Ομιλία Γενικού Γραμματέα ΚΕ ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού στο 19ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΕΔΟΝ
Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2019, Συνεδριακό Κέντρο Φιλοξενία
Από μέρους της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ απευθύνω θερμό χαιρετισμό στο 19ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΕΔΟΝ. Είμαι βέβαιος ότι οι εργασίες που προηγήθηκαν απέδωσαν σημαντικά αποτελέσματα. Αποτελέσματα που θα αξιοποιήσετε προς όφελος της νέας γενιάς του τόπου.
Είπαμε πολλές φορές ότι η ΕΔΟΝ μας κάνει περήφανους˙ κάνει το Λαϊκό Κίνημα περήφανο. Γιατί; Είμαστε περήφανοι γιατί η ΕΔΟΝ βάζει τους νέους ανθρώπους στο δρόμο του αγώνα για τα ευγενέστερα ιδανικά που γέννησε ο ανθρώπινος νους. Γιατί η ΕΔΟΝ είναι η δυναμική φωνή της νεολαίας που στέκεται απέναντι από το νεοφασισμό, το ρατσισμό και τον εθνικισμό. Γιατί η ΕΔΟΝ είναι οι χιλιάδες νεανικές καρδιές που αγωνίζονται για την επανένωση του τόπου. Γιατί είναι η δύναμη που σηκώνει τη νεολαία από τον καναπέ και την οθόνη και την καθοδηγεί στους μικρούς και μεγάλους αγώνες για το δικό της μέλλον. Γιατί η ΕΔΟΝ σε κάθε μικρή και μεγάλη εκδήλωση της, από την εθελοντική καθαριότητα ενός πάρκου σε μια συνοικία μέχρι τα Φεστιβάλ, θυμίζει ότι υπάρχει ελπίδα. Γιατί η ΕΔΟΝ αποτελεί ελπίδα για καλύτερο, δικαιότερο και ανθρώπινο μέλλον.
Έχουμε ανάγκη αυτή την ελπίδα για καλύτερο μέλλον. Γιατί η περιοχή μας μαστίζεται από εντάσεις και συγκρούσεις, γιατί η εποχή μας γεννά σύνθετα και περίπλοκα προβλήματα, γιατί τα αδιέξοδα πληθαίνουν. Έχουμε ανάγκη αυτή την ελπίδα γιατί οι πολιτικές που επιβλήθηκαν σε ολόκληρη την Ευρώπη και στην Κύπρο γέμισαν το μέλλον της νέας γενιάς με αδιέξοδα.
Στην Κύπρο τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών είναι καταθλιπτικά. Έξι χρόνια διακυβέρνησης Αναστασιάδη- Συναγερμού, φόρτωσαν τις πλάτες της νεολαίας με βάρη που δεν της επιτρέπουν να τραβήξει μπροστά. Σύμφωνα με Έκθεση της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας το 27,7% των νέων της Κύπρου, δηλαδή 51 χιλιάδες νέοι, βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Τριάντα χιλιάδες νέοι αντιμετωπίζουν σοβαρές υλικές στερήσεις, ενώ το 76,7% αναγκάζονται να ζουν με τους γονείς τους αφού δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ζήσουν μόνοι τους. 72,5% άνεργων νέων μεταξύ 25-34 ετών δεν μπορούν να βρουν δουλειά παρόλο που είναι απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών του Αναστασιάδη και της άρχουσας τάξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το τελευταίο διάστημα οι κυβερνώντες παρελαύνουν μπροστά από τις κάμερες για να μας ενημερώσουν για την ανάπτυξη και το πλεόνασμα που πετυχαίνουν. Όντως, η οικονομία μεγαλώνει. Μαζί της μεγαλώνουν όμως και οι ανισότητες. Όντως υπάρχει ανάπτυξη. Πού βασίζεται όμως αυτή η ανάπτυξη; Ποιοι κερδίζουν από αυτή; Η οικονομία του καζίνο και των διαβατηρίων γεννά κέρδη για τους λίγους και οικονομία της αρπαχτής και της φούσκας για την κοινωνία. Από την ανάπτυξη που επιτυγχάνεται κερδίζουν οι λίγοι και οι προνομιούχοι, οι πολλοί βλέπουν την εργασία τους να απορρυθμίζεται και τους μισθούς τους να παραμένουν ακρωτηριασμένοι.
