Ομιλία Άριστου Δαμιανού, Βουλευτή ΑΚΕΛ, κατά τη συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού για το έτος 2025

Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Συζητούμε για δεύτερη μέρα τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2025. Προηγήθηκαν δεκάδες ωρών κοινοβουλευτικού ελέγχου, ανάλυσης και συζητήσεων στην αρμόδια Επιτροπή Οικονομικών, την Πρόεδρο, τα μέλη, τους συνεργάτες μας και τη γραμματεία της οποίας θέλω να ευχαριστήσω θερμά.

Έχουμε κατ’ επανάληψη τοποθετηθεί δημόσια ως ΑΚΕΛ, υπογραμμίζοντας την αδυναμία του Προϋπολογισμού, επομένως και των κυβερνητικών πολιτικών, να ανταποκριθούν στις ανάγκες μιας κοινωνίας που δυσπραγεί και φτωχοποιείται. Που βιώνει κοινωνικά ελλείμματα και αδιέξοδα και που αναμένει από το κράτος, από την πολιτεία, μα κυρίως από την κυβέρνηση του κυρίου Χριστοδουλίδη την υιοθέτηση πολιτικών, που θα απαντούν, έστω και κατ’ ελάχιστο στις ανάγκες της κοινωνίας και στις προκλήσεις ενός κράτους που θέλει να ονομάζεται σύγχρονο. Πόσω δε μάλλον μιας πολιτείας, η οποία απέχει πολύ από αυτό που εμείς διεκδικούμε, κράτος δικαίου και κοινωνική δικαιοσύνη.

Ένα κράτος πρόνοιας, ένα κράτος που θα σέβεται τους πολίτες του, ένα κράτος στο επίκεντρο του οποίου να βρίσκονται οι αρχές της ίσης μεταχείρισης, της χρηστής διοίκησης, της διαφάνειας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μιας πολιτείας που δεν πρέπει να λειτουργεί στη βάση διακρίσεων λόγω κοινωνικής προέλευσης, χρώματος, πεποιθήσεων η σεξουαλικού προσανατολισμού. Απέχουμε λοιπόν πολύ από ένα τέτοιο κράτος και πολύ φοβούμαι ότι η παρούσα κυβέρνηση δυσκολεύεται να πάρει τα μηνύματα της κοινωνίας και της εποχής.

Κυρία Πρόεδρε,

Εδώ και χρόνια οι πολίτες βιώνουν αυξημένες πληθωριστικές τάσεις, ακρίβεια στα είδη πρώτης ανάγκης, στα καύσιμα, στον ηλεκτρισμό. Για χιλιάδες συμπολιτών μας ο βιοπορισμός και η επιβίωση είναι μια καθημερινή πάλη και στοίχημα που κερδίζεται με δυσκολία κάθε μήνα. Ούτε λόγος για ψυχαγωγία, διακοπές και ξεκούραση. Για πολλούς δυστυχώς το στοίχημα δεν κερδίζεται και καταλήγουν στο κοινωνικό περιθώριο και στην εξαθλίωση. Και αυτό είναι απαράδεκτο.

Παράλληλα οι πολίτες βιώνουν έξαρση της βίας και της εγκληματικότητας με το κράτος να παρουσιάζεται ανέτοιμο να απαντήσει πειστικά σε όλα αυτά που ανατροφοδοτούν τη βία και το έγκλημα. Με αρμόδια σώματα και υπουργούς να καμώνονται ότι όλα αυτά που συμβαίνουν, μα κυρίως η αντιμετώπισή τους είναι δουλειά κάποιων άλλων και όχι των ιδίων. Και όλα αυτά την ώρα που γίνονται εκτελέσεις και απόπειρες δολοφονίας στα κέντρα των πόλεων και στο φως της ημέρας. Κατά τα άλλα ο Συναγερμός θέλει κάμερες λέει για να καταγράφουν ίσως τους snipers. Ευφάνταστο όντως. Δέκα χρόνια διέλυσαν το Αστυνομικό Σώμα με το βόλεμα ημετέρων και ακατάλληλων και τώρα έχουν λύσεις της πρώτης τάξης δημοτικού.

