Ομιλία Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. ΑΚΕΛ Στέφανου Στεφάνου στην ταφή λειψάνων του Βρυωνή Πιερή Αδάμου

Τελευταίο αντίο σήμερα στον Βρυωνή Πιερή Αδάμου. Στον Βύρων, όπως τον φώναζαν οι φίλοι και συγχωριανοί του.

Τελευταίο αντίο όπως αξίζει σε έναν ήρωα. Και ας μην αναρωτηθεί κανείς από τι στόφα είναι φτιαγμένοι οι ήρωες. Αν είναι υπεράνθρωποι. Αν οι δυνάμεις, οι αντοχές και το κουράγιο τους ξεπερνούν το ανθρώπινο μέτρο.

Άνθρωποι με σάρκα και οστά είναι οι ήρωες. Με όνειρα, με στόχους, με προσδοκίες. Άνθρωποι όπως όλοι, οι οποίοι ξεχωρίζουν από το πλήθος για ένα και μόνο λόγο. Επειδή την κρίσιμη στιγμή, κάνουν το σωστό.

Ο Βρυωνής την κρίσιμη ώρα έκανε το σωστό. Στάθηκε στις αγωνιστικές επάλξεις, υπερασπίστηκε την ελευθερία της πατρίδας μας και την αξιοπρέπεια του λαού μας έστω κι αν ήξερε ότι αυτή η υπόθεση ήταν από χέρι χαμένη, αφού ήταν προδομένη. Δεν έκαμε πίσω όμως ο Βρυωνής. Ούτε αυτός, ούτε και χιλιάδες άλλοι νέοι που βρέθηκαν εκτεθειμένοι. Είναι γι’ αυτό που τα αδέλφια, οι συγγενείς και οι φίλοι του Βρυωνή, παρά την πίκρα της απώλειας, πρέπει να νιώθουν υπερήφανοι, γιατί το δικό τους παιδί δεν δίστασε να αναμετρηθεί με τον θάνατο.

Όσο υπερήφανοι νιώθουν τα αδέλφια και οι συγγενείς για τον Βρυωνή, όσο υπερήφανοι νιώθουν οι συγγενείς των παιδιών που θυσίασαν τη ζωή τους για την υπεράσπιση της πατρίδας, άλλο τόσο ντροπή πρέπει να νιώθουν όσοι την πρόδωσαν και την παρέδωσαν ανυπεράσπιστη στην Τουρκία. Οι χουντικοί πραξικοπηματίες και οι ΕΟΚΑβητατζίδες πρέπει να σκύβουν από ντροπή, γιατί κατέστρεψαν μια χώρα και ένα λαό, ο οποίος ζει ακόμα τις συνέπειες του φασιστικού πραξικοπήματος, της τουρκικής εισβολής και κατοχής. Πρέπει να ντρέπονται γιατί οδήγησαν αμούστακα παιδιά στον θάνατο. Γιατί πολλοί από αυτούς, ενώ πλεόναζαν σε πατριωτικές κορώνες και συνθήματα κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος, στην εισβολή κρύφτηκαν στο Τρόοδος αντί να ανέβουν στον Πενταδάκτυλο να αντιμετωπίσουν τους εισβολείς.

Αν δεν γινόταν το πραξικόπημα δεν θα γινόταν η εισβολή. Αυτή είναι μια ιστορική αλήθεια που κανείς δεν μπορεί να παραγράψει. Γι’ αυτό αποτελεί προσβολή στη μνήμη των ηρώων μας η προσπάθεια ορισμένων να διαγράψουν τον καταστροφικό και προδοτικό ρόλο των χουντικών και των ΕΟΚΑβητατζίδων. Αποτελεί προσβολή στη μνήμη των ηρώων μας η προσπάθεια να στηθούν μνημεία για τους ολετήρες της Κύπρου. Δεν μπορεί από τη μια να θάβουμε ακόμα νεκρούς μας από το ’74 και από την άλλη να τιμούνται αυτοί που έφεραν την Τουρκία στην Κύπρο.