Πρόσφατα παρουσιάστηκε η Έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας ΠΕΟ για την Οικονομία και την Απασχόληση. Όλα τα ευρήματα της Έκθεσης επιβεβαιώνουν αυτό που λέμε εδώ και πολύ καιρό. Πρώτο: ναι υπάρχει ανάπτυξη, υπάρχουν κέρδη, τα κέρδη όμως διανέμονται σε βάρος της εργασίας και υπερ του κεφαλαίου. Δεύτερο: ναι, το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε, όμως οι αυξήσεις των πραγματικών μισθών είναι ελάχιστες εως μηδαμινές. Τρίτο: σε αντίθεση με όλα τα προηγούμενα χρόνια, η κατάσταση των εργαζομένων αποσυνδέεται από την οικονομική ανάπτυξη, αφού οι μισθοί και το εισοδηματικό μερίδιο της εργασίας δεν ακολουθούν τη μεγέθυνση του ΑΕΠ.
Αφορούν όλα αυτά το μαθητή, το φοιτητή και το νέο που θέλει απλώς να βρει μια δουλειά; Η απάντηση είναι αναμφίβολα ναι. Αφορούν το μαθητή γιατί επηρεάζουν την παιδεία και την υγεία του. Γιατί αφορά τους γονείς του που θα πρέπει να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να μπορέσουν να πληρώσουν φροντιστήρια για να γράψει στις εξετάσεις τετραμήνων, στις τελικές εξετάσεις, για να μπορέσει να ντυθεί, να ψυχαγωγηθεί, να ασχοληθεί με ένα χόμπι. Αφορούν τον φοιτητή που του κουτσούρεψαν τη φοιτητική χορηγία, που δεν μπορεί να σπουδάσει αν δεν πληρώσει αδρά δίδακτρα στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, που δεν μπορεί να ενοικιάσει διαμέρισμα εξαιτίας των παράλογων αυξήσεων, που δεν μπορεί ούτε καν να πάρει ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο. Αφορούν τον νέο που δεν μπορεί να κτίσει τη ζωή του γιατί οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια, τα ενοίκια είναι στα ύψη, οι μισθοί είναι στον πάτο και μπορεί να έχει πτυχίο και μεταπτυχιακό αλλά εργάζεται για χίλια ευρώ το μήνα, εργάζεται Κυριακή, εργάζεται μισή μέρα με μισό μισθό, εργάζεται χωρίς ασφάλιση, χωρίς περίθαλψη και χωρίς πρόνοια.
Μπροστά σε όλα αυτά τα αδιέξοδα ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας πιστεύει ότι τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει. Έχει παραδοθεί, δυστυχώς, στο σύνθημα «όλοι είναι το ίδιο». Εμείς δεν θα κουραστούμε να λέμε ότι «δεν είναι όλοι το ίδιο». Δεν θα κουραστούμε να αποδεικνύουμε ότι «δεν είναι όλοι το ίδιο».
Το ΑΚΕΛ έχει ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις υπερ της νεολαίας. Αναλαμβάνει πολιτικές πρωτοβουλίες για τη νέα γενιά εντός και εκτός Βουλής και παλεύει για τη στήριξη τους. Αν κάποιος μπει στον κόπο να δει για παράδειγμα τι καταθέτει το κάθε κόμμα στη Βουλή και ποια θέση παίρνει γύρω από όσα αφορούν τη νεολαία, θα συνειδητοποιήσει ότι το Κόμμα της νεολαίας είναι το ΑΚΕΛ.
