Δηλώσεις Γ.Γ. ΑΚΕΛ για τις απεργίες

Δηλώσεις Γενικού Γραμματέα της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού

 

Οι βαθιά αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης έχουν συσσωρεύσει σωρεία προβλημάτων σε πάρα πολλούς τομείς της κυπριακής οικονομίας και κοινωνίας. Ο αυταρχισμός και η αλαζονεία με τις οποίες κυβερνούν επιδεινώνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση και προκαλεί σωρεία αντιδράσεων.Ποια είναι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία με βάση τις πολιτικές οι οποίες ακολουθούνται από την κυβέρνηση Συναγερμού- Αναστασιάδη; Υπάρχει φτώχεια. 234 χιλιάδες συμπολίτες μας ζουν στο όριο της φτώχειας. Υπάρχει ανεργία, υπάρχει απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων όπως έχουν διαμορφωθεί μετά από δεκαετείς αγώνες των εργαζομένων, υπάρχει ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, εκποιήσεις και πολλά άλλα αρνητικά. Φυσιολογικά λοιπόν αυτές οι βαθιά αντιλαϊκές πολιτικές προκαλούν έντονη κοινωνική αναστάτωση και αντίδραση. Θέλω να  υπενθυμίσω ότι δεν είναι η πρώτη φορά που προκαλούνται τόσο έντονες αντιστάσεις και αντιδράσεις έναντι στη διακυβέρνηση του Δημοκρατικού Συναγερμού. Και την προηγούμενη δεκαετία όταν κυβέρνησαν, οι ίδιες αντιδράσεις, η ίδια αναστάτωση προκλήθηκε σε ολόκληρη την κοινωνία. Η φιλοσοφία τους δυστυχώς δεν τους επιτρέπει να κατανοήσουν τα πραγματικά αίτια των προβλημάτων, τους πραγματικούς λόγους που προκαλούν αυτή την κοινωνική αναστάτωση και αντίδραση και να αλλάξουν τις πολιτικές τους προσεγγίσεις. Αντιθέτως χρησιμοποιώντας τους συνήθεις ιδεολογικούς συμμάχους τους οποίους έχουν, προσπαθούν να τα φορτώσουν σε άλλους. Ποια είναι η συνταγή που ακολουθούν στην προσπάθεια τους να απεκδυθούν των οποίων ευθυνών και να τις φορτώσουν ώμους άλλων;

• Πρώτα και κύρια είναι η απαξίωση των εργαζομένων και η προσπάθεια διχασμού, των εργαζομένων.
• Η κινδυνολογία, η προσπάθεια εκφοβισμού του κόσμου έτσι ώστε να αντιδράσεις στις διεκδικήσεις των εργαζομένων.
• Και βέβαια η τρίτη παράμετρος της συνταγής που ακολουθούν είναι να τα φορτώσουμε στο συνήθη ύποπτο. Και ο συνήθης ύποπτος είναι κατά κανόνα το ΑΚΕΛ το οποίο ευθύνεται για τα πάντα τα οποία συμβαίνουν στη κυπριακή κοινωνία.

Να μου επιτρέψετε να μιλήσω για το καθένα ξεχωριστά.

Προσπάθεια για απαξίωση των εργαζομένων

Μιλούν για τους βολεμένους οι οποίοι διεκδικούν περισσότερα δικαιώματα. Περισσότερα δικαιώματα δεν διεκδικούν μόνο οι υπάλληλοι των ημικρατικών οργανισμών. Περισσότερα δικαιώματα διεκδίκησαν και οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, που κανένας δεν μπορεί να τους πει βολεμένους, διεκδίκησαν και οι υπάλληλοι των λεωφορείων, διεκδίκησαν οι υπάλληλοι στα καταστήματα –αναφέρομαι στα ωράρια-, διεκδίκησαν και οι συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί οι οποίοι διδάσκουν στα απογευματινά μαθήματα στο δημόσιο σχολείο τους οποίους έχουν αφαιρέσει όλα τα δικαιώματα και τους έχουν περιορίσει το μισθό τους στα 300 με 400 ευρώ. Αυτοί είναι βολεμένοι; Οι οδηγοί λεωφορείων με τα 800 ευρώ, οι συμβασιούχοι στην εκπαίδευση με τα 300- 400 ευρώ, οι υπάλληλοι στα καταστήματα που ήθελαν να έχουν την Κυριακή τους ελεύθερη και οι ξενοδοχοϋπάλληλοι είναι βολεμένοι;