Ασφαλώς έχουμε και μια κυβέρνηση που ενδεχομένως να αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία. Έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος για εννιά χρόνια ήταν ο στενότερος συνεργάτης του τέως Προέδρου. Σήμερα τοποθετείται δημόσια ωσάν να αποτελεί πολιτική παρθενογένεση. Ούτε πως βρίσκεται μπροστά και πίσω από σημαντικές πολιτικές αποφάσεις του κύριου Αναστασιάδη και άρα είναι συνυπεύθυνος και πολιτικά συνεργός. Προεξάρχοντος του κυπριακού. Έχουμε ένα Υπουργικό Συμβούλιο το οποίο σε μεγάλο βαθμό προέρχεται από μέλη του ΔΗΣΥ, τα οποία μάλιστα καλούν το Συναγερμό -αντί ανεπίσημα- να μπει και επίσημα στην κυβέρνηση Χριστοδουλίδη. Αλλά έχουμε συνάμα μια κυβέρνηση των κομμάτων ΔΗΚΟ, ΔΗΠΑ και ΕΔΕΚ. Όταν λοιπόν ένας Υπουργός καλείται να εφαρμόσει συγκεκριμένες πολιτικές, δύο τινά μπορεί να συμβούν. Είτε  δεν εφαρμόζει πολιτικές, είτε ακροβατεί ανάμεσα σε αντιφατικές πολιτικές, αδυνατώντας να πάρει ορθολογικές πολιτικές αποφάσεις. Αυτή η κυβέρνηση παρουσιάζει όλες τις παθογένειες που προκαλεί αυτό το συνονθύλευμα. Ένα ουράνιο τόξο αλλά χωρίς χρώμα.

Δυστυχώς για τον τόπο έχουμε μια κυβέρνηση ελλειμματική σε πολιτικές και ανεπαρκή σε πολιτική κρίση και αντίληψη. Ακόμα και συνάδελφοι των συμπολιτευόμενων κομμάτων το βιώνουν κάθε φορά που έχουν απέναντί τους σε Επιτροπές της Βουλής ανεπαρκείς Υπουργούς. Πάντοτε με λίγες εξαιρέσεις ασφαλώς.

Το ΑΚΕΛ ως το κατ’ εξοχήν κόμμα της αντιπολίτευσης, πέραν από την αποστολή του που είναι να ελέγχει την κυβέρνηση, επειδή είναι κόμμα του διαλόγου, της πρότασης και της θέσης, έχει καταθέσει και καταθέτει προτάσεις για όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής. Για όλα τα μεγάλα και μικρά ζητήματα. Θα ήταν ευχής έργο αν ο Πρόεδρος και όλοι ανεξαίρετα οι Υπουργοί του ανέπτυσσαν ένα δημιουργικό διάλογο με το ΑΚΕΛ γιατί η σύνθεση είναι καλύτερη από τη σοφία του ενός.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Είναι προφανές ότι η παρούσα κυβέρνηση κληρονόμησε σοβαρά ελλείμματα και αμαρτίες της προηγούμενης. Το γεγονός ότι μεγαλεπήβολα έργα ανάπτυξης και υποδομών καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι, αποτελεί επιβεβαίωση τούτου. Ωστόσο, όταν έχεις εξαντλήσει το 40% της θητείας σου ως κυβέρνηση, αναμένεται τουλάχιστον ότι θα έχεις αγγίξει το 40% της απόδοσης σου. Για να μην πω το 50% για να μη συνεχίσεις να λαμβάνεις απροβίβαστο.