Για τα εργασιακά. Δεν είμαστε όλοι οι ίδιοι. Επί διακυβέρνησης Χριστόφια κατατέθηκε στη Βουλή σχετικό νομοσχέδιο για θεσμική και νομοθετική διασφάλιση της εφαρμογής των συλλογικών συμβάσεων και της δυνατότητας επέκτασης τους σε ολόκληρο τον οικονομικό κλάδο. Το απέσυρε η Κυβέρνηση Αναστασιάδη. Κατατέθηκε εκ νέου από το ΑΚΕΛ ως πρόταση νόμου. Το αρμόδιο Υπουργείο, η ΟΕΒ και το ΚΕΒΕ είναι εναντίον. Όπως φάνηκε από τις συζητήσεις στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή ούτε και τα υπόλοιπα κόμματα συμφωνούν. Η νομοθετική κατοχύρωση ελάχιστων δεσμευτικών όρων απασχόλησης, όπως ο κατώτατος μισθός πρόσληψης, η καταβολή 13ου μισθού, η υπερωριακή αποζημίωση και ο καθορισμός υποχρεωτικών αργιών για όσους εργαζόμενους δεν καλύπτονται από συλλογική σύμβαση, αποτελούν πάγια θέση μας, την οποία δεν φαίνεται να συμμερίζονται άλλα κόμματα και πολύ περισσότερο η Κυβέρνηση. Περιττό να θυμίσω τις μάχες που δώσαμε εντός Βουλής για τα ωράρια των καταστημάτων αλλά και τις αλλεπάλληλες εκκλήσεις και προτάσεις μας για εκπόνηση κυβερνητικών σχεδίων για τη στήριξη και τη φροντίδα βρεφών, νηπίων και παιδιών ειδικά για οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα.
Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Το ΑΚΕΛ είναι το Κόμμα που κατέθεσε την πρόταση νόμου για αυξημένη προστασία σε εργαζόμενους οι οποίοι απουσιάζουν από την εργασία τους λόγω ανικανότητας και κυρίως για σοβαρούς λόγους υγείας. Που κατέθεσε πρόταση νόμου για βελτίωση της νομοθεσίας για το επίδομα τέκνου. Το ΑΚΕΛ είναι το Κόμμα που κατέθεσε προτάσεις για βελτίωση της νομοθεσίας για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα. Που κατέθεσε πρόταση νόμου για να μην καταργηθεί το Ταμείο Ειδικών Αναγκών για τα Άτομα με Αναπηρία. Αντιθέτως προτείναμε να ενισχύεται από τον κρατικό προϋπολογισμό με ανάλογο ποσό, ώστε να καλύπτονται έκτακτες ανάγκες των ΑμεΑ. Το ΑΚΕΛ είναι το Κόμμα που κατέθεσε προτάσεις νόμου για τη στήριξη της κάθε μητέρας. Που πέτυχε να ψηφιστεί τροπολογία στον Προϋπολογισμό για τη φοιτητική χορηγία την οποία η Κυβέρνηση Αναστασιάδη ακρωτηριάζει κάθε χρόνο και περισσότερο. Το ΑΚΕΛ είναι το Κόμμα που αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για προώθηση προτάσεων όπως τα μέτρα οικογενειακής πολιτικής που να στηρίζουν τα νεαρά χαμηλόμισθα ζευγάρια και την προώθηση επενδύσεων από το κράτος σε υποδομές κοινωνικής προστασίας. Που στηρίζει την Τοπική Αυτοδιοίκηση για άσκηση κοινωνικής πολιτικής και πολλά άλλα.
Δεν είμαστε όλοι οι ίδιοι. Το ΑΚΕΛ είναι το Κόμμα, το μόνο Κόμμα, που παρέδωσε ολοκληρωμένη μελέτη για την Ειδική Εκπαίδευση με συγκεκριμένες προτάσεις για βελτίωση και προαγωγή της. Που κατέθεσε πρόταση Νόμου για κατάργηση των εξετάσεων των τετραμήνων, που παλεύει στο πλευρό των συμβασιούχων εκπαιδευτικών, που θέτει στη Βουλή επιτακτικά το θέμα της αναβάθμισης και της επέκτασης των Τεχνικών Σχολών, της επένδυσης στην έρευνα και στην καινοτομία. Το ΑΚΕΛ είναι το Κόμμα, το μόνο Κόμμα, που πάλεψε για να τεθεί όριο στις χρεώσεις των ιδιωτικών πανεπιστημίων∙ που απαιτεί αυτά να ενημερώνουν από την αρχή τους φοιτητές για το συνολικό κόστος των σπουδών τους. Το ΑΚΕΛ είναι το Κόμμα που έθεσε θέμα στη βουλή για δικαιότερη κατανομή των κονδυλιών για τη στήριξη της καλλιτεχνικής και ερασιτεχνικής πολιτιστικής δημιουργίας.
