Εικόνα σου είμαι και σου μοιάζω, του Στέφανου Στεφάνου

Όταν μου ζητήθηκε μια συνοπτική αξιολόγηση των πρώτων εκατό ημερών της κυβέρνησης Χριστοδουλίδη, αυθόρμητα ήρθε στο μυαλό μου ο πιο πάνω στίχος της Γαλάτειας Καζαντζάκη. Επειδή ακριβώς η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη, παρά τις μεγαλόστομες εξαγγελίες, εικόνα είναι και μοιάζει της προηγούμενης κυβέρνησης. Είναι η συνέχειά της! Το δηλώνει άλλωστε με κάθε ευκαιρία ο νυν Πρόεδρος, τονίζοντας ότι συνεχίζει την πολιτική του τέως Προέδρου και μέντορά του. Γεγονός που επιβεβαιώνεται και από την ανάγνωση των πρώτων εκατό ημερών της διακυβέρνησής του.

Επιβεβαιώνεται από τους διορισμούς, τις αντιλήψεις, τις προσεγγίσεις, τις συμπεριφορές και τις αποφάσεις. Το νέο και διαφορετικό στον τρόπο άσκησης της εξουσίας, που τόσο φορτικά επαναλαμβάνει ο Ν. Χριστοδουλίδης, δεν το έχουμε δει. Αντίθετα! Σε βασικούς αξιολογικούς δείχτες οι ομοιότητες με το χθες είναι, αν μη τι άλλο, ενδεικτικές των πολιτικών προθέσεων.

Α. Κομματικό αλισβερίσι και εξόφληση γραμματίων: Τα κυβερνητικά πόστα στελεχώθηκαν μετά από ένα έντονο κομματικό αλισβερίσι μεταξύ του Προέδρου και των κομμάτων που τον στήριξαν. Αυτό που ενοχλεί δεν είναι το γεγονός ότι ο Πρόεδρος επέλεξε πρόσωπα από τον χώρο που τον υποστήριξε προεκλογικά. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογικό. Εκείνο που ενοχλεί είναι ότι στον οίστρο της εξόφλησης προεκλογικών γραμματίων έγιναν επιλογές που συγκρούστηκαν με την αξιοκρατία, υπέσκαψαν τη σοβαρότητα και ενίσχυσαν τον νεποτισμό. Από τον Γιαννάκη Γιαννάκη περάσαμε στον Μιχάλη Μιχαήλ και από τους συμπέθερους καταλήξαμε στους σύγαμπρους.

Β. Δεσμεύσεις και υποσχέσεις άνευ αντικρίσματος: Οι αποφάσεις του Προέδρου για τους διορισμούς ακύρωσαν δύο από τις πιο διαφημισμένες εξαγγελίες του: Την ισάριθμη παρουσία γυναικών στο Υπουργικό Συμβούλιο και τη διενέργεια διορισμών έπειτα από διαδικασίες που θα ακολουθούνται σε Γνωμοδοτικό Συμβούλιο. Ούτε το ένα τηρήθηκε ούτε το άλλο. Σωστά λέχθηκε ότι ο Πρόεδρος έθεσε τον πήχη ψηλά και τελικά πέρασε από κάτω.

Γ. Έμφαση στην επικοινωνία και όχι στην ουσία: Ο Πρόεδρος κέρδισε τις εκλογές γιατί μπήκε νωρίς στον προεκλογικό αγώνα επενδύοντας στην εικόνα. Το πέτυχε αφού έτυχε της υποστήριξης κομμάτων που έθεσαν ως προτεραιότητα όχι την ουσιαστική αλλαγή αλλά τη νομή της εξουσίας και τα οφίκια. Δυστυχώς ο Πρόεδρος και η κυβέρνησή του συνεχίζουν να δίνουν υπέρμετρη προσοχή στην επικοινωνία αντί στην ουσία. Τα προβλήματα και οι προκλήσεις όμως έχουν ανάγκη από ορθές αποφάσεις κι όχι απλώς χαμόγελα και ατάκες στην κάμερα. Πόσω δε μάλλον όταν πρόκειται για τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Εν κατακλείδι: Ο Ν. Χριστοδουλίδης και η κυβέρνησή του άρχισαν νωρίς να ακυρώνουν τις υψηλές προσδοκίες που δημιούργησαν. Για το καλό της χώρας και του λαού μας, ας ελπίσουμε ότι θα διαψεύσει την ανησυχία  μας για το τι θα ακολουθήσει.