Χρειαζόμαστε ένα δημόσιο σχολείο που να προσφέρει ίσες ευκαιρίες μάθησης σε όλα τα παιδιά

Δήλωση Χρίστου Χριστοφίδη, βουλευτή ΑΚΕΛ, μετά την συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παρακολουθήσεως Σχεδίων Ανάπτυξης και Ελέγχου Δημοσίων Δαπανών

Συζητήσαμε σήμερα στην Επιτροπή Ελέγχου, την έκθεση του Γενικού Ελεγκτή για το 2020, σχετικά με τον εξορθολογισμό των δαπανών στη δημόσια εκπαίδευση. Η έκθεση αναφέρεται σε ζητήματα που έχουν απασχολήσει τον δημόσιο διάλογο εκτενώς.

Θα ήθελα να σταθώ σε δυο αριθμητικούς δείκτες, οι οποίοι κατά την άποψη μας έχουν πολύ μεγάλη σημασία κοινωνικά και πολιτικά.

Ο πρώτος δείκτης, αφορά στην αύξηση του αριθμού των μαθητών κατά 45% τα τελευταία 5 χρόνια στην ιδιωτική δημοτική εκπαίδευση και στην αύξηση κατά 25% στην ιδιωτική μέση εκπαίδευση. Αυτό είναι το αποτέλεσμα από τα χτυπήματα που δέχθηκε το δημόσιο σχολείο από τις λανθασμένες, για να μην πω καταστροφικές, πολιτικές αποφάσεις της προηγούμενης κυβέρνησης για τους μαθητές και το δημόσιο σχολείο.

Έχει πολύ μεγάλη σημασία το ποιες πολιτικές ακολουθεί μια κυβέρνηση, τι εφαρμόζει, τι ζητά από τους εκπαιδευτικούς να εφαρμόσουν για να έχει τα αποτελέσματα που πρέπει.

Ο δεύτερος δείκτης, στον οποίο θέλω να αναφερθώ, είναι ένας κρυμμένος δείκτης στις συζητήσεις για την εκπαίδευση. Είναι αυτός που καταδεικνύει ότι το 59% σχεδόν των μαθητών που προέρχονται από τα κατώτερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα έχουν χαμηλές μαθησιακές επιδόσεις, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των μαθητών από τα ψηλότερα στρώματα είναι στο 30%. Οι μαθητές των χαμηλότερων κοινωνικοοικονομικών στρωμάτων έχουν στην ουσία λιγότερες ευκαιρίες.

Με λίγα λόγια, αποδεικνύεται ότι μεγάλος αριθμός των παιδιών μας αποτυγχάνει στο σχολείο, όχι γιατί δεν είναι έξυπνα ή γιατί δεν έχουν ικανότητες, αλλά γιατί προέρχονται από υποβαθμισμένο κοινωνικοοικονομικό και μορφωτικό επίπεδο και δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τα άλλα παιδιά. Άρα, χρειαζόμαστε ένα  εκπαιδευτικό σύστημα δικαιοσύνης και πραγματικών ίσων ευκαιριών για αυτά τα παιδιά. Διότι το να αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο ανθρώπους που έχουν ανισότητες, ούτε δικαιοσύνη είναι ούτε ισότητα.

Θυμίζει τον μύθο του Αισώπου, όπου η αλεπού σέρβιρε σε ένα πουλί της οικογένειας των πελεκάνων, σούπα σε επίπεδο πιάτο και δεν μπορούσε να φάει, αφού τα ανατομικά χαρακτηριστικά του το εμπόδιζαν. Η αλεπού, όμως, του είπε ότι «η σούπα ήταν μπροστά σου και έπρεπε να φας». Είναι ωσάν να λες «εγώ είπα το μάθημα κι ας φρόντιζαν όλα τα παιδιά να μάθουν».

Καταληκτικά, χρειαζόμαστε ένα δημόσιο σχολείο δικαιοσύνης και ισότητας, που θα αντιμετωπίζει το κάθε παιδί εξατομικευμένα, με βάση τις πραγματικές του ανάγκες, τις αδυναμίες και τα κενά του για να μπορέσουμε να έχουμε μια κοινωνία, όπου όλα τα παιδιά μας, έχοντας ίσες ευκαιρίες, θα απολαμβάνουν το αγαθό της μάθησης.

14.09.2023