Την ώρα που όλοι επαγγελλόμαστε τη βιώσιμη ανάπτυξη, βασικό συστατικό της οποίας είναι η δημιουργία δομών και κρίσιμων υποδομών, σε όλες ανεξαίρετα τις επαρχίες της ελεύθερης Κύπρου παρουσιάζονται φαινόμενα διακοπής συμβολαίων, διακοπής έργων, ξηλώματος της προοπτικής ανάπτυξης. Έστω λοιπόν και αν ευθύνονται και ευθύνονται κατά βάση οι προηγούμενοι κυβερνώντες (και εδώ να πω το αυτονόητο ότι είναι αργά για πολιτικές ευθύνες των πρώην άστε που δεν τίς αναλάμβαναν καν στον ουσιώδη χρόνο) αλλά δεν είναι αργά για διοικητικές και ενδεχομένως για ποινικές ευθύνες καθότι πίσω από χειρισμούς ισχυρίζομαι ότι υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις για τη διάπραξη σοβαρών ποινικών αδικημάτων. Μοιραία όμως για την παρούσα κυβέρνηση, πέρα από την ευθύνη διερεύνησης, δημόσιας λογοδοσίας και ενδεχομένως δίωξης όσων ενέχονται, υπάρχει και μια δεύτερη διάσταση, εκείνη της ανικανότητας διαχείρισης της κατάστασης. Και επειδή ζούμε στην Κύπρο γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά πως άμα διακοπεί ένα έργο, πρέπει να παρέλθουν αρκετά χρόνια μέχρι να επανεκκινήσει επί του εδάφους. Άρα αναμένουμε από την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη να λάβει αποφάσεις που θα υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και τίποτε άλλο. Είτε μιλούμε για το λιμάνι και τη μαρίνα Λάρνακας, είτε μιλούμε για τα έργα στο Βασιλικό, είτε μιλούμε για τον περιβόητο δρόμο Πάφου – Πόλης, είτε για το αλιευτικό καταφύγιο στο Λιοπέτρι, είτε για το e-justice που ήρθε, είδε και απήλθε, μοναδικό κριτήριο των όποιων αποφάσεων θα πρέπει να είναι η νομιμότητα, η χρήστη διοίκηση, με μια φράση το δημόσιο συμφέρον και όχι μεγάλα ή και μικρότερα ιδιωτικά συμφέροντα, κυπριακά ή ξένα. Παρεμπιπτόντως ελπίζω να μην ανήκει σε αυτήν την κατηγορία η πολιτική απόφαση για την Ηλεκτρική Διασύνδεση, το γνωστό GSI. Γιατί χτες και σήμερα ακούω νέα περίεργα για κάποιες αιτήσεις που έγιναν στη ΡΑΕΚ.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κρατικός προϋπολογισμός, όχι μόνο επειδή το λέει το ΑΚΕΛ αλλά επειδή το ζουν οι πολίτες, οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι ευάλωτες ομάδες καθημερινά, αδυνατεί να αφουγκραστεί και να μετουσιώσει σε πολιτικές τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Εργαζόμενοι φτωχοί, επισφάλεια στην εργασία, ετεροαπασχόληση, μετανάστευση Κυπρίων συνθέτουν μέρος του παζλ της εργασίας. Γι’ αυτό κακώς πανηγυρίζει η κυβέρνηση για τα ποσοστά ανεργίας. Ρωτήστε τους 30αρηδες των χίλιων ευρώ που ακόμα ζουν με τους γονείς τους και αδυνατούν να κτίσουν με αξιοπρέπεια το μέλλον τους. Και λυπούμαι διότι προφανώς δεν ζούμε όλοι στην ίδια Κύπρο. Ιδιαίτερα όταν ακούω από τον Πρόεδρο του ΔΗΚΟ ότι «η αγοραστική δύναμη των κυπρίων πολιτών… είναι σήμερα €32000». Μου θυμίζει το γνωστό «εγώ και ο τάδε επιχειρηματίας μαζί είμαστε εκατομμυριούχοι».

Η αλήθεια του ανθρώπου της εργασίας όμως, του απλού ανθρώπου, του νοικοκύρη, του μικρομεσαίου είναι πολύ διαφορετική.

• 4 στους 10 δεν μπορούν να αντέξουν απροσδόκητα έξοδα
• Σχεδόν 4 στους 10 δεν μπορούν να κάνουν διακοπές μιας βδομάδας
• Σχεδόν 1 στους 6 αδυνατεί να θερμάνει το σπίτι του
• Χιλιάδες ζουν με τον κίνδυνο ξεσπιτώματος λόγω εκποιήσεων
• Είμαστε αρνητικοί πρωταθλητές πανευρωπαϊκά στην πρόσβαση σε προσιτή στέγη
• Σχεδόν 1 στους 3 Κύπριους αναγκάζεται να εργάζεται και μετά τη σύνταξη για να τα βγάλει πέρα

Επομένως, καλώς αναγνωρίζουμε τη βελτίωση ορισμένων βασικών δεικτών. Όμως οι άνθρωποι δεν είναι δείκτες. Είναι ζωές που απαιτούν αξιοπρέπεια. Και οφείλουμε αγαπητοί συνάδελφοι να υπηρετήσουμε τους πολλούς. Να αγωνιστούμε για εκείνη τη μεγάλη σιωπηρή πλειοψηφία του λαού μας που ασφυκτιά, που φτωχοποιείται, που αγωνιά και δικαιούται καλύτερες μέρες.