Δεν είμαστε όλοι οι ίδιοι. Το ΑΚΕΛ είναι το Κόμμα που με συνέπεια, σταθερότητα και σοβαρότητα εργάζεται για το κορυφαίο ζήτημα που αφορά το μέλλον των επόμενων γενιών της Κύπρου: την επανένωση της πατρίδας μας.
Η Ιστορία θα κρίνει πολύ αυστηρά τον κ. Αναστασιάδη. Πρώτα γιατί δεν στάθηκε αποφασιστικά απέναντι από τον εθνικισμό, το σοβινισμό και το νεοφασισμό. Είχαμε σοβαρά και αλλεπάλληλα κρούσματα νεοφασισμού και ρατσισμού στα σχολεία και στην κοινωνία το τελευταίο διάστημα. Καμία αντίδραση από τον Πρόεδρο ο οποίος υπονόησε πως η επαναπροσέγγιση και η καλλιέργεια συνείδησης συμβίωσης με τους Τουρκοκύπριους εξαντλείται πίνοντας ζιβανία με τον κ. Ακκιντζί.
Η Ιστορία θα κρίνει πολύ αυστηρά και τον κ. Αναστασιάδη, τον ΔΗΣΥ και όλους όσοι από το 2011 και μετά έστρωσαν το χαλί στην ακροδεξιά επειδή τότε τους εξυπηρετούσε στην πολεμική τους εναντίον του ΑΚΕΛ και του Δ. Χριστόφια. Γι’ αυτό ας μην εκπλήσσεται κανένας με τα κρούσματα εθνικισμού και ρατσισμού, με τις επιθέσεις εναντίον τουρκοκυπρίων και με την άνοδο του νεοφασισμού. Τότε χάιδευαν το τέρας για να τους κάνει τα χατίρια, σήμερα το χαϊδεύουν για να το ηρεμήσουν. Δυστυχώς δεν συνειδητοποιούν πόση ζημιά γίνεται στην κοινωνία. Για να αντιμετωπιστεί ο νεοφασισμός απαιτείται συνέπεια και αποφασιστικότητα. Ξεκάθαρες τοποθετήσεις. Όχι δηλώσεις που υποκινούνται από προεκλογικές σκοπιμότητες. Δηλώσεις που χαρακτηρίζονται από υποκρισία.
Μεγάλα λόγια, πατριωτικές φανφάρες και πατριδοκάπηλα συνθήματα. Με αυτά φλομώνουν τον κυπριακό λαό ο κ. Αναστασιάδης και άλλοι το τελευταίο διάστημα. Στην πραγματικότητα όμως, στην πράξη το συρματόπλεγμα απειλεί ευθέως το μέλλον της νέας γενιάς. Στην πραγματικότητα ποιες είναι οι επιλογές μας; Να πάρουμε τα όπλα και να ξεκινήσουμε πόλεμο; Και το ’74 η εθνικοφροσύνη παραφούσκωνε τα μυαλά των νέων για τις «νίκες που το έθνος θα φέρει». Το αποτέλεσμα ήταν να οδηγήσει τη μισή Κύπρο στο γκρεμό και να γεμίσει την άλλη μισή με πρόσφυγες.
Η εισβολή, η κατοχή και ο συνεχής εποικισμός απειλούν ευθέως την επιβίωση του κυπριακού λαού, ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων στη γη που τους γέννησε. Η παρούσα κατάσταση είναι βραδυφλεγής βόμβα τοποθετημένη στα θεμέλια της πατρίδας μας. Η Τουρκία διατηρεί στην Κύπρο κατοχικό στρατό με δυναμικό που φτάνει τις 30,000 στρατιώτες. Η στρατιωτική παρουσία της παρέχει την ευχέρεια να ασκεί έλεγχο στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Ο μαζικός και ανεξέλεγκτος εποικισμός απειλεί την ταυτότητα και την επιβίωση όλων στη γη που μας γέννησε. Πώς μπορεί λοιπόν να επιλυθεί αυτό το πρόβλημα; Μόνο με την ανατροπή του διχοτομικού στάτους κβο και με την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Με λύση αποδεχτή και από τις δύο κοινότητες, που θα οδηγεί σε μόνιμη και σταθερή ειρήνη. Που θα επανενώνει το νησί στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου και θα δημιουργεί συνθήκες προόδου και ανάπτυξης˙ συνθήκες ευημερίας για όλους. Αυτός είναι και αυτός πρέπει να παραμείνει ο κοινός στόχος της πάλης των ελληνοκυπρίων και των τουρκοκυπρίων.
