Κοινωνική πολιτική και Ακρίβεια | Ανδρέας Ασσιώτης

Κατά τη δεκαετία 2013 – 2023, οι κοινωνικές πολιτικές θεωρήθηκαν από το Κράτος ως τομέας δευτερεύουσας σημασίας και οι σχετικές με την εφαρμογή τους δημόσιες δαπάνες έτυχαν διαχείρισης με τον πλέον συγκρατημένο και περιοριστικό τρόπο, συμβάλλοντας στη διεύρυνση των οικονομικών ανισοτήτων μεταξύ επιμέρους κοινωνικών ομάδων.

Μεγάλες ομάδες του πληθυσμού απώλεσαν το δικαίωμα στη στέγη

Ο γενικός πληθυσμός και ιδιαίτερα μεγάλες κοινωνικές ομάδες, όπως είναι οι φοιτητές, τα νεαρά ζευγάρια και οικογένειες, οι μονογονιοί, οι ανάπηροι και πολλοί άλλοι, περιθωριοποιήθηκαν και απώλεσαν τη δυνατότητα πρόσβασης στην αγορά ιδιόκτητης ή ενοικιαζόμενης κατοικίας, η οποία αναμφίβολα διέρχεται παρατεταμένη περίοδο οξύτατης κρίσης.

Η υπερβολική εξάρτηση των κρατικών πολιτικών από την πανάκεια των «πολεοδομικών κινήτρων», που δυστυχώς φαίνεται πως συνεχίζει και η σημερινή Κυβέρνηση, δεν θα οδηγήσει σε άμβλυνση των σοβαρών προβλημάτων, παρά τις αμφιβόλου αξιοπιστίας αισιόδοξες «εκτιμήσεις» που προβάλλονται και υιοθετούνται από ΜΜΕ, με μια παράδοξη βεβαιότητα πως θα παράξουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Από τα μέτρα που πρόσφατα εξάγγειλε η Κυβέρνηση απουσιάζει εντελώς οτιδήποτε αφορά στη μετεξέλιξη του Κυπριακού Οργανισμού Ανάπτυξης Γης σε Ενιαίο Φορέα Στέγασης, ώστε ο Οργανισμός να καταστεί σημαντικός και δυναμικός παίκτης στην αγορά ιδιόκτητης και ενοικιαζόμενης κατοικίας.

 

Το ΕΕΕ παραμένει αμετάβλητο

Δέκα χρόνια μετά, το ύψος του ΕΕΕ, το οποίο υπολογίσθηκε με βάση το λεγόμενο Ελάχιστο Καλάθι Διαβίωσης και περιλαμβάνει δαπάνες διατροφής, ένδυσης και υπόδησης, ύδρευσης, ηλεκτρισμού, καυσίμων, μεταφορών και τηλεπικοινωνιών, παραμένει αμετάβλητο.

Παρόμοια κατάσταση, αντιμετωπίζεται δυστυχώς και σε σχέση με σειρά άλλων επιδομάτων κοινωνικής πρόνοιας, όπως είναι το επίδομα χαμηλοσυνταξιούχου, μονογονιού, τέκνου και Ατόμων με Αναπηρία. Ανάλογα συμβαίνουν με την πολύ καθυστερημένη χρονικά και εντελώς βραδεία εξασφάλιση υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας για ΑμεΑ, ηλικιωμένους, κα. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η Πολιτεία κάνει πάρα πολύ λίγα, πάρα πολύ αργά, με προφανή επιδίωξη την εκταμίευση όσο το δυνατό λιγότερων δημόσιων πόρων κατά τη διάρκεια κάθε κυβερνητικής θητείας.

 

Η Κυβέρνηση να εγκύψει στα μεγάλα κενά των πολιτικών κοινωνικής πρόνοιας

Τρόποι διασφάλισης δημοσίων πόρων για χρηματοδότηση κοινωνικής πολιτικής:

• Διεκδίκηση οφειλών έναντι του Κράτους και του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
• Είσπραξη προστίμων και εξωδίκων.
• Καταπολέμηση φοροδιαφυγής φοροαποφυγής.
• Τερματισμός παροχής πολεοδομικών κινήτρων και επιβολή ανταποδοτικών επιβαρύνσεων για κάθε αύξηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων στην ακίνητη ιδιοκτησία, είτε μέσω στοχευμένων παρεκκλίσεων, είτε μέσω της αναβάθμισης πολεοδομικών ζωνών.
• Παραχώρηση φορολογικών και άλλων κινήτρων σε Επενδυτικά Ταμεία για εμπλοκή τους στην παραγωγή μονάδων κατοικίας κοινωνικής στέγασης.

Ανδρέας Ασσιώτης
Πρώην Γενικός Διευθυντής Υπουργείου Εσωτερικών και Υπουργείο Εργασίας και Δικαιοσύνης