστών αναμονής.
10. Να υπάρχει συνεχής επιδότηση ασθενών με νευρολογικές ασθένειες (π.χ. πολλαπλή σκλήρυνση) για εξέταση MRI (με τη μέθοδο του “running contract” με ιδιωτικά κέντρα)

• Να παραχωρηθούν νέα εγκεκριμένα, εξειδικευμένα φαρμακευτικά προϊόντα (ειδικά για ασθενείς με νευρολογικές νόσους, ηπατίτιδα Γ, θαλασσαιμία και καρκίνο) στη βάση σύγχρονων, επιστημονικών πρωτοκόλλων.

12. Να αναβαθμιστούν οι μισθολογικές κλίμακες των επαγγελματιών υγείας στα επίπεδα του 2011. Να δοθούν κίνητρα για υπερωριακή απασχόληση.
13. Να δημιουργηθούν κέντρα αναφοράς (reference centres) και να εκπονηθεί εθνική στρατηγική για κάθε ομάδα ασθενών.
14. Να αναπτυχθούν και δημιουργηθούν νέες κλινικές – νευρολογίας, ρευματολογίας, λοιμώδη, ακτινοθεραπείας, ΜΕΘ σε όλα τα νοσοκομεία, τραύμα, νευροακτινολογία, επεμβατική ακτινολογία
15. Να διοριστούν κλινικοί φαρμακοποιοί στα νοσοκομεία. Αναγκαία η παρουσία τουλάχιστον ενός σε κάθε νοσοκομείο
16. Να σχεδιαστεί ολοκληρωμένη εκπαιδευτική πολιτική για τους επαγγελματίες υγείας με βάση το πρόγραμμα της συνεχούς εκπαίδευσης των επαγγελματιών υγείας (συνέδρια, υποτροφίες μικράς και μακράς διαρκείας).

Το ΑΚΕΛ στα θέματα της υγείας όπως και στο κυπριακό και σε όλα τα θέματα που αφορούν την καθημερινότητα του πολίτη έχει επαναλάβει πολλές φορές και το έχει αποδείξει ότι θα στηρίξει προσπάθειες της Κυβέρνησης που θα κινούνται στο σωστό πλαίσιο, δηλαδή την ισότητα στην πρόσβαση και ψηλό επίπεδο υπηρεσιών υγείας για όλους τους πολίτες. Δημιουργικά αλλά και δυναμικά θα διεκδικήσουμε αυτό που είναι δικαίωμα: την ισότιμη ποιοτική υγεία όλων των πολιτών.

23 Μαρτίου 2016

[1] Jacky Davis & Raymond Tallis, NHS SOS, How the NHS was betrayed and how we can save it, Oneworld, Λονδίνο.