Ομιλία Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού στο πρόγευμα προς τιμήν της Διεθνούς Μέρας της Γυναίκας
Από μέρους της ΚΕ ΑΚΕΛ σας ευχαριστώ θερμά για την ανταπόκριση σας στην πρόσκληση μας. Αυτό το συναπάντημα ανήμερα της Διεθνούς Μέρας της Γυναίκας έχει πλέον καθιερωθεί όχι για τυπικούς, αλλά για ουσιαστικούς λόγους. Δεν θέλουμε απλώς να σας ευχηθούμε και να σας συγχαρούμε για τα όσα κάνετε και όσα προσφέρετε καθημερινά, αλλά θέλουμε και να σας ακούσουμε και να μάθουμε από εσάς. Θέλουμε να μιλήσουμε με όλες μαζί και με κάθε μια ξεχωριστά για το τι θα μπορούσαμε ως ΑΚΕΛ να κάνουμε περισσότερο για τα γυναικεία αλλά και τα ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα που σας απασχολούν.
Το περσινό Ευρωβαρόμετρο αποκάλυψε ότι ένας στους τέσσερις θεωρεί το «βιασμό δικαιολογημένο». Μια γυναίκα σήμερα δεν μπορεί να ντυθεί όπως θέλει, γιατί αν της συμβεί κάτι, πολλοί θα σκεφτούν ή θα ισχυριστούν ότι το προκάλεσε. Μια γυναίκα δεν μπορεί να μιλά όσο θέλει, γιατί θα βρεθούν κάποιοι να την πουν γλωσσού. Μια γυναίκα δεν μπορεί να αποφασίσει η ίδια για το σώμα της, γιατί κάποιοι θα την πουν δολοφόνο. Μια γυναίκα δεν μπορεί σήμερα να πάρει προαγωγή στη δουλειά της, δίχως να σκεφτεί έστω και ένα μυαλό ότι την πήρε με αθέμιτο τρόπο. Μια γυναίκα σήμερα είναι μονίμως υποχρεωμένη. Μονίμως υποχρεωμένη να νικήσει το χρόνο, να συμμορφωθεί η ίδια και το σώμα της με τα στερεότυπα, να πειθαρχεί στον πατέρα της, στον αδερφό της, στο σύζυγο της, στον έμπορο της. Να είναι ταυτόχρονα η καλύτερη υπάλληλος, η καλύτερη σύζυγος, η καλύτερη οικοκυρά, η καλύτερη μητέρα. Να τα κάνει όλα και να τα κάνει εξίσου καλά.
Η γυναίκα βίωσε και βιώνει ακόμα και σήμερα διπλή καταπίεση. Βίωσε και εξακολουθεί να βιώνει την εκμετάλλευση από το ίδιο το σύστημα και ως εργαζόμενη και ως γυναίκα. Είναι γεγονός ότι σχεδόν όλοι σήμερα μιλούν ή γράφουν για την ισότητα ανδρών και γυναικών. Το ζήτημα είναι ποιο περιεχόμενο αποδίδει ο καθένας σε αυτή. Από ποια αφετηρία και με ποιο στόχο μιλά η κάθε πολιτική δύναμη γι’ αυτά τα θέματα.
