Εφ’ όλης της ύλης Δημοσιογραφική Διάσκεψη Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού

Απευθυνόμαστε σε εσάς για να σας αναπτύξουμε τις θέσεις μας για όλα τα ζητήματα που σας απασχολούν. Για τα μικρά που καθορίζουν την καθημερινότητα σας. Για τα μεγάλα και σημαντικά που διαμορφώνουν το μέλλον σας. 

Ο τόπος μας τα τελευταία χρόνια βρέθηκε αντιμέτωπος με πρωτόγνωρες καταστάσεις. Με σύνθετα και πολύπλοκα προβλήματα. Ως ΑΚΕΛ καθοδηγηθήκαμε στη διαμόρφωση των πολιτικών θέσεων και χειρισμών μας από το πώς εξυπηρετείται καλύτερα το συμφέρον της Κύπρου και του κυπριακού λαού. Τόσο στο Κυπριακό όσο και στα κοινωνικο-οικονομικά ζητήματα.

Οι υποσχέσεις που δόθηκαν και οι δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν προεκλογικά από τον κ. Αναστασιάδη, ξεχάστηκαν την επομένη των εκλογών. Η άνοιξη, που θα ερχόταν με την ανάληψη των καθηκόντων της Κυβέρνησης Αναστασιάδη- ΔΗΣΥ εξελίσσεται σε παρατεταμένη βαρυχειμωνιά για τους πολλούς. Η ενότητα, η σοβαρότητα και η υπευθυνότητα με τις οποίες υποσχέθηκαν ότι θα κυβερνούσαν τον τόπο χάθηκαν στο δρόμο και παραμένουν στα αζήτητα.

Το Κυπριακό είναι θέμα επιβίωσης ελληνοκυπρίων, τουρκοκυπρίων, μαρωνιτών , αρμένιων και λατίνων. Η λύση πρέπει να βασίζεται στο συμφωνημένο πλαίσιο. Να μας απαλλάσσει από την κατοχή. Να μην επιτρέπει στις όποιες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να επεμβαίνουν στα εσωτερικά μας. Να απομονώνει τα όποια φασιστικά και σοβινιστικά στοιχεία, μη επιτρέποντας τους να την υπονομεύσουν. Η μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να οδηγεί σε ενωμένο κράτος στη βάση δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας. Κράτος με μία και αδιαίρετη κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα. Με πολιτική ισότητα. Δίχως εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα. Με κατοχυρωμένα τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες για όλους.

Το ΑΚΕΛ, δικαιούται να ισχυριστεί ένα πράγμα: ότι είπε και λέει την αλήθεια.  Επί διακυβέρνησης Χριστόφια για πρώτη φορά ο κυπριακός λαός άκουε από το στόμα της Κυβέρνησης του για την πικρή ιστορική αλήθεια. Για την ανάγκη και τη δυνατότητα ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι να ζήσουν μαζί στο κοινό τους σπίτι∙ την Κυπριακή Δημοκρατία. Σήμερα η πλειοψηφία αναγνωρίζει την αξία των τότε θέσεων και προτάσεων μας.

Την αλήθεια είπαμε και για τους κύριους ένοχους του σκανδάλου της κυπριακής οικονομίας. Για τις ευθύνες των διοικήσεων των τραπεζών. Για την ελλιπή εποπτεία του τότε Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας. Για τη σκανδαλώδη κάλυψη και στήριξη όλων αυτών από πολιτικά κόμματα και μερίδα των μέσων ενημέρωσης. Σήμερα άρχισαν σιγά-σιγά να κατανοούν όλοι τα εγκληματικά λάθη των τραπεζών.

Επειδή είπαμε την αλήθεια μάς έστησαν στον τοίχο.  Επιχείρησαν την πολιτική και ηθική εξόντωση του ΑΚΕΛ. Παρόλη την ισοπέδωση και σε αρκετές περιπτώσεις τη χυδαιότητα αυτής της επίθεσης, αντέξαμε. Τώρα που είμαστε εμείς στην αντιπολίτευση, επιλέξαμε συνειδητά να μη λειτουργήσουμε ρεβανσιστικά. Αν το κάναμε ο τόπος θα βούλιαζε κυριολεκτικά στο διχασμό και την αντιπαράθεση. Θα εξανεμιζόταν κάθε ελπίδα για λύση του κυπριακού προβλήματος.

Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφασίσαμε να στηρίξουμε τη διαπραγματευτική διαδικασία από την πρώτη στιγμή. Δίχως όμως να δίνουμε λευκή επιταγή. Όλο αυτό το διάστημα ασκήσαμε κριτική  εκεί και όπου κρίναμε ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης λειτουργούσε με κριτήρια άλλα από την επίτευξη προόδου. Αυτή τη στιγμή διεξάγονται διαπραγματεύσεις, έπειτα από περίοδο όχι μόνο στασιμότητας αλλά και οπισθοδρόμησης. Ως ΑΚΕΛ θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε τις εξελίξεις και να κρίνουμε αναλόγως.

Το σημαντικό για μας είναι να μην καλλιεργούμε αυταπάτες στο λαό. Ότι τάχα αύριο το πρωί θα έχουμε δημοψήφισμα λύσης. Ή  ότι μεθαύριο το πρωί θα ξυπνήσουμε σε ένα ενιαίο κράτος, καλύτερο και από αυτό του 1960.

Ο λαός μας χόρτασε τόσα χρόνια από μεγάλα λόγια. Διψά για την αλήθεια. Το ΑΚΕΛ συμφωνεί ότι επιτεύχθηκε πρόοδος. Πρόοδος που προέκυψε με την αξιοποίηση των συγκλίσεων Χριστόφια- Ταλάτ.  Θεωρεί όμως ότι ο δρόμος προς τη λύση του Κυπριακού δεν είναι ανθόσπαρτος. Η Τουρκία δυστυχώς δεν έδωσε απτά δείγματα βούλησης για αλλαγή των αδιάλλαχτων θέσεων της. Ταυτόχρονα ορισμένες από τις θέσεις της τουρκοκυπριακής πλευράς, όπως διακηρύσσονται δημοσίως, συγκρούονται με τις συγκλίσεις. Όπως είναι τα δεδομένα είναι αυτονόητο ότι έχουμε μπροστά μας μια ανηφόρα. Ανηφόρα την οποία πρέπει να διαβούμε για να φτάσουμε στο τέρμα. Δυστυχώς όμως δεν έχουμε όλοι στην ελληνοκυπριακή πλευρά στραμμένο το βλέμμα μας στον ίδιο στόχο. Στις αντικειμενικές δυσκολίες που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, προστίθεται και η επιμονή ορισμένων να αλληθωρίζουν σε ιδεατές λύσεις. Επιμένουμε ότι οποιαδήποτε υποχώρηση από το συμφωνημένο εδώ και δεκαετίες πλαίσιο, θα έχει ως μόνο αποτέλεσμα την οριστική διχοτόμηση. Αν αυτό έχουν στο βάθος του μυαλού τους όσοι σήμερα μιλούν για δικοινοτική αλλά όχι διζωνική, ή όσοι σκέφτονται επιστροφή στο ενιαίο κράτος, να το πουν καθαρά για να μπορέσουμε τουλάχιστον να συζητήσουμε με ειλικρίνεια.

Ως ΑΚΕΛ επιλέγουμε να επικεντρωθούμε στην ουσία του προβλήματος και όχι στα συνθήματα για εσωτερική και προεκλογική κατανάλωση. Αν έχουμε ουσιαστική πρόοδο στο περιουσιακό, τότε θα φτάσουμε κοντά σε συμφωνία στα θέματα της εσωτερικής πτυχής. Θα μπούμε μετά στην τελευταία φάση που είναι τα κεφάλαια του εδαφικού, της ασφάλειας, των εγγυήσεων και της αποστρατιωτικοποίησης. Εκεί θα κληθεί η Τουρκία να αποδείξει ότι θέλει λύση του Κυπριακού.