Δυστυχώς, η παρούσα κατάσταση δε δημιουργεί αισιοδοξία ότι είμαστε έστω κοντά σε αυτό τον στόχο. Ο κ. Αναστασιάδης παρέλαβε το Κυπριακό από τον Δ. Χριστόφια με κοινά ανακοινωθέντα που εξασφάλιζαν διαχρονικές θέσεις της πλευράς μας. Με πολλά θέματα συμφωνημένα και καταγεγραμμένα ως συγκλίσεις. Με το κεφάλαιο της ενέργειας με τεράστια προοπτική και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας διασφαλισμένα. Με τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίζει ότι η πλευρά μας ήταν ένα βήμα μπροστά στην ετοιμότητα για λύση του προβλήματος. Ο ίδιος τι έκανε και σε ποια φάση οδήγησε το κυπριακό;
Ναι, είναι γεγονός ότι η κύρια ευθύνη για τη συνέχιση της ντε φάκτο διχοτόμησης βαραίνει την Τουρκία, με τις αδιάλλακτες θέσεις που στηρίζει, την επιθετικότητα και την προκλητικότητα της. Βαραίνει διαχρονικά την ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας που ασπάζεται θέσεις της Τουρκίας. Αυτό δεν απαλλάσσει τον κ. Αναστασιάδη για τους λανθασμένους και πρόχειρους χειρισμούς που έγιναν. Πρόσφατα παραδείγματα, το Μοντ Πελεράν και το Κρανς Μοντανά. Η συνέχεια δυστυχώς δεν ήταν καλύτερη. Οι αντιφάσεις και παλινδρομήσεις του κ. Αναστασιάδη, που ο ίδιος χαρακτήριζε ως δικαίωμα του να προβληματίζεται, έθεσαν το ενδεχόμενο λύσης δύο κρατών επί τάπητος.
Οι εξελίξεις σήμερα δεν είναι απλώς κρίσιμες. Είναι καθοριστικές. Τώρα είναι η ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Είτε θα λυθεί το Κυπριακό με έντιμο συμβιβασμό που θα επανενώνει τον τόπο και το λαό μας, είτε θα ανοίξουμε την πόρτα στον εφιάλτη της διχοτόμησης. Είτε θα δικαιώσουμε τους κοινούς αγώνες που δώσαμε Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι για να είμαστε εμείς αφέντες στον τόπο μας, είτε θα δωρίσουμε τη μισή μας πατρίδα και θα υποθηκεύσουμε την άλλη μισή στα ξένα συμφέροντα.
Ως ΑΚΕΛ δεχτήκαμε και δεχόμαστε τεράστια επίθεση εξαιτίας της σταθερής και συνεπούς θέσης μας στο Κυπριακό. Πρώτα όταν μιλούσαν ορισμένοι για ΔΗΣΑΚΕΛ, επειδή ο κ. Αναστασιάδης αναγκάστηκε από τις εξελίξεις να ακολουθήσει τις θέσεις και να υιοθετήσει τις προτάσεις μας. Έπειτα όταν ο κ. Αναστασιάδης πήρε άλλες αποφάσεις και εγκατέλειψε όσα έλεγε, κατηγορώντας το ΑΚΕΛ για «υποχωρητικές θέσεις» και προτάσεις που οδηγούν στην «όποια λύση». Σαν δεν ντρέπονται όλοι.
Αυτή είναι η τακτική τους. Από τότε που ο Εζεκίας έγραφε ότι δεν πιστεύει να λοιδορήθηκε τόσο πολύ άλλος πολιτικός ηγέτης στην Κύπρο, όσο ο ίδιος για τις πολιτικές θέσεις που υπερασπιζόταν ως Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ. Η επίθεση που δεχόταν τότε το ΑΚΕΛ, έγινε λυσσαλέα και εξοντωτική πολεμική όταν ο Δ. Χριστόφιας εκλέγηκε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας γιατί τόλμησε να θέσει στο δημόσιο διάλογο και στο τραπέζι των συνομιλιών, θέσεις που καταργούσαν την εθνοτική σύγκρουση και είχαν στην καρδιά τους την κοινή πατρίδα, το κοινό κράτος, την κοινή ζωή ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων. Που τόλμησε να προωθήσει πολιτικές που έθιγαν τα συμφέροντα του κατεστημένου στο νησί μας. Όλοι εμείς πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτή θα είναι η στάση τους έναντι μας, αφού οι θέσεις μας απειλούν τα συμφέροντα τους. Ατσαλωμένοι, ενωμένοι πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε αποφασιστικά.
