Ομιλία Γενικού Γραμματέα της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, Άντρου Κυπριανού στην ειδική ολομέλεια της Βουλής για καταδίκη του πραξικοπήματος και της εισβολής του 1974

 

15 Ιουλίου 2018, Βουλή των Αντιπροσώπω

«Ο Μακάριος είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνος δια τας ελληνοτουρκικάς σχέσεις. Η Ελληνική Κυβέρνησις έφτασε στο συμπέρασμα ότι βασική προϋπόθεσις για διαρκή και δίκαιη λύση στην Κύπρο είναι η απομάκρυνσις του Μακαρίου από της πολιτικής σκηνής. Περί των ανωτέρω ο Τούρκος Πρέσβης είπεν ότι άποψις των τουρκικών κυβερνήσεων ήτο ανέκαθεν ότι ο Μακάριος ήταν εναντίον πάσης λογικής και παραδεκτής υπό των δύο χωρών μας λύσεως του Κυπριακού». Το απόσπασμα από τα πρακτικά της συνάντησης του Παναγιωτάκου με τον τούρκο πρέσβη Τουρκμέν το Μάρτιο του 1972 είναι ένα ακόμα τεκμήριο που επιβεβαιώνει ότι το έγκλημα σε βάρος της Κύπρου ήταν προμελετημένο και προσχεδιασμένο. Ότι η Κύπρος προδόθηκε και από μέσα και από έξω και παραδόθηκε από αυτούς τους ίδιους τους προδότες στον τουρκικό επεκτατισμό.

Γιατί νιώθουμε την ανάγκη να τα θυμίζουμε όλα αυτά σήμερα,; Γιατί σαραντατέσσερα χρόνια  μετά, η δεξιά και η ακροδεξιά προσπαθούν να μας πείσουν να «δούμε το βούρκο με άλλο μάτι». Να αναθεωρήσουμε την Ιστορία. Αναφέρονται με αοριστίες σε «αμούστακα παιδιά» που παρασύρθηκαν από το ενωτικό όραμα, σε «ευθύνες όλων», σε «εμφύλιο σπαραγμό», σε «ευθύνες του Μακαρίου για την εισβολή» και άλλες τέτοιες ανιστόρητες τοποθετήσεις.

Δεν υπάρχει προδοσία χωρίς προδότες, δεν υπάρχει έγκλημα χωρίς εγκληματίες. Το πραξικόπημα σχεδιαζόταν συνειδητά και προετοιμαζόταν μεθοδικά στα επιτελεία του ΝΑΤΟ. Ο Γρίβας και η ΕΟΚΑ Β΄ εκπονούσαν πραξικοπηματικά σχέδια αδιάκοπα. Τα σχέδια αυτά προωθήθηκαν με την ιδεολογική προετοιμασία του πραξικοπήματος στην κοινωνία. Εγκληματικές ενέργειες κατά του Μακαρίου, πολιτικές δολοφονίες, ανατινάξεις αστυνομικών σταθμών και άλλων κυβερνητικών κτιρίων, αντικομμουνιστική υστερία και τρομοκρατία ήταν στην ημερήσια διάταξη. Η εντολή της Χούντας προς την ΕΟΚΑ Β΄ ήταν καθαρή: «χτυπάτε στο ψαχνό». Όπως και έγινε. Το πραξικόπημα της 15ης του Ιούλη έδωσε στην Τουρκία το πρόσχημα για να εισβάλει στην Κύπρο παραβιάζοντας κάθε αρχή διεθνούς δικαίου. Εξακολουθεί να κατέχει το 40%, σχεδόν των εδαφών της χώρας μας. Η τουρκική εισβολή διαχώρισε βίαια τον κυπριακό λαό˙ γέμισε την Κύπρο με τάφους, αγνοούμενους και πρόσφυγες. Η Τουρκία εξακολουθεί να εγκληματεί εποικίζοντας τον τόπο μας, εκμεταλλευόμενη παράνομα τη γη των ελληνοκυπρίων και διατηρώντας πολυάριθμα στρατεύματα στον τόπο μας. Εξακολουθεί να εγκληματεί αποστερώντας από τον κυπριακό λαό βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες.