Η σημερινή γυναίκα εργάζεται περισσότερο και αμείβεται λιγότερο. Πόσες εργαζόμενες δεν σιωπούν απέναντι στην ανισομισθία προκειμένου να μη βρεθούν στην ανεργία; Πόσες νέες εργαζόμενες δε μπορούν να έχουν ακόμα και το αυτονόητο, ολόκληρη δηλαδή την άδεια μητρότητας, γιατί αν το διεκδικήσουν θα χάσουν τη δουλειά τους; Πόσες νεαρές γυναίκες δεν μπορούν να υπολογίζουν σε καμιά κρατική βοήθεια, σε καμιά κρατική υποδομή αν θέλουν να είναι ταυτόχρονα και εργαζόμενες και μητέρες; Πόσες νέες γυναίκες δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στις απαραίτητες ετήσιες γυναικολογικές εξετάσεις, εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών αλλά και του χάους που επικρατεί στα δημόσια νοσοκομεία;
Η οικονομική κρίση και οι συνέπειες της χτύπησαν και χτυπούν διπλά τις γυναίκες. Μόλις πριν από λίγες μέρες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την κυπριακή οικονομία ανάφερε σε έκθεση της για την Κύπρο, ότι η οικονομική κρίση οδήγησε σε αύξηση των ανισοτήτων, του κινδύνου φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Ότι η ανεργία παραμένει σε ψηλά επίπεδα και ότι οι δείκτες που αφορούν τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια των εργαζομένων χειροτερεύουν. Επίσης η πρόσβαση στην υγεία είναι περιορισμένη. Όλα αυτά δεν μπορεί παρά να προκαλούν αλυσιδωτές συνέπειες και στη ζωή των γυναικών. Όλα αυτά δένουν τους αγώνες των γυναικών με τους αγώνες για τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων.
Σήμερα έχουμε την τιμή να έχουμε μαζί μας γυναίκες που άφησαν και αφήνουν τη δική τους σφραγίδα στο πολιτικό, το κοινωνικό και το πολιτιστικό γίγνεσθαι. Θέλουμε να ακούσουμε όσα θέλετε να μας πείτε και να σταθούμε στο πλευρό σας, συμπαραστάτες, αλληλέγγυοι και, όπου μπορούμε, αρωγοί.
Οι θέσεις μας, για παράδειγμα, για την υγεία έχουν στο επίκεντρο τους και τις γυναίκες. Γιατί οι υποστελεχωμένες γυναικολογικές κλινικές δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες. Όπως και τα αντιμετωπίζοντα πολλά προβλήματα δημόσια νοσηλευτήρια, δεν μας επιτρέπουν να ελπίζουμε σε άμεση λειτουργία Κέντρου Μαστού ή προώθηση του εμβολιασμού για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
Πρωτοστατήσαμε επίσης στην κατάθεση πρότασης νόμου για τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας που διέπει τις αμβλώσεις και για την πλήρη κατοχύρωση των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων. Καταθέσαμε συγκεκριμένες προτάσεις για αναθεώρηση του οικογενειακού δικαίου αλλά και κοινωνική στήριξη των μονογονεϊκών οικογενειών. Πρωτοστατήσαμε και θα συνεχίσουμε να πρωτοστατούμε στο θέμα της κατοχύρωσης των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων της γυναίκας και στην ανάγκη για σεξουαλική εκπαίδευση στα σχολεία. Δεν παραλείπουμε ταυτόχρονα να προωθούμε εντός και εκτός Βουλής θέσεις και προτάσεις για τις άνεργες γυναίκες αλλά και για την ολόπλευρη στήριξη των εργαζομένων γυναικών.
Αυτό για το οποίο μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι εμείς θα συνεχίσουμε να παλεύουμε όχι μόνο μέσα στη Βουλή, αλλά και έξω από αυτή, με ριζοσπαστικές προτάσεις προκειμένου να κερδίσουμε μια πολύ δύσκολη μάχη: τη μάχη να σπάσουμε τα ταμπού, τις προτακαταλήψεις, τα στερεότυπα και τις σεξιστικές αντιλήψεις. Αυτό είναι και πρέπει να είναι υπόθεση όλων μας. Αυτός ο στόχος διαπερνά και πρέπει να διαπερνά τη συνείδηση του καθενός μας, την οικογένεια, το εκπαιδευτικό σύστημα, τα μέσα ενημέρωσης, το διαδίκτυο και άλλους πολλούς τομείς.