Επαναλαμβάνουμε. Τις ίδιες θέσεις που είχαμε διαχρονικά, έχουμε και σήμερα. Όχι από πείσμα, ούτε από «αγκύλωση» όπως αρέσκονται να μας κατηγορούν ορισμένοι. Αλλά γιατί στην καρδιά των θέσεων και των προτάσεων που κατατέθηκαν βρίσκεται η διαχρονική αλήθεια την οποία ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι υπηρετήσαμε με αγώνες και θυσίες δεκαετιών: Κύπρος που να ανήκει στο λαό της, που θα ζει μαζί και όχι πλάι-πλάι. Αυτό είναι το όραμα μας για την Κύπρο. Αυτό το όραμα υπηρετούμε, σε αυτό πιστεύουμε και αυτό διεκδικούμε. Αυτό γιατί έχουμε στο επίκεντρο της προσοχής μας όλα εκείνα που πραγματικά απειλούν το μέλλον Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στην Κύπρο. Τις πολιτικές ενσωμάτωσης και αφομοίωσης που ακολουθεί η Άγκυρα σε βάρος της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο δεν ξεχνούμε να υπογραμμίζουμε συνεχώς τις μεγάλες προσπάθειες που καταβάλλουν οι τουρκοκυπριακές προοδευτικές δυνάμεις για να προστατεύσουν την τουρκοκυπριακή κοινότητα, την ταυτότητα και τη φυσιογνωμία της.
Είμαστε μια φωνή που φωνάζει για όλη την Κύπρο. Επιμένουμε και θα συνεχίσουμε να επιμένουμε ότι η τουρκοκυπριακή, όπως και η ελληνοκυπριακή κοινότητα, θα εξουδετερώσουν μια για πάντα ό, τι απειλεί την επιβίωση τους μόνο όταν καταφέρουν να συμβιώσουν στα πλαίσια διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Μόνο όταν ξεκινήσουν ξανά να βάζουν τα θεμέλια της κοινής ζωής, της κοινής κοινωνικής και πολιτικής δράσης. Στα πλαίσια ενός επανενωμένου κράτους συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα, όπου θα διασφαλίζεται ότι οι δύο κοινότητες θα συμβιώνουν και θα συνεργάζονται σε πατρίδα ενωμένη και ανεξάρτητη και θα εργάζονται μαζί για το κοινό τους μέλλον. Με πολιτική ισότητα όπως προνοείται στα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ. Απαλλαγμένοι από τα όποια εγγυητικά και παρεμβατικά δικαιώματα.
Είναι αλήθεια ότι η εποχή μας είναι δύσκολη και απαιτητική. Είναι αλήθεια ότι το Κόμμα μας και το Λαϊκό Κίνημα γενικότερα, έχουμε μπροστά μας μεγάλη ανηφόρα, ένα δρόμο που δεν έχει τελειωμό. Στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα βρίσκεται και η ΕΔΟΝ. Είναι αλήθεια ότι τα στελέχη και τα μέλη της ΕΔΟΝ, δίνουν ένα πολύ δύσκολο αγώνα. Ενάντια στη φτωχοποίηση, ενάντια στο νεοφασισμό, ενάντια σε ένα σύστημα σάπιο που γέρασε αλλά αρνείται να πεθάνει. Είναι όμως αυτός ο αγώνας ο ομορφότερος. Όπως έγραψε ο ποιητής, τις πιο όμορφες μέρες σας δεν τις ζήσατε ακόμα. Οι πιο όμορφες μέρες σας είστε εσείς, είναι το ξημέρωμα του δικού σας αγώνα, είναι το ξημέρωμα της πάλης της ΕΔΟΝ για την ειρήνη και την κοινωνική δικαιοσύνη, για την πρόοδο και το σοσιαλισμό!
Καλούς αγώνες!