«Η μέχρι τούδε πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων δεν επέτρεπε την απομάκρυνσιν του Μακαρίου. Τώρα όμως ότε από κοινού κατεστρώθη μακροπρόθεσμος πολιτική των χωρών μας, υφίσταται υπαλλακτική λύσις και διάφοροι δυνατότητες. Ιδία δε διότι αι λύσεις αυταί χαίρουν και της υποστηρίξεως των συμμάχων μας». Αυτό είναι το πιο σημαντικό απόσπασμα από τα πρακτικά της συνάντησης του Παναγιωτάκου με τον Τουρκμέν, γιατί είναι αποκαλυπτικό των σχεδιασμών.

Η Κύπρος βρισκόταν στο στόχαστρο του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού και του τουρκικού επεκτατισμού. Η διχοτόμηση της ήταν ο στόχος τους τουλάχιστον μια δεκαετία πριν από το 1974. Αυτό τους το στόχο υπηρέτησαν πρόθυμα η Χούντα, ο Γρίβας και η ΕΟΚΑ Β’. Η εθνικοφροσύνη των δήθεν πατριωτών, τα μεγάλα κούφια λόγια, τα συνθήματα και ο τάχα ανυποχώρητος αγών συνάντησαν τις προσδοκίες της Τουρκίας στο κατάλληλο σημείο, την κατάλληλη στιγμή και μάλιστα συνειδητά.

Το μεγαλύτερο έγκλημα σε βάρος του τόπου συντελέστηκε γιατί η εθνικοφροσύνη από μισαλλοδοξία, φανατισμό και δογματισμό δεν ήθελε να αφήσει το λαό μας να ζήσει μονιασμένος στη γη που τον γέννησε. Γιατί ήθελε να θυσιάσει το εφικτό στο βωμό του ευκταίου. Γιατί ενώ φλόμωνε το λαό με ψεύτικα μεγάλα λόγια, ήταν ταυτόχρονα ο δούρειος ίππος για να υλοποιηθούν τα σχέδια του ιμπεριαλισμού σε βάρος της Κύπρου. Τελικά η απόβαση έγινε και τα πρωτοπαλίκαρα του Γρίβα που τις προηγούμενες μέρες ανέμιζαν τα καλάσνικωφ πανηγυρίζοντας γιατί «επέθανεν ο Μούσκος» έτρεξαν να κρυφτούν στα μετόπισθεν στέλνοντας  τους κύπριους πατριώτες άοπλους και προδομένους στην πρώτη γραμμή.

Σήμερα, σαραντατέσσερα χρόνια μετά, η Τουρκία διεκδικεί με συνέπεια το στόχο της: τη διχοτόμηση της Κύπρου. Η τραγική ειρωνεία της Ιστορίας είναι ότι βρίσκει –και πάλι- πολύτιμους σύμμαχους στη δική μας πλευρά. Βρίσκει συμμάχους που χρησιμοποιώντας την ίδια ή παρόμοια ρητορική με την προ του ’74 εποχή, προσπαθούν να πείσουν ότι είναι καλύτερα να μείνουν τα πράγματα ως έχουν. Το ίδιο ανεδαφικές και δημαγωγικές είναι και οι προσεγγίσεις περί ενιαίου κράτους, περί εγκατάλειψης της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Ο πραγματικός πατριωτισμός δεν κρίνεται στα λόγια. Κρίνεται στις πράξεις. Πραγματικοί πατριώτες ήταν αυτοί που έτρεξαν τότε στην πρώτη γραμμή την ώρα που η δημοκρατία και η ελευθερία της πατρίδας απειλούνταν και έδωσαν στη μάχη και την τελευταία σταγόνα του αίματος τους. Πραγματικοί πατριώτες είναι αυτοί που σήμερα εξακολουθούν να παλεύουν για να επανενωθεί ο τόπος μας, όχι αυτοί που αποκοιμίζουν το λαό με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και την ίδια ώρα συμβιβάζονται με την κατοχή. Πραγματικοί πατριώτες είναι αυτοί που επιμένουν να σηκώνουν τη λαβωμένη κυπριακή σημαία και να οραματίζονται ένα ειρηνικό μέλλον και μια Κύπρο ολόκληρη και ελεύθερη που να ανήκει στο λαό της.