Δεν θα ήθελα να κλείσω την παρέμβαση μου, δίχως να πω δύο λόγια για το κορυφαίο ζήτημα που απασχολεί το λαό μας. Το κυπριακό πρόβλημα και την προσπάθεια επίλυσης του. Μια εντελώς λανθασμένη απόφαση που έλαβε η πλειοψηφία της Βουλής έγινε η αιτία για να διακοπούν οι συνομιλίες. Τώρα όμως θα φανούν οι πραγματικές προθέσεις του καθενός. Δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε: οι δύο ηγέτες πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Να ξεπεράσουν τα όποια προσωπικά τους συναισθήματα και να βρουν τρόπο επανέναρξης των διαπραγματεύσεων. Από την έναρξη της κρίσης προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε στο ξεπέρασμα της. Ζητήσαμε από τον κ. Αναστασιάδη να καταγγείλει με σαφήνεια την ουσία της απόφασης της πλειοψηφίας της Βουλής. Καλέσαμε τον κ. Ακκιντζί να μη δίνει στο γεγονός υπέρμετρες διαστάσεις. Αναλάβαμε πρωτοβουλίες για επαφές με τις τουρκοκυπριακές πολιτικές δυνάμεις καλώντας τις να επενεργήσουν θετικά στον κ. Ακκιντζί. Καλέσαμε και τους δύο ηγέτες να απέχουν από δηλώσεις που θα πρόσθεταν στην ένταση που ήδη υπήρχε. Δυστυχώς τον εθνικισμό της μίας κοινότητας τον επικαλείται ο εθνικισμός της άλλης, και οι δυο τους συναντιούνται στο σημείο της παρεμπόδισης κάθε προσπάθειας για επανένωση. Ας μην τους κάνουμε το χατίρι θυσιάζοντας το μέλλον και την προοπτική της χώρας και του λαού μας.
Μπορούμε άραγε μετά από όλα αυτά να πάμε στο τραπέζι των συνομιλιών και να συνεχίσουμε από εκεί που μείναμε; Αλοίμονο αν δεν το πράξουμε. Αλοίμονο αν οι δύο ηγέτες δεν βρουν τρόπο ξεπεράσματος της κατάστασης που δημιουργήθηκε και επανέναρξης ουσιαστικών διαπραγματεύσεων. Αλοίμονο αν για ακόμα μια φορά θυσιάσουμε το μέλλον του τόπου είτε σε εμμονές και συναισθηματισμούς, είτε σε μικροκομματικές, μικροπολιτικές και άλλες επιδιώξεις. Τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Αν νομίζουμε ότι θα σταματήσουμε τώρα τις συνομιλίες και το Μάρτη του 2018 μετά τις προεδρικές θα βρούμε το Κυπριακό εκεί που το αφήσαμε, πλανώμαστε οικτρά. Στο ΑΚΕΛ είμαστε αποφασισμένοι να βαδίσουμε το δρόμο προς τη λύση με συνέπεια και προσήλωση. Είμαστε αποφασισμένοι να πράξουμε το πατριωτικό μας καθήκον. Εδώ που φτάσαμε ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Αν ο κ. Αναστασιάδης αποφάσισε να δώσει προτεραιότητα στην προεκλογική του εκστρατεία, αν ο ΔΗΣΥ αποφάσισε ότι δε θέλει να κακοκαρδίσει την ακροδεξιά πτέρυγα του να το πουν καθαρά για να το ξέρει ο λαός και όλοι εμείς.
Η σημερινή μέρα για εμάς δεν είναι μια τυπική επέτειος. Σήμερα δεν κάνουμε απλώς το αυτονόητο: να θυμόμαστε δηλαδή και να τιμούμε τις ιστορικές γυναικείες παρουσίες της Κύπρου και του κόσμου. Σήμερα, επαναβεβαιώνουμε ότι δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε για την κάθε γυναίκα. Τη μάνα του νεκρού ήρωα, τη μάνα του αγνοούμενου, τη γυναίκα εγκλωβισμένη, τη γυναίκα πρόσφυγα. Δεν θα πάψουμε να είμαστε στο πλευρό της κάθε γυναίκας. Της γυναίκας θύμα της εργοδοσίας, της μετανάστριας, της γυναίκας θύμα της βίας, της γυναίκας – θύμα των εμπόρων, της γυναίκας που μπορεί και πρέπει να σπάσει τις αλυσίδες της! Της γυναίκας που μπορεί και πρέπει να αποκτήσει τη θέση που πραγματικά της αξίζει μέσα στην κοινωνία!
Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017, Παλιά Ηλεκτρική
