Ομιλία Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, Άντρου Κυπριανού, στην Ολομέλεια της Βουλής για καταδίκη του πραξικοπήματος και της εισβολής

Γι’ ακόμα μια χρονιά συζητούμε αυτές τις μαύρες μέρες του Ιούλη, ως να μην έχουμε μπροστά μας τα ιστορικά γεγονότα.

Γι’ ακόμα μια χρονιά οι ένοχοι μιλούν για «εμφύλιο σπαραγμό», για «παρασυρμένα αμούστακα παιδιά», για «τη βία και την αντιβία».

Γι’ ακόμα μια χρονιά αποδεικνύουμε ότι αποτελούμε ίσως παγκόσμια εξαίρεση. Χώρα όπου εγκληματίες όχι μόνο δεν δικάστηκαν, όχι μόνο δεν καταδικάστηκαν, αλλά μας κουνούν το δάχτυλο παραδίδοντας μας μαθήματα πατριωτισμού.

Το τραγικότερο από όλα, γι’ ακόμα μια χρονιά αναφερόμαστε στα εγκλήματα του 1974 ως γεγονότα στιγμιαία μέσα στο χρόνο∙ όχι ως το φόρο αίματος του λαού μας που οφείλουμε να ξεχρεώσουμε.

Γι’ ακόμα μια χρονιά μιλούμε για τα αποτελέσματα της τραγωδίας και όχι για τα διδάγματα που έπρεπε να αντλήσουμε από αυτή.

Πρόσφατα έγιναν τα επεισόδια με τους Ελαμίτες έξω από το Προεδρικό Μέγαρο. Αυτό που μας προβλημάτισε περισσότερο ήταν η στάση του κ. Αναστασιάδη. Μας προβλημάτισαν όμως πάρα πολύ και τα μαυροντυμένα παλικαράκια που εμφανίστηκαν με τα ενωτικά λάβαρα εκεί: Έμαθαν καθόλου Ιστορία πριν ζωστούν τις σημαίες και βγουν στους δρόμους; Διδάχτηκαν καθόλου από αυτή; Δυστυχώς όχι.

Νιώθω την ανάγκη από αυτό το βήμα να υπενθυμίσω ορισμένα γεγονότα.

Η Κύπρος δεν προδόθηκε μόνο από τους έξω. Κανένας, ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε η CIA, ούτε η Τουρκία, θα μπορούσαν να πετύχουν τα σχέδια τους αν δεν είχαν συμμάχους- εφιάλτες. Αν δεν είχαν τη συνεργασία της Χούντας, του Γρίβα, της ΕΟΚΑ Β΄.

«Αν πράγματι ο Στρατηγός Γρίβας βρίσκεται στην Κύπρο, αυτός που πρέπει να ανησυχεί περισσότερο από εμάς είναι ο Μακάριος», δήλωνε κατά την προπραξικοπηματική περίοδο ο Ντενκτάς. Ο δε τουρκικός τύπος τόνιζε «η Τουρκία έχασε δύο ευκαιρίες για να διευθετήσει το κυπριακό πρόβλημα, το 1964 και το 1967. Δεν πρέπει να χάσει την τρίτη ευκαιρία, την οποία πιθανόν να της δώσουν οι υποστηρικτές της Ενώσεως». 

Όντως οι «ενωτικοί» έδωσαν στο πιάτο την ευκαιρία στην Τουρκία.

Μπορεί λοιπόν ο Γρίβας, η ΕΟΚΑ Β΄ και τα μέλη της που υλοποίησαν τα πραξικοπηματικά τους σχέδια, να διακήρυτταν ότι πολεμούσαν για ιερά ιδανικά, στην πράξη όμως άνοιγαν το δρόμο για το ξεπούλημα της Κύπρου.

Μπορεί να ισχυρίζονταν ότι ήταν ατρόμητοι πατριώτες, στην πράξη όμως αυτό που έκαναν ήταν να ανοίξουν την κερκόπορτα στον Αττίλα.

Μπορεί να παρίσταναν τους αγνούς πολεμιστές του Έθνους, όταν όμως άκουσαν τις σειρήνες της εισβολής έτρεξαν να κρυφτούν στο Τρόοδος στέλνοντας τον κόσμο, άοπλο και προδομένο, να αντιμετωπίσει τους εισβολείς.

Η προδοσία του πραξικοπήματος ήταν το «άλλοθι» για την εισβολή της Τουρκίας.

Μόνο έτσι θα μπορούσε να εισβάλει ο τουρκικός στρατός και να κατέχει μέχρι σήμερα πάνω από το ένα τρίτο των εδαφών της χώρας μας.

Μόνο έτσι μπόρεσε να πνίξει στο θάνατο, το αίμα και το δάκρυ χιλιάδες κύπριους.

Να διαχωρίσει τον κυπριακό λαό, ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους.

Μόνο έτσι μπορούσε να στήσει το συρματόπλεγμα της κατοχής.

Να κουβαλήσει στα βασανισμένα και ιερά χώματα της Κύπρου πάνω από 40, 000 τούρκους στρατιώτες.

Μόνο έτσι μπόρεσε να εποικίζει η Τουρκία συνεχώς τα κατεχόμενα, απειλώντας την επιβίωση και των ελληνοκύπριων και των τουρκοκυπρίων στη γη που τους γέννησε. Να ζει δηλαδή ο λαός μας μονίμως με την απειλή μέσα στην ίδια του την πατρίδα.