Αυτή τη στιγμή στην τουρκοκυπριακή κοινότητα υπάρχει ηγεσία που θέλει λύση. Το καλώς νοούμενο συμφέρον της Τουρκίας επίσης επιβάλλει το ίδιο, για διάφορους λόγους. Όλα αυτά μπορούν και πρέπει να αξιοποιηθούν για τη λύση του Κυπριακού. Απευθύνουμε έκκληση σε όλα τα Κόμματα να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Να εργαστούμε ενωμένοι για το καλύτερο για την Κύπρο και το λαό μας.

Η πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση στα κοινωνικο-οικονομικά ζητήματα μάς υποχρεώνει να αντισταθούμε σ΄αυτή με όλες μας τις δυνάμεις. Μας υποχρεώνει να αναζητούμε συνεχώς συνεργασίες εντός και εκτός Βουλής για να ανατρέπουμε τις αντιλαϊκές, καταστροφικές επιλογές τους. Ένα στοιχείο είναι αρκετό για να καταδείξω ποιών τα συμφέροντα εξυπηρετεί η πολιτική τους. Το 10% των πλουσιότερων της κυπριακής κοινωνίας αύξησε τα εισοδήματα του τα τελευταία τρία χρόνια κατά 3,4% ενώ το 90% της κοινωνίας είδε τα εισοδήματα του να μειώνονται κατά μέσο όρο 8%. Δικαιωματικά Αναστασιάδης και ΔΗΣΥ παίρνουν τον τίτλο της Κυβέρνησης για τους λίγους και εκλεκτούς.

Μιλώντας με τον κόσμο καθημερινά μπορεί κάποιος να διαπιστώσει ότι πίσω από την απαξίωση του για όσα απασχολούν τον τόπο κρύβεται η απουσία της ελπίδας. Δυστυχώς η πλειοψηφία του κόσμου νιώθει απογοήτευση. Πιστεύει ότι τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει. Δεν μπορεί να ελπίζει ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες. Αυτό είναι μερικώς λογικό αν αναλογιστεί κανείς ότι ζούμε πλέον σε μια άλλη πραγματικότητα. Αρκετοί από όσους εργάζονται καλούνται να ζήσουν τις οικογένειες τους με μισθούς 500 ευρώ. Χιλιάδες άνεργοι νέοι στέλνουν παντού τα βιογραφικά τους περιμένοντας απάντηση που δεν έρχεται ποτέ. Μονογονιοί, ανάπηροι, μικροσυνταξιούχοι, λήπτες δημοσίου βοηθήματος περιμένουν ακόμα απάντηση αν θα μπορέσουν να ζήσουν υποφερτά τη ζωή με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.

Πώς προσπαθεί η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού να δώσει ελπίδα; Δυστυχώς με ψέματα. Αυτό δε συνέβαινε μόνο προεκλογικά. Δεν είναι μόνο τα «δεσμεύομαι» ότι δε θα κουρεύονταν οι καταθέσεις, ότι δεν θα κουτσουρευόταν το κοινωνικό κράτος, ότι δε θα ιδιωτικοποιούνταν οι ημικρατικοί οργανισμοί, ότι θα ερχόταν η άνοιξη το 2013. Είναι και τα ψέματα που ακολούθησαν την ανώμαλη προσγείωση του Μάρτη του 2013.

Είναι τα ψέματα ότι έρχονται επενδύσεις∙ τα ψέματα ότι θα επιμηκυνθούν τα δάνεια και θα μειωθούν οι δόσεις χωρίς επιβαρύνσεις στους δανειολήπτες. Ότι θα προστατευθεί η πρώτη κατοικία, θα μειωθούν τα επιτόκια, θα προστατευθούν όσοι έχουν ανάγκη από δημόσιο βοήθημα. Αυτός ήταν ο πρώτος κύκλος ψεμάτων. Τώρα έχουμε περάσει στον επόμενο κύκλο. Αφού επιβλήθηκαν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, αφού πέρασαν όλες οι αντιλαϊκές νομοθεσίες από τη Βουλή, η Κυβέρνηση και ο ΔΗΣΥ προσπαθούν να πείσουν ότι όλα βαίνουν καλώς. Ότι η Κύπρος είναι μια επιτυχημένη οικονομική ιστορία. Το περιβόητο success story.