Κυρία Πρόεδρε, είναι και κάποιες άλλες αλήθειες που πρέπει να λεχθούν. Ο κύριος Χριστοδουλίδης ήταν συμπρωταγωνιστής με τον κύριο Αναστασιάδη στη διαχείριση του κυπριακού για εννιά χρόνια. Το Κυπριακό το οποίο, με την ελπίδα ότι θα επανεκκινήσει στις σωστές ράγες, βιώνει το μεγαλύτερο και το επικινδυνότερο αδιέξοδο από την ύπαρξη του. Διότι ως γνωστό, μετά το ναυάγιο στο Κραν Μοντανά το 2017, δεν υπήρξε ουσιαστική προσπάθεια επανέναρξης διαλόγου με στόχο τη λύση. Όχι επειδή καταγράφεται από τον ΟΗΕ, αλλά επειδή το γνωρίζουμε, οι ευθύνες του κυρίου Αναστασιάδη είναι ασήκωτες. Μέρος εκείνων των ευθυνών επιμερίζεται και ο τότε πιο στενός του συνεργάτης. Όπως ευθύνες επιμερίζεται και για την διαχρονική πλέον έλλειψη εμπιστοσύνης που καταγράφεται από πλευράς του διεθνούς παράγοντα ως προς την ειλικρίνεια των προθέσεων μας. Και αυτό χωρίς σε καμία απολύτως περίπτωση, να λειτουργεί ως άλλοθι για τη δεδομένη προκλητικότητα και αδιαλλαξία της τουρκικής πλευράς.

Γι’ αυτό η ευθύνη του Προέδρου να αποδείξει έμπρακτα την ετοιμότητα μας για διαπραγμάτευση εντός του συμφωνημένου πλαισίου δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, με βάση το πλαίσιο Γκουτέρες και τις συγκλίσεις, πρέπει να αποτελούν μέρος μιας υπεύθυνης διαχείρισης του κυπριακού. Την οποία εφόσον υπηρετήσει με συνέπεια θα έχει την στήριξη του ΑΚΕΛ. Σε αντίθετη περίπτωση θα μάς βρει απέναντί του. Διότι το κυπριακό χρειάζεται πολιτική ηγεσία, ρεαλισμό και διεκδίκηση. Το κυπριακό δεν χρειάζεται επικοινωνιακή διαχείριση και ανομολόγητες ατζέντες. Πώς το είπε η εξάδελφη απευθυνόμενοι στους αντιομοσπονδιακούς φίλους της; «να δείξουμε όλοι εμπιστοσύνη στον πρόεδρο μας, γιατί μου διασκέδασε όλες μου τις ανησυχίες. Πρώτη φορά τον άκουσα να λέει αυτά που άκουσα… νιώθω πλέον ήσυχη και ασφαλής… Ο Πρόεδρος είναι βράχος ακλόνητος»! Και ο νοών νοείτω συνάδελφοι.

Εμείς αναγνωρίζουμε ότι παρά τις παλινδρομήσεις, τις λανθασμένες στοχεύσεις, ενίοτε τις λανθασμένες δηλώσεις, όντως έχει δημιουργηθεί μια κινητικότητα. Η μαγκιά είναι αυτή την κινητικότητα να την μετατρέψουμε σε ευκαιρία. Αλλά για να γίνει αυτό ο κύριος Χριστοδουλίδης πρέπει να επιδείξει αποφασιστικότητα, ρεαλισμό και διεκδικητικότητα. Είναι γι’ αυτό το λόγο που ο εκτροχιασμός από τις ράγες του κυπριακού με την υιοθέτηση ζημιογόνων πολιτικών επιλογών, όπως είναι η στρατιωτικοποίηση του κυπριακού, όπως είναι η νατοποίηση του κυπριακού, όπως ενδεχομένως να εξελιχτεί με την πακετοποίηση του κυπριακού σε ένα πλέγμα άλλων και αλλότριων γεωπολιτικών συμφερόντων, μπορεί να αποτελέσει επικίνδυνη προοπτική για τον τόπο και το λαό μας.