Θέλουν να μετατρέψουν τους εργαζόμενους σε άβουλα όντα

Το άλλο που επιχειρούν να περάσουν στην κοινωνία είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν δικαίωμα να έχουν άποψη για το τι θα γίνει για παράδειγμα με το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων. Πρέπει να δουλεύουν και να μετατραπούν την ίδια στιγμή σε άβουλα όντα. Οι μόνοι που έχουν δικαίωμα να έχουν άποψη είναι οι σημερινοί κυβερνώντες και επαναλαμβάνω οι ιδεολογικοί τους σύμμαχοι, όσοι συμφωνούν μαζί τους, οι εργοδότες δηλαδή. Όσοι διαφωνούν δεν έχουν δικαίωμα να έχουν άποψη.

Για τους κυβερνώντες τα προεκλογικά πυροτεχνήματα είναι σωστή πολιτική προσέγγιση ενώ το να διεκδικούν οι εργαζομένων είναι ανευθυνότητα

Το τρίτο είναι «δείτε τους ανεύθυνους, καταφέραμε να ξεφύγουμε από την οικονομική κρίση –αναφέρονται στο success story- και μόλις φύγαμε από την οικονομική κρίση ξεκίνησαν να διεκδικούν». Βέβαια όταν εξαγγέλλουν προεκλογικά πυροτεχνήματα όπως τη δημιουργία επαγγελματικού στρατού ξοδεύοντας €50εκ., αυτό δεν είναι λαϊκισμός, δεν είναι ανεύθυνοι που θα σκορπίσουν €50εκ. Την ίδια στιγμή που μας λένε ότι το Κυπριακό θα λυθεί μέχρι το τέλος του χρόνου και το Νοέμβρη θα προσλάβουν τρεις χιλιάδες επαγγελματίες στρατιώτες ξοδεύοντας όλα αυτά τα εκατομμύρια. Αυτό είναι σωστή πολιτική αλλά το να διεκδικούν €47χιλ. οι οδηγοί λεωφορείων για να τους επιστραφεί ένα μέρος των αποκοπών των λεφτών τους αυτό είναι ανεύθυνη προσέγγιση. Όταν εξαγγέλλουν αυξήσεις στο δημόσιο, δύο μήνες πριν τις εκλογές, αυτό είναι σωστή πολιτική προσέγγιση, αλλά το να διεκδικούν κάποιοι άλλοι εργαζόμενοι αυτό είναι ανευθυνότητα. Όταν παραχωρούνται  τεράστιες αυξήσεις σε υψηλά αμοιβόμενους σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και αναφέρομαι συγκεκριμένα στον ιδιωτικό τομέα, είναι ιδιωτική επιχείρηση αλλά δυστυχώς είναι ο τομέας ο οποίος έχει καταστρέψει την οικονομία του τόπου, δεν τους ακούσαμε με τον ίδιο ζήλο, την ίδια ζέση να αντιδρούν και να λένε «εσείς κύριοι που πάτε; Εσείς οι υψηλόμισθοι να αυξάνετε ακόμα περισσότερο τους μισθούς σας;». Ένας από αυτούς τους εργαζόμενους μπορεί να παίρνει όσα παίρνουν και οι εκατό εργαζόμενοι στα λεωφορεία και βέβαια τους απαξιώνουν λέγοντας τους ότι είναι υποκινούμενοι, «δεν είστε εσείς που αντιδράτε σε αυτές τις πολιτικές αλλά κάποιοι άλλοι σας καθοδηγούν για να αντιδράσετε».