Ο Βρυωνής το καλοκαίρι του 1974 ήταν μόλις 19 χρονών. Ένας αεικίνητος νεαρός, δραστήριος, γεμάτος ζωντάνια. Το δέκατο από τα δεκατέσσερα παιδιά του Πιερή και της Στέλλας, ξεκίνησε να δουλεύει από πολύ νωρίς ως τεχνίτης και αποφοίτησε αργότερα από την Τεχνική Σχολή Αμμοχώστου.

Υπηρέτησε στο 399 Τάγμα Πεζικού και το 1974 αποσπάστηκε στην Καντάρα. Όταν έγινε το πραξικόπημα ήταν σίγουρος ότι θα ήταν από τους πρώτους στη λίστα της ΕΟΚΑ Β’ εξαιτίας των γνωστών σε όλους προοδευτικών φρονημάτων του. Ήταν υποστηριχτής της δημοκρατίας, της νομιμότητας, ήταν αγωνιστής ενάντια στον φασισμό. Αυτές τις πεποιθήσεις του ποτέ δεν τις έκρυψε, δεν τις φτιασίδωσε. Γι’ αυτό και οι πραξικοπηματίες τον είχαν στιγματισμένο και δακτυλοδεικτούμενο. Για να γλυτώσει το έσκασε από τον στρατό και εντάχθηκε σε ομάδες αντίστασης για να υπερασπιστεί τη νομιμότητα και τη δημοκρατία.

Με το ξέσπασμα του δεύτερου γύρου της εισβολής ο Βρυωνής έτρεξε στο Βαρώσι για να καταταχθεί. Δεν άκουσε τις παραινέσεις φίλων να μείνει πίσω. Δεν μπορούσε να μείνει πίσω, δεν του το επέτρεπε ο χαρακτήρας και η πατριωτική του συνείδηση. Ο Αττίλας όμως είχε ήδη μπει στο Βαρώσι, αφού οι πραξικοπηματίες το εγκατέλειψαν. Ήταν τότε που τα ίχνη του Βρυωνή χάθηκαν. Ήταν από τότε που προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο των αγνοουμένων. Μέχρι πρόσφατα που εντοπίστηκε θαμμένος έξω από το σχολείο του Αγίου Λουκά στο Βαρώσι.

Πόσες οικογένειες αλήθεια ήπιαν το πικρό ποτήρι της εξαφάνισης των παιδιών τους στην εισβολή. Πόσες μάνες έμειναν με άδεια αγκαλιά. Πόσες τις έλιωσε ο καημός μέχρι που έφυγαν από τη ζωή, όπως τη μάνα του Βρυωνή, τη Στέλλα. Πόσοι πατέρες ανέβηκαν τον Γολγοθά, περιμένοντας μια είδηση, ψάχνοντας ανάμεσα στους αιχμαλώτους που επέστρεφαν, κρατώντας μια φωτογραφία. Πόσοι και πόσοι περίμεναν και περιμένουν ακόμα τον γυρισμό. Λεπτό δεν πρέπει να ξεχνούμε το δράμα αυτών των οικογενειών. Ανεξαρτήτως των όποιων εξελίξεων στο κυπριακό, εμείς πρέπει να επιμένουμε, να ενθαρρύνουμε όσους γνωρίζουν να μαρτυρήσουν, όσους διστάζουν να μιλήσουν. Να δώσουν όποιες και όσες πληροφορίες έχουν για αγνοούμενους. Το ΑΚΕΛ και μέσα και έξω από τη Βουλή θα συνεχίσει να ενισχύει την προσπάθεια διακρίβωσης της τύχης των αγνοουμένων. Θα συνεχίσει να αγωνίζεται ώστε η Τουρκία να εφαρμόσει τις αποφάσεις των διεθνών δικαστηρίων, να ανοίξει τα αρχεία της και να δώσει πληροφορίες, να συνεργαστεί για να επιλυθεί το ανθρωπιστικό θέμα των αγνοουμένων.

Μαζί με τον αγώνα για διακρίβωση της τύχης ενός εκάστου των των αγνοουμένων, θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να ζωντανέψουμε την προοπτική η χώρα μας να απελευθερωθεί και να επανενωθεί με την επίτευξη λύσης στο Κυπριακό.