Λύση του κυπριακού, η οποία αντί με βάση ψηφίσματα και αποφάσεις του ΟΗΕ να οδηγεί σε πλήρη αποστρατιωτικοποίηση, κατάργηση των οποίων υπαρκτών ή κατ’ ισχυρισμό μονομερών επεμβατικών δικαιωμάτων, λύση που θα διαιωνίζει την οποία στρατιωτική παρουσία ξένων άρα και βάσεων στην Κύπρο στο διηνεκές, θα αποτελεί μόνιμη εστία κινδύνων και την θρυαλλίδα για μελλοντική ανάφλεξη. Και σίγουρα θα οδηγήσει σε υλοποίηση ξενόφερτων σχεδιασμών για μετατροπή της Κύπρου όντως σε αβύθιστο αεροπλανοφόρο της Δύσης και του ΝΑΤΟ. Αν είναι αυτός ο «δυτικός προσανατολισμός» του κυρίου Χριστοδουλίδη, του ΔΗΣΥ εσχάτως ίσως και άλλων, να μάς λείπει. ΝΑΤΟ σημαίνει πόλεμος και όλεθρος. Αυτό κι αν είναι δογματισμός. Το ΝΑΤΟ και ένα μέλος του η Τουρκία να έχει διαμελίσει την πατρίδα σου και εσύ να έχεις οράματα για mission impossible κυπριακής έκδοσης.

Το ΑΚΕΛ θεωρεί ότι ως πλήρες κράτος μέλος της ΕΕ,  έχουμε δυνατότητες τις οποίες πρέπει να αξιοποιήσουμε. Η ΕΕ είναι βήμα διεκδίκησης. Αλλά να θεωρούμε, απόρροια ενός επικίνδυνου μικρομεγαλισμού ότι περίπου θα γίνουμε ομότιμοι με την Τουρκία εντός του ΝΑΤΟ, επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό ξεπερνά κάθε όριο πολιτικής αφέλειας. Αρκεί να σας παραπέμψω στη χθεσινή αυτούσια δήλωση του Τραμπ για την Τουρκία.

Είναι με την λύση του κυπριακού όπως την οραματιζόμαστε που θα δημιουργηθούν συνθήκες ειρήνης, ευημερίας και ασφάλειας και είναι μέσα από τη λύση του κυπριακού που θα περάσουμε από την εχθρότητα και τον κίνδυνο στην προοπτική της εξομάλυνσης των σχέσεων με την Τουρκία και της δημιουργίας συνθηκών καλής γειτονίας. Αν βάλουμε το ΝΑΤΟ στην Κύπρο κρατούμε διά της πλαγίου την στρατιωτική παρουσία και της Τουρκίας στην Κύπρο. Γι’ αυτό τέρμα στις επικίνδυνες αυταπάτες. Εκτός κι αν κάποιοι αυτό θέλουν και δεν το ομολογούν. Λοιπόν, ναι, ούτε η Κύπρος στο ΝΑΤΟ ούτε το ΝΑΤΟ στην Κύπρο!

 

Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Από τον περασμένο Σεπτέμβριο και επειδή το ΑΚΕΛ θέλει να πετύχει η μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, επισκεφθήκαμε κυριολεκτικά όλη την ελεύθερη Κύπρο, ακούγοντας, συζητώντας με τους αρμόδιους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους Επαρχιακούς Οργανισμούς Αυτοδιοίκησης. Ψηφίσαμε πριν από σχεδόν τρία χρόνια μια μεταρρύθμιση με τεράστια προσπάθεια τόσο της Επιτροπής Εσωτερικών της Βουλής όσο και της Ολομέλειας του Σώματος. Το λιγότερο που έχει ευθύνη αυτή η κυβέρνηση είναι να εφαρμόσει τη μεταρρύθμιση, να καταβάλει κάθε προσπάθεια να αντιμετωπιστούν προβλήματα που αναφύονται συνεχώς και ασφαλώς, στην πορεία του χρόνου, μέσα από ένα γόνιμο διάλογο, να προβούμε σε εκείνες τις αναγκαίες αλλαγές για διόρθωση των όποιων στρεβλώσεων ομολογουμένως υπάρχουν. Ωστόσο η προσπάθεια μετακύλησης ευθυνών από την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη- που είχε την ευθύνη της έγκαιρης προετοιμασίας για την εφαρμογή της μεταρρύθμισης- προς όλους τους υπόλοιπους, όχι μόνο δεν περιποιεί τιμή στην ίδια αλλά αποτελεί και πρόκληση προς όλους εμάς.