Κινδυνολογία- Εκφοβισμός του κόσμου

Η κυβέρνηση να αλλάξει τις αντιλαϊκές πολιτικές της, ούτως ώστε να επέλθει κοινωνική ηρεμία

Ξέχασαν αμέσως το “success story”. Λένε μην διεκδικείτε μερικές χιλιάδες ευρώ διότι θα καταρρεύσει η κυπριακή οικονομία, θα μας επιστρέψετε εκεί που είμασταν προηγουμένως. Με μερικές χιλιάδες ευρώ.  Μόνη λογική εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι ότι ξέρουν ότι υπάρχουν σοβαρότατα προβλήματα στην κυπριακή οικονομία, ξέρουν ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως “success story” και προσπαθούν να βρουν άλλοθι φορτώνοντας τυχόν ευθύνες που θα φανούν στην εξέλιξη των πραγμάτων σε άλλους και βέβαια ο συνήθης ύποπτος όπως είπα προηγουμένως είναι το ΑΚΕΛ. Το ΑΚΕΛ ευθύνεται για τις κινητοποιήσεις στα λιμάνια, το ΑΚΕΛ ευθύνεται για τις κινητοποιήσεις στα νοσοκομεία, το ΑΚΕΛ ευθύνεται για ότι συμβαίνει στην Κύπρο. Η ατυχία τους ξέρετε ποια είναι; Ότι, δυστυχώς για τους εργαζόμενους είμαστε μειοψηφία στους ημικρατικούς οργανισμούς και στο δημόσιο τομέα. Γιατί για δεκαετίες ολόκληρες φρόντιζαν να μας αποκλείουν, γιατί θεωρούσαν ότι όποιοι στηρίζουν το ΑΚΕΛ ή όσοι μιλούν με καλά λόγια για το ΑΚΕΛ είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Και φρόντιζαν χρησιμοποιώντας διάφορους μηχανισμούς να περιορίζουν τη δυνατότητα πρόσληψης στο δημόσιο και ημιδημόσιο τομέα. Οι αποφάσεις για κινητοποιήσεις λαμβάνονται σε αυτούς τους οργανισμούς με πλειοψηφία. Θέλουν να πουν ότι το ΑΚΕΛ είναι σε θέση να χειραγωγήσει τους οπαδούς του ΔΗΣΥ, του ΔΗΚΟ, ενδεχομένως και στελέχη του ΔΗΣΥ, στελέχη του ΔΗΚΟ και ενδεχομένως άλλων κομμάτων; Νομίζω ότι  τέτοια επιχειρήματα δεν μπορούν να σταθούν στη λογική. Θα επαναλάβω λοιπόν ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να κατανοήσει ποια είναι τα πραγματικά αίτια όλων αυτών των κοινωνικών αντιδράσεων και να αλλάξει τις πολιτικές που ακολουθεί ούτως ώστε να επέλθει κοινωνική ηρεμία και να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν. Είναι αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης να παραιτηθεί από τον αυταρχισμό και την αλαζονεία με την οποία αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα, να εγκαταλείψει τις βαθιά αντιλαϊκές πολιτικές που ακολουθεί και τα προεκλογικά τεχνάσματα και να δει πως θα επιλύσει τα πραγματικά προβλήματα τα οποία υπάρχουν στην κυπριακή κοινωνία.

Θέλω να απευθύνω και το εξής στον κ. Νεοφύτου. Έχει δοκιμάσει αυτή τη συνταγή εκφοβισμού του κόσμου και πριν το 2013, εμείς θα αντιδρούμε, εμείς θα λέμε τη δική μας διαφορετική άποψη και θα πρέπει να κατανοήσει ότι η δημοκρατία έτσι λειτουργεί. Έχουμε το ίδιο δικαίωμα το οποίο έχει και εκείνος να διατυπώνουμε τις δικές πολιτικές θέσεις και θα τις διατυπώνουμε όσο και αν τον ενοχλούν οι πολιτικές θέσεις που εκφράζουμε.