Αυτό είναι το πιο μεγάλο ψέμα. Δεν υπάρχει success story, γιατί υπάρχουν 70,000 άνεργοι. Γιατί υπάρχουν 30,000 νέοι που ήδη μετανάστευσαν. Δεν υπάρχει success story γιατί 234,000 άνθρωποι ζουν στο όριο της φτώχειας. Γιατί η δημόσια υγεία ξηλώνεται συστηματικά με τις ευλογίες της Κυβέρνησης καθημερινά. Δεν υπάρχει success story γιατί το 24,7% των παιδιών στην Κύπρο απειλούνται από φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό. Γιατί το εισόδημα των συνταξιούχων μειώθηκε κατά ένα τρίτο. Δεν υπάρχει success story γιατί εργάζεται μόλις ένας στους τρεις νέους, με μισθούς πείνας. Γιατί η Κύπρος είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη μείωση στους μισθούς από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν υπάρχει success story γιατί η αγοραστική αξία του μέσου μισθού την επόμενη χρονιά θα έχει πάει πίσω είκοσι χρόνια. Επιμένει όμως η Κυβέρνηση ότι και όταν θα φύγουμε από το Μνημόνιο θα ακολουθεί τις ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές. Σε τι να ελπίζει ο λαός;

Ακόμα και αυτή η ελπίδα που υπήρχε για έξοδο από τα αδιέξοδα με την αξιοποίηση του Φυσικού Αερίου δείχνει να εξανεμίζεται. Όλοι οι σχεδιασμοί που έγιναν από την προηγούμενη διακυβέρνηση ξηλώθηκαν. Μείναμε τελικά ουραγοί των εξελίξεων. Επιπλέον,  έχουμε εγείρει εδώ και καιρό προς συζήτηση το θέμα της τραπεζικής ένωσης και της νέας εμπορικής και εταιρικής σχέσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ. Κανένας ωστόσο δεν φαίνεται να συγκινείται.

Με την πολυδιαφημιζόμενη τραπεζική ένωση η Ευρωπαϊκή Ένωση απέκτησε τον έλεγχο των συστημικών τραπεζικών ιδρυμάτων υποστηρίζοντας ότι θα βελτιώσει τις ικανότητες πρόγνωσης, πρόληψης και αντιμετώπισης μελλοντικών κρίσεων. Στην πραγματικότητα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για περαιτέρω συγκέντρωση και συγχώνευση των τραπεζών προς όφελος των μεγάλων τραπεζικών κολοσσών.

Σε ότι αφορά τη νέα εμπορική και εταιρική σχέση μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ,  με αυτή επιδιώκεται η δραστική συμπίεση των εργασιακών δικαιωμάτων, η χαλάρωση των κανονισμών στους τομείς του περιβάλλοντος και της ασφάλειας τροφίμων και η απελευθέρωση της αγοράς υπηρεσιών όπως η υγεία, η παιδεία, το νερό. Στο σύνολο τους αυτές οι πολιτικές έχουν ως στόχο να δώσουν περισσότερα κίνητρα για κερδοφορία στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, αγνοώντας τους κίνδυνους για τους εργαζόμενους και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ποια μέτρα προτίθεται να λάβει η Κυβέρνηση έναντι τέτοιων πολιτικών για να προστατεύσει την ήδη πληγείσα οικονομία της Κύπρου; Κανείς δεν ξέρει. 

Η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού πρόδωσε την ελπίδα που έδωσε σε όσους την πίστεψαν. Πρόδωσε ταυτόχρονα και την εμπιστοσύνη που της έδειξε μεγάλη μερίδα του κυπριακού λαού. Τα τελευταία τρία χρόνια ζήσαμε ανεκδιήγητες και άνευ προηγουμένου εξελίξεις που έδιναν την εντύπωση ότι δε ζούμε σε ευνομούμενο κράτος. Θεσμοί που τα προηγούμενα χρόνια στέκονταν ψηλά, παραδόθηκαν σε ανθρώπους που ήταν ηλίου φαεινότερο ότι δεν μπορούσαν να τους υπηρετήσουν σωστά. Άριστοι των αρίστων αποδείχθηκαν κατώτεροι και του μετρίου. Το δόγμα «όποιος δεν είναι δικός μας είναι εναντίον μας» συσκότισε τη δημόσια ζωή. Εξευτέλισε θεσμούς, εκθέτοντας σε πολλές περιπτώσεις ανεπανόρθωτα τον Πρόεδρο. Τα κατεστημένα εξακολουθούν να δρουν ανενόχλητα προστατεύοντας τα συμφέροντα και τους πελάτες τους στην πλάτη του λαού. Ακόμα και το αυτονόητο ότι έπρεπε να τιμωρηθούν όσοι ευθύνονταν για την κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας κατάντησε καραμέλα που την αηδίασαν όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις.