Είναι αλήθεια ότι η κατάσταση σήμερα στο Κυπριακό είναι απογοητευτική. Η Τουρκία προκαλεί και παρανομεί σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εκμεταλλευόμενη το παρατεταμένο αδιέξοδο δημιουργεί νέα σοβαρά τετελεσμένα υποσκάπτοντας την προοπτική της λύσης. Και όχι μόνο αυτό. Η τουρκική πλευρά επίσημα πλέον θέτει θέμα λύσης δύο κρατών, κάτι που εμείς δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχτούμε.

Ο χρόνος που περνά, περνά σε βάρος μας, σε βάρος της Κύπρου, σε βάρος του τερματισμού της κατοχής και της λύσης του Κυπριακού. Χρειάζεται να αναλάβουμε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για τη διάρρηξη του αδιεξόδου και την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από το σημείο που διακόπηκαν, διαφυλάσσοντας και αξιοποιώντας όσα πετύχαμε στις πολύχρονες διαπραγματεύσεις.

Τα μεγαλεπήβολα ΜΟΕ που ανακοίνωσε η κυβέρνηση δεν μπορούν να δώσουν αποτελεσματική διέξοδο για τη διάρρηξη του αδιεξόδου. Δοκιμάστηκε αυτή η τακτική στο παρελθόν και όχι μόνο απέτυχε, αλλά περιέπλεξε περισσότερο την κατάσταση. Πρέπει να μείνουμε επικεντρωμένοι στη συζήτηση της ουσίας του προβλήματος. Επιβάλλεται να συναντήσουμε με τις πρωτοβουλίες μας όσα ο ΓΓ του ΟΗΕ και το Συμβούλιο Ασφαλείας υποδεικνύουν προς τα εμπλεκόμενα μέρη.

Έχουμε λοιπόν μπροστά μας ένα δρόμο και ένα τρόπο. Το δρόμο της λύσης που συμφωνήσαμε με τη διεθνή και την τουρκοκυπριακή κοινότητα, της λύσης διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως περιγράφεται στα κείμενα των Ηνωμένων Εθνών. Έχουμε μπροστά μας τις επίμονες εισηγήσεις του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για το πώς μπορούμε να προχωρήσουμε, στις οποίες πρέπει να ανταποκριθούμε.

Το ΑΚΕΛ, κατέθεσε στον Πρόεδρο συγκεκριμένη πρόταση με την οποία δίνουμε περιεχόμενο σε όσα προτείνει ο ΓΓ του ΟΗΕ. Στο χέρι του είναι να αξιοποιήσει την πρόταση. Αυτός διαχειρίζεται το Κυπριακό, αυτός κρίνεται από τα αποτελέσματα, τα οποία μέχρι σήμερα είναι τουλάχιστον απογοητευτικά. Είμαστε τα θύματα και διεθνώς μάς φορτώνονται οι ευθύνες. Αυτό τουλάχιστον έπρεπε να προβληματίσει τον Πρόεδρο για την πολιτική που ακολουθεί.

Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες,

Η κατάσταση στο Κυπριακό γεννά απαισιοδοξία και καθηλώνει την ελπίδα για λύση. Δεν έχουμε όμως το δικαίωμα να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια για να τερματίσουμε την κατοχή και να επανενώσουμε τον τόπο μας. Το στάτους κβο όχι μόνο δεν μπορεί να διασφαλίσει μόνιμη ειρήνη και ασφάλεια, αλλά αντίθετα αποτελεί μόνιμη πηγή κινδύνων.

Δεν έχουμε το δικαίωμα να συμβιβαστούμε με την κατοχή. Δεν έχουμε δικαίωμα να αφήσουμε αδικαίωτες τις θυσίες των παλικαριών μας, όπως του Βρυωνή, οι οποίοι έδωσαν τη ζωή τους για να μπορούμε εμείς να αναπνέουμε αέρα ελευθερίας.

Θα επιμένουμε να δικαιώσουμε όσους έτρεξαν να υπερασπιστούν αυτό τον τόπο. Όσους έπεσαν μαχόμενοι. Όσους έδωσαν τη ζωή, τα όνειρα, το αίμα τους για να ανοίξει ο δρόμος να περάσει ο προδομένος μας λαός, να χτίσει ξανά τη ζωή του στη γη που τον γέννησε.

Αιωνία σου η μνήμη Βρυωνή. Θα συνεχίσουμε. Μέχρι την τελική δικαίωση.

Αθάνατος!