Ο κ. Αναστασιάδης οφείλει έστω και τώρα να συνειδητοποιήσει το βάρος της ευθύνης που έχει. Να κάνει αυτό που χρειάζεται, για να μη μείνει στην ιστορία ως ο Πρόεδρος της διχοτόμησης. Δεν προτείνουμε να υποχωρήσει από τις διαχρονικές μας θέσεις όπως κάποιοι υπαινίσσονται. Προτείνουμε να δείξει αποφασιστικότητα. Να αναλάβει πρωτοβουλίες. Να αναδείξει με συνέπεια τις θέσεις και την επιχειρηματολογία μας. Να εργαστεί προσηλωμένα για λύση του Κυπριακού. Λύση που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό. Που θα βασίζεται στα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Λύση που θα αποστρατιωτικοποιεί την Κύπρο και θα αποκλείει επεμβάσεις και εγγυήσεις από ξένες δυνάμεις. Λύση που θα επανενώνει το έδαφος, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία. Λύση δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως αυτή περιγράφεται στα κείμενα των Ηνωμένων Εθνών. Λύση που θα οδηγεί σε ενωμένο κράτος συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας με μία κυριαρχία, διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια.

Η Κύπρος δεν θα σωθεί με το παζάρι των διαβατηρίων, με τις μπίζνες από τις οποίες πλουτίζουν  ημέτεροι της Κυβέρνησης και με τα καζίνο.  Η Κύπρος θα σωθεί μόνο αν επανενωθεί. Η Τουρκία με συνέπεια εδώ και δεκαετίες αναπτύσσει πολιτικές που εμβαθύνουν την εξάρτηση της Τουρκοκυπριακής κοινότητας από την Άγκυρα και την αποδυναμώνουν. Μια μερίδα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα αντιστέκεται στην αφομοίωση. Όμως δεν θα αντέξει για πάντα μια μικρή κοινότητα να τα βάζει με την ισχυρή Τουρκία. Αν δεν το κατανοήσει έγκαιρα αυτό η δεξιά στην ελληνοκυπριακή κοινότητα αυτή τη φορά θα πληγώσει ανεπανόρθωτα την Κύπρο.

Σήμερα τιμούμε το ποτάμι του αίματος που χύθηκε στην κυπριακή γη για την ελευθερία, τη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια της πατρίδας μας και του λαού μας. Σήμερα τιμούμε τους πραγματικούς ήρωες. Αυτούς που δε δείλιασαν. Αυτούς που αρνήθηκαν να εκτελέσουν τις διαταγές του φασισμού και το πλήρωσαν με τη ζωή τους. Αυτούς που αντιστάθηκαν απέναντι στα καλάσνικωφ και το πλήρωσαν με το ίδιο τους το αίμα μέσα στους αστυνομικούς σταθμούς, μέσα στις Κεντρικές Φυλακές, μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, έξω στο δρόμο, μέσα στα νεκροταφεία πάνω από τους ανοικτούς τάφους των ηρώων μας. Σήμερα τιμούμε τους χιλιάδες πατριώτες που τους έστειλαν άοπλους και προδομένους να πολεμήσουν στην πρώτη γραμμή και αυτοί έτρεξαν δίχως δεύτερη κουβέντα, δίχως να διερωτηθούν γιατί τα πρωτοπαλίκαρα της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β’ έμειναν πίσω για να γλυτώσουν. Σήμερα τιμούμε τους χιλιάδες συμπατριώτες μας που τους μάτωσε ο πόλεμος, η προσφυγιά, ο ξεριζωμός, οι φωτογραφίες των αγνοουμένων μας. Η καλύτερη τιμή γι’ αυτούς είναι η μνήμη που γίνεται συνείδηση. Ο αδιάκοπος αγώνας μέχρι τη δικαίωση της Κύπρου μας. Μέχρι την επανένωση του τόπου και του λαού μας. Μέχρι να ξημερώσει για τον τόπο η μέρα της ειρήνης.