Διά της λιτότητας δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική ανάπτυξη
Δήλωση του αναπληρωτή κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του
ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις, Σταύρου Ευαγόρου
για τον Κρατικό Προϋπολογισμό για το 2016
Με την ευκαιρία της έγκρισης του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2016 από το Υπουργικό Συμβούλιο, η κυβέρνηση βγήκε πανηγυρίζοντας ότι θα έχουμε ανάπτυξη. Ατυχής, ατυχέστατη η προσπάθεια των κυβερνώντων να ωραιοποιήσουν μια εικόνα που δεν φτιασιδώνεται με τίποτα.
Για μας η πραγματική ανάπτυξη θα πρέπει να συνοδεύεται με την βελτίωση της ζωής του απλού ανθρώπου.
Είναι το λιγότερο προκλητικό να πανηγυρίζεις για ανάπτυξη όταν:
- 70,000 ή το 16% και πλέον των συμπατριωτών μας είναι άνεργοι.
- 250,000 ή το ένα τρίτο των συμπατριωτών μας έχουν φτωχοποιηθεί.
- 50,000 συνάνθρωποι μας σιτίζονται στα κοινωνικά παντοπωλεία.
- Το σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει.
- Παιδιά πηγαίνουν στα σχολεία χωρίς πρόγευμα.
- Οι εκποιήσεις και το ξεσπίτωμα του κόσμου ξεκίνησε.
- Οι κοινωνικές παροχές (που είναι στατιστικά οι χαμηλότερες στην Ευρώπη) έχουν κουτσουρευτεί επικίνδυνα.
Μόνο από τα πιο πάνω βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι ούτε οι αριθμοί αλλά ούτε και οι άνθρωποι ευημερούν. Για μας η ανάπτυξη πρέπει να δημιουργεί πλούτο που κατανέμεται στην κοινωνία, να δημιουργεί θέσεις εργασίας, να περιορίζει την φτώχεια και να αναβαθμίζει το κοινωνικό κράτος.
Την ώρα που ο κόσμος στενάζει, η κυβέρνηση αδυνατεί να αντιληφθεί ότι διά της λιτότητας δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική ανάπτυξη.
Πρόκειται για συνταγή που δοκιμάστηκε και απέτυχε. Δυστυχώς όμως όχι μόνο δεν προτίθεται να εγκαταλείψει τις πολιτικές λιτότητας, αλλά δεσμεύεται ότι η μνημονιακή πολιτική των αιματηρών περικοπών της μείωσης των μισθών και της συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους θα συνεχιστεί και μετά την επίσημη λήξη του μνημονίου.
Στα ίδια μήκη κύματος και μέσα στην ίδια φιλοσοφία κινείται και ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2016. Πρόκειται για ένα μνημονιακό προϋπολογισμό με άρωμα Τρόικας. Το κοινωνικό κράτος διατηρείται συρρικνωμένο ενώ οι αναπτυξιακές δαπάνες αυξάνονται κατά 5% μετά από δύο χρόνια μείωσης της τάξης του 30%.
Αναρωτιόμαστε λοιπόν ποιος θα φέρει την ανάπτυξη. Οι Τράπεζες με τα πιο ψηλά επιτόκια στην Ευρώπη οι οποίες αρνούνται να δανείσουν την οικονομία; Οι ανύπαρκτες ξένες επενδύσεις και τα περιορισμένα αναπτυξιακά κονδύλια του κράτους; Ή οι ιδιωτικοποιήσεις; Γίνεται να πανηγυρίζεις για ανάπτυξη και την ίδια στιγμή να βγάζεις στον τελάλη κρατική γη;
Δυστυχώς για τον τόπο, αυτή η Κυβέρνηση δηλώνει απερίφραστα ότι θα επιμείνει μνημονιακά ακόμα και μετά το μνημόνιο. Αυτή η κυβέρνηση επέλεξε να είναι αρεστή στην Τρόικα παρά χρήσιμη για την κοινωνία.
17/09/2015