 

Κυρία Πρόεδρε,

Πριν λίγες μέρες, έστω μετ’ εμποδίων, αυτό το Κοινοβούλιο, υιοθετώντας μια δική μας πρόταση, θέσπισε για πρώτη φορά αυτόνομο, συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα σε υγιές, καθαρό και βιώσιμο περιβάλλον. Με την υπερψήφιση της τροποποίησης του Συντάγματος, η Κύπρος θα μπει σε ένα εκλεκτό κλαμπ ενός μικρού αριθμού κρατών που θα έχουν περιλάβει στο Σύνταγμα τους αυτόνομο δικαίωμα σε υγιές περιβάλλον πέραν από επί μέρους νομοθετικές ρυθμίσεις.

Με τις  ρυθμίσεις που έχουν πια γίνει συνταγματική επιταγή, παρέχονται διαδικαστικές και θεσμικές εγγυήσεις για την αποτελεσματική εφαρμογή του ανθρώπινου αυτού δικαιώματος, όπως για παράδειγμα η αναγνώριση του δικαιώματος πρόσβασης σε πληροφορίες που αφορούν το περιβάλλον, η αναγνώριση του δικαιώματος πρόσβασης στην δικαιοσύνη για ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον καθώς και του δικαιώματος αποτελεσματικής θεραπείας σε περίπτωση παραβίασης -είτε από το κράτος είτε από ιδιώτες- του δικαιώματος αυτού.

Επί του εδάφους το δικαίωμα αυτό δημιουργεί την υποχρέωση στο κράτος και στην κυβέρνηση να μην επαναλάβει περιβαλλοντικά εγκλήματα ως αποτέλεσμα οικονομικής και θεσμικής διαπλοκής. Εγκλήματα σε βάρος της παραλίας και της ακτογραμμής στην Αγία Νάπα, στον Άμμο του Καμπούρη για χατίρι του Τζο Λόου και ντόπιων ημετέρων, παράνομοι ναοί σε προστατευόμενες περιοχές, πάλι στην Αγία Νάπα, θαλασσινές σπηλιές στην Πάφο, ο κατάλογος δυστυχώς μεγάλος.

Το ΑΚΕΛ θα σταθεί απέναντι στο τσιμέντωμα του Ακάμα, όπως έπραξε όλα τα προηγούμενα χρόνια, απέναντι στο τσιμέντωμα της Κρατικής Έκθεσης στην Έγκωμη, ο οποίος πρέπει να μετατραπεί σε πνεύμονα πρασίνου στη Λευκωσία, απέναντι από τις μαζικές εκκοπές δέντρων στην Αθαλάσσα για να γίνουν δρόμοι.

 

Κυρία Πρόεδρε,

Κλείνοντας, νιώθω την ανάγκη επειδή καταβάλαμε επανειλημμένες προσπάθειες για αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, να κάνω μια ειδική αναφορά. Ο λόγος για το συρματόπλεγμα το οποίο λανθασμένα και αχρείαστα τοποθέτησε η κυβέρνηση Αναστασιάδη, ταλαιπωρώντας εκατοντάδες συμπατριωτών μας που ζουν κατά μήκος της γραμμής κατάπαυσης του πυρός, και προκαλώντας σύγκρουση ακόμα και με την ίδια την UNFICYP και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Ενώ λοιπόν κατ΄ επανάληψη η παρούσα κυβέρνηση μας διαβεβαιώνει ότι πρόκειται να αφαιρέσει και το συρματόπλεγμα και τις σιδηρόπορτες και τα κιγκλιδώματα, τα έργα παραμένουν εκεί, υπενθύμιση μιας ζημιογόνας πολιτικής. Γι’ αυτό απευθύνω ξανά έκκληση δημόσια προς τους συναρμόδιους Υπουργούς να προχωρήσουν τάχιστα με την μετακίνηση όλων των κατάλοιπων αυτού του απονενοημένου διαβήματος, για να επανέλθει στο μέτρο του δυνατού, η ομαλότητα στις ζωές των κατοίκων της περιοχής.

 

Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Θέλω από καρδιάς να ευχηθώ καλές γιορτές, υγεία και δημιουργία.

Σας ευχαριστώ.