Δεν περιμένουμε στη γωνιά την Κυβέρνηση με τα τόσα λάθη, αδυναμίες, σκάνδαλα και προχειρότητες για να χαιρεκακίσουμε. Ένα Κόμμα με εννιά δεκαετίες ζωής που, όπως εχθροί και φίλοι παραδέχονται, παραμένει πάντοτε μαχητικό, υπεύθυνο, σοβαρό και συνεπές, δεν έχει ως στόχο να πατήσει επί πτωμάτων για να πάρει τη ρεβάνς. Οι στόχοι και τα οράματα μας πάνε πολύ μακρύτερα από τις επερχόμενες εκλογές ή τις όποιες εκλογές.

Εργαζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να ξημερώσει η μέρα που η επανενωμένη ομοσπονδιακή Κύπρος θα είναι φάρος και παράδειγμα για όλο τον κόσμο. Θα είναι σύγχρονο πρότυπο αρμονικής συμβίωσης δύο κοινοτήτων διαφορετικής εθνικότητας, γλώσσας και θρησκείας που θα συνδιαχειρίζονται το κοινό τους κράτος. Θα είναι χώρα που θα έχει καταφέρει να διώξει τους στρατούς και θα διοχετεύει όλες της τις δυνάμεις και τους πόρους στις κοινωνικές επενδύσεις και στην οικονομική ανάπτυξη. Αυτή την ελπίδα, ούτε παλαιότερα ούτε και τώρα δεν την χαραμίζουμε ως προεκλογική ρητορεία. Αντιθέτως  τη χτίζουμε εδώ και χρόνια, λίγο-λίγο, βήμα-βήμα μαζί με τους προοδευτικούς τουρκοκύπριους πάνω στα γερά θεμέλια της επαναπροσέγγισης, της συμφιλίωσης και της συνεννόησης ώστε να μπορέσουμε να την κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές.

Εργαζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις ώστε να χτίσουμε ξανά την ελπίδα αλλά και την αξιοπρέπεια του λαού μας. Έχουμε τη δύναμη να το πράξουμε. Είμαστε η μόνη δύναμη που μπορεί να σταθεί συνεπής και ανυποχώρητη στην υπεράσπιση των συμφερόντων των πολλών. Δώσαμε αγώνα για να προστατεύσουμε την κύρια κατοικία και τη μικρή επαγγελματική στέγη. Συναντούμε δυστυχώς την άρνηση της Κυβέρνησης. Όμως επιμένουμε. Δίνουμε μάχη για να διασώσουμε το δημόσιο πλούτο. Διευκρινίζουμε ότι αν δεν το πετύχουμε τώρα όταν και εφόσον θα συμμετέχουμε στην εξουσία θα μελετήσουμε επιστροφή του δημόσιου πλούτου στο κράτος.  Καταθέσαμε προτάσεις για να βάλουμε τάξη στο χάος που προκάλεσε η εφαρμογή του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος. Καταθέσαμε συγκεκριμένη πρόταση για ελάφρυνση των μικροϊδιοκτητών από τη φορολογία της ακίνητης περιουσίας. Καταθέτουμε προτάσεις για την παιδεία, τον τουρισμό, την ενέργεια, την αγροτική ανάπτυξη. Όλα με ένα στόχο: να αποκτήσει ξανά η Κύπρος προοπτική. Να στηριχθούν οι άνθρωποι για να ορθοποδήσει και η οικονομία και η χώρα.