Σε μερικές μέρες είχαν έτοιμο νομοσχέδιο για Ιδιωτικοποιήσεις, ενώ το ΓεΣΥ παίρνει αναβολές

Είναι με μεγάλη λύπη και ανησυχία που ακούσαμε τις δηλώσεις του Υπουργού Υγείας. Είναι η ώρα που η κοινωνία πρέπει να απαντήσει τα ερωτήματα που αναφύονται αφού ο  Υπουργός και η κυβέρνηση δεν θα το κάνουν όπως δεν το έκαναν μέχρι τώρα. Δεν μπορεί λέει η κυβέρνηση να διαπραγματευτεί αναστολή για τις ιδιωτικοποιήσεις ενώ για τρίτη φορά μέσα σε ένα χρόνο η κυβέρνηση ζητά και παίρνει αναστολή στη διαδικασία εφαρμογής του ΓεΣΥ. Προφανώς η υγεία των πολιτών τίθεται σε δεύτερη μοίρα.
Η κυβέρνηση, μέσα σε μερικές μέρες είχε έτοιμο οδικό χάρτη και νομοσχέδιο για τις ιδιωτικοποιήσεις ενώ θα χρειαστούν μερικούς μήνες να παρουσιάσουν τον οδικό χάρτη για εφαρμογή του ΓεΣΥ (που σημειωτέον είναι έτοιμος εδώ και πέντε μήνες και το αναθεωρημένο νομοσχέδιο είναι έτοιμο εδώ και 10 μήνες).
Όταν πρόκειται για αντιλαϊκές πολιτικές και εξυπηρέτηση μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων η κυβέρνηση δεν θέτει ζήτημα ανεπάρκειας χρόνου, ούτε έλλειψη περιθωρίων διαπραγμάτευσης, σπεύδοντας να πάρει τα συγχαρητήρια των τροϊκανών. Όταν όμως πρόκειται για – τη μοναδική ίσως – πρόνοια του μνημονίου που εφαρμοζόμενη θα βελτίωνε ένα ωφέλημα, ένα δικαίωμα στο λαό, η κυβέρνηση αντιστέκεται με όλες της τις δυνάμεις, παίρνει αναβολές και βρίσκει περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης.
Θα ανεβάσει το κόστος εργασίας το ΓεΣΥ, λέει ο Υπουργός Υγείας και δεν τον ενδιαφέρει αν οι εργαζόμενοι της Κύπρου υποφέρουν ή και χάνουν τις ζωές τους στις λίστες αναμονής και πληρώνουν από την τσέπη τους τις ψηλότερες με μεγάλη διαφορά δαπάνες υγείας σε όλη την Ε.Ε.
Ο Υπουργός Υγείας προσπαθεί να πανικοβάλει μιλώντας για ακαθόριστες «αρνητικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις με την εφαρμογή του ΓεΣΥ» και ότι «Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των διεθνών οργανισμών, με την εφαρμογή καθολικού ΓεΣΥ, τόσο οι κρατικές/δημόσιες δαπάνες υγείας, όσο και οι εθνικές δαπάνες υγείας αναμένεται να αυξηθούν σημαντικά»: α) Αλήθεια, σε ποια αναλογιστική μελέτη στηρίχθηκαν αυτοί οι οργανισμοί, β) Σε ποιες πιθανές κοινωνικές επιπτώσεις αναφέρεται, β) Που βρίσκονται και τι ακριβώς λεν αυτές οι μυστικές μελέτες.
Δηλώνουν ότι «οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στις δομές της δημόσιας υγείας αποτελούν προϋπόθεση για την εφαρμογή ασφαλιστικού σχεδίου», (και όχι του ΓεΣΥ) ενώ μειώνουν τον προϋπολογισμό των δημόσιων νοσηλευτηρίων κατά 70 εκατομμύρια και παρακωλύουν την αναδιοργάνωση των νοσηλευτηρίων.
Θα υποβάλουμε εκ νέου το ερώτημα αναμένοντας μια ξεκάθαρη απάντηση: Ανησυχούν πραγματικά οι Υπουργοί Οικονομικών και Υγείας  για τη βιωσιμότητα του σχεδίου ή απλά ψάχνουν αφορμές και αιτιάσεις για να χαρίσουν την Υγεία σε μια χούφτα ασφαλιστικών εταιρειών;
Πρόσθετα, που άραγε οδηγεί  η υποβάθμιση των δημόσιων νοσηλευτηρίων και το βραχυκύκλωμα της διαδικασίας εφαρμογής του ΓεΣΥ αν όχι στην προσφυγή σε όσους έχουν τη δυνατότητα στα ιδιωτικά νοσηλευτήρια και στις ασφαλιστικές εταιρείες;