Συνεπώς η Κύπρος δεν θα τουρκοποιηθεί αν επανενωθεί. Θα τουρκοποιηθεί αν δεν επανενωθεί. Το μέλλον όλων μας θα απειλείται όχι αν λύσουμε το Κυπριακό με λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, αλλά αν εγκαταλείψουμε αυτό το πλαίσιο.

Την ώρα που οι διάφοροι ζώνονται τα ενωτικά λάβαρα και με τις ιαχές τους προσπαθούν να τρομάξουν τον εχθρό, η Τουρκία συνεχίζει να εφαρμόζει ανενόχλητη την πολιτική της για ενσωμάτωση των κατεχομένων. Συνεχίζει να παραβιάζει την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, περικυκλώνοντας μας. Απειλεί να ανοίξει την Αμμόχωστο με τρόπο που θα βαθύνει περισσότερο τη διχοτόμηση. Συνεχίζει να καλλιεργεί το φανατισμό στη θρησκεία ως μέσο άσκησης μεγαλύτερου ελέγχου στην τουρκοκυπριακή κοινότητα.

Μια μερίδα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα αντιστέκεται σε όλα αυτά.

Όμως δεν θα αντέξει για πάντα να τα βάζει με την ισχυρή Τουρκία. Αν δεν το κατανοήσουν έγκαιρα αυτό η δεξιά και η ακροδεξιά στην ελληνοκυπριακή κοινότητα αυτή τη φορά θα πληγώσουν ανεπανόρθωτα την Κύπρο.

Ο κ. Αναστασιάδης παρέλαβε το Κυπριακό από τον Δ. Χριστόφια με κοινά ανακοινωθέντα που εξασφάλιζαν διαχρονικές θέσεις της πλευράς μας. Με πολλά θέματα συμφωνημένα και καταγεγραμμένα ως συγκλίσεις. Με το κεφάλαιο της ενέργειας με τεράστια προοπτική και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας διασφαλισμένα.  Με τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίζει ότι η πλευρά μας ήταν ένα βήμα μπροστά στην προσπάθεια για λύση του προβλήματος. Ο ίδιος τι έκανε και σε ποια φάση οδήγησε το κυπριακό; Θα πρέπει να προβληματιστεί έστω και τώρα γι’ αυτό.

Πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους. Η Κύπρος δεν θα σωθεί με τις τριμερείς συνεργασίες, τα καζίνο, το παζάρι των διαβατηρίων και τους πύργους. Η Κύπρος θα σωθεί αν επανενωθεί. Ο κ. Αναστασιάδης οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες, να επιδείξει συνέπεια και αποφασιστικότητα, προκειμένου να προωθήσει το στόχο της λύσης. Να αναδείξει με συνέπεια τις διαχρονικές θέσεις και την επιχειρηματολογία μας.

Ασφαλώς δεν απαλλάσσουμε την Τουρκία από τη διαχρονική της ευθύνη για τη μη επίλυση του Κυπριακού. Αυτό που λέμε είναι ότι οφείλουμε να κάνουμε ό, τι μπορούμε προκειμένου να είναι ξεκάθαρο σε όλους ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά επιδιώκει με συνέπεια τη λύση του προβλήματος. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή κάθε άλλο παρά αυτό συμβαίνει. Όλα αυτά την ώρα που η Τουρκική προκλητικότητα κορυφώνεται στην ΑΟΖ μας αλλά και στην Αμμόχωστο, επιχειρώντας νέα τετελεσμένα.

Θέλω και από αυτό το βήμα να επαναλάβω ότι ως ΑΚΕΛ θα αφιερώσουμε όλες μας τις δυνάμεις στη μάχη για τη σωτηρία της Κύπρου. Θα αντισταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις στο εφιαλτικό σενάριο της διχοτόμησης. Δεν θα πάψουμε να εργαζόμαστε για τη λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως την περιγράφουν τα κείμενα των Ηνωμένων Εθνών. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την επανένωση του τόπου μας, για την ανατροπή των δεδομένων που δημιούργησαν η εισβολή και η κατοχή.

Σήμερα τιμούμε όσους αντιστάθηκαν και έδωσαν τη ζωή τους για να μην περάσει ο φασισμός.

Τιμούμε όσους στάθηκαν στην πρώτη γραμμή για να υπερασπιστούν την ελευθερία και την αξιοπρέπεια της Κύπρου και του λαού μας.

Τιμούμε όλους αυτούς που δε δείλιασαν. Αυτούς που τόλμησαν να μη σκύψουν το κεφάλι στην προδοσία και στο έγκλημα της ΕΟΚΑ Β’ και της Ελληνικής Χούντας.

Τιμούμε σήμερα ζώντες και νεκρούς που επαγρυπνούσαν και γέμιζαν τις πλατείες για να υπερασπιστούν τη δημοκρατία.

Τιμούμε σήμερα ζώντες και νεκρούς που απάντησαν στην ΕΟΚΑΒήτικη τρομοκρατία με παλικαριά.

Τιμούμε σήμερα ζώντες και νεκρούς που την κρίσιμη ώρα δε δείλιασαν αλλά έτρεξαν στην πρώτη γραμμή να υπερασπιστούν την Κύπρο. 

Αυτούς που ήταν απλοί άνθρωποι αλλά την κρίσιμη ώρα μετατράπηκαν σε ήρωες υπερασπιζόμενοι τη δημοκρατία και την ελευθερία της Κύπρου.

Δεν αρκεί όμως να τους τιμούμε. Οφείλουμε να δικαιώσουμε τη θυσία τους. Οφείλουμε να συνεχίσουμε τον αγώνα για επανένωση και ειρήνη.