Ομιλία του Εκπροσώπου Τύπου, βουλευτή του ΑΚΕΛ Στέφανου Στεφάνου, στο Συνέδριο των Αποδήμων
Αγαπητοί συμπατριώτες και συμπατριώτισσες απόδημοι
Σας καλωσορίζω στην Κύπρο. Με την ευκαιρία της παρουσίας σας στην πατρίδα μας θα ήθελα από μέρους του ΑΚΕΛ να σας ευχαριστήσω για την πολύτιμη, πολυσχιδή και πολυεπίπεδη προσφορά σας στην Κύπρο μας.
Μιλώντας για το Κυπριακό και λόγω περιορισμένου χρόνου, δεν θα ασχοληθώ με την ιστορία. Τα περί ιστορίας τα είπαμε και τα ακούσατε από εμάς πολλές φορές. Θα επικεντρωθώ στο δια ταύτα.
Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στο Κυπριακό;
Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση στασιμότητας, η οποία προκλήθηκε από την αποτυχία της Διάσκεψης στο Κρανς Μοντανά. Κάθε φορά που υπάρχει στασιμότητα, η Τουρκία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κατάσταση για να παγιώσει, να μονιμοποιήσει και προοπτικά να νομιμοποιήσει την κατοχή και τη διαίρεση στην Κύπρο.
Αυτό που χρειάζεται να κατανοήσουμε είναι ότι η Τουρκία μπορεί να υλοποιήσει το στρατηγικό της στόχο για μόνιμη παρουσία στην Κύπρο και για επικυριαρχία στο νησί μας όχι μόνο δια μέσου μιας κακής λύσης, αλλά και δια μέσου της μη λύσης. Επομένως, επιβάλλεται πάντοτε να επιδιώκουμε και να προσπαθούμε για τη λύση, η οποία ασφαλώς να εδράζεται σε αρχές τις οποίες διατυπώσαμε ως ελληνοκυπριακή πλευρά πολλές φορές. Την παρέλευση του χρόνου χωρίς λύση την εκμεταλλεύεται η Τουρκία για να προωθεί τη διχοτόμηση.
Με φόντο τη σημερινή κατάσταση, η Τουρκία προσπαθεί να παγιώσει τα κατοχικά τετελεσμένα μέσα από τρεις βασικούς τρόπους:
- Με την εκτροπή του Κυπριακού από τις παραμέτρους του ΟΗΕ. Είναι γνωστή η σχετική δήλωση του κ. Τσαβούσογλου.
- Παίζοντας το παιγνίδι της επίρριψης ευθυνών φορτώνοντας τις ευθύνες για τη στασιμότητα στην ελληνοκυπριακή πλευρά.
- Με τη διαμόρφωση νέων τετελεσμένων επί του εδάφους στα κατεχόμενα.
Έχοντας υπόψη αυτά τα δεδομένα, τι πρέπει να γίνει;
Το πρώτο που θέλω να επισημάνω είναι ότι τα Ηνωμένα Έθνη, παρά την αποτυχία της Διάσκεψης στην Ελβετία, δεν έχουν κηρύξει ναυάγιο αυτής της φάσης των διαπραγματεύσεων που άρχισε το 2008. Είναι προφανές ότι ο Διεθνής Οργανισμός θέλει να διαφυλάξει τα όσα επιτεύχθηκαν μέσα από τη διαπραγματευτική διαδικασία. Θέλει να διαφυλάξει τις συγκλίσεις, που είναι πολλές και σημαντικές για την ποιότητα και τη λειτουργικότητα της λύσης. Με τη διαφύλαξη και την αξιοποίηση του «κεκτημένου» των διαπραγματεύσεων, ο ΟΗΕ επιθυμεί τη συνέχιση και την ολοκλήρωση της προσπάθειας έτσι ώστε να επιτευχθεί λύση στο Κυπριακό.
Την ευθύνη συνέχισης των διαπραγματεύσεων ο Διεθνής Οργανισμός την εναποθέτει στις δύο πλευρές, την ελληνοκυπριακή και την τουρκοκυπριακή. Δυστυχώς, η Τουρκία είναι εκτός του κάδρου των ευθυνών που επιμερίζει ο ΟΗΕ, τόσο για την αποτυχία της Διάσκεψης όσο και για τη συνέχιση της διαπραγμάτευσης.
Εμείς, πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην επόμενη μέρα. Και ειδικά, πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στη διαμόρφωση των προϋποθέσεων για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων πρέπει να γίνει από το σημείο που αυτές διακόπηκαν διαφυλάσσοντας τις συγκλίσεις που επιτεύχθηκαν και αξιοποιώντας το πλαίσιο συμπερασμάτων που διατύπωσε ο ΓΓ του ΟΗΕ κ. Γκουτέρες. Είναι αυτό που ζητά ο ΟΗΕ και είναι αυτό που πρέπει να σχεδιάσουμε, αναλαμβάνοντας σχετικές πρωτοβουλίες.
Την ίδια ώρα, θα πρέπει να παραμείνουμε συνεπείς στη συμφωνημένη βάση λύσης, που είναι καταγραμμένη σε σωρεία ψηφισμάτων του ΟΗΕ για την Κύπρο, αλλά και σε πολλές αποφάσεις της ΕΕ και άλλων διεθνών οργανισμών. Μιλώ για τη δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία (ΔΔΟ). Τυχόν μετακίνησή μας από αυτή τη βάση, θα προκαλέσει ακύρωση των περί Κύπρου ψηφισμάτων, θα μας απομονώσει διεθνώς και θα επιτρέψει στην Τουρκία επίσημα και χωρίς πολιτικό κόστος να θέτει θέμα διχοτόμησης και ίδρυσης δύο κρατών στην Κύπρο.
Η ΔΔΟ ως βάση μπορεί να στηρίξει μια λύση που να υλοποιεί τους πάγιους στόχους της ελληνοκυπριακής πλευράς, δηλαδή να απελευθερώνει από την κατοχή, να επανενώνει τον τόπο και το λαό, να αποκαθιστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες και το κράτος να είναι λειτουργικό και βιώσιμο. Όταν ορθά διαπιστώνουμε ότι η Τουρκία στοχεύει στην παγίωση των κατοχικών τετελεσμένων με τις απαράδεκτες θέσεις που διατυπώνει στο Κυπριακό, δεν θα πρέπει εμείς να «δέρνουμε το σάμα», δηλαδή τη ΔΔΟ, αλλά να «δέρνουμε το γάιδαρο», δηλαδή τις απαράδεκτες θέσεις της Τουρκίας.
Δεν υπάρχει άλλος προσφερόμενος και εφικτός τρόπος να λύσουμε το Κυπριακό πέρα από τις διαπραγματεύσεις. Πώς θα επιχειρήσουμε να φτάσουμε σε συμφωνία χωρίς διαπραγματεύσεις; Πώς θα δοκιμάσουμε την Τουρκία, τις θέσεις και τις προθέσεις της; Πώς θα δημιουργήσουμε κλίμα άσκησης πίεσης πάνω στην Τουρκία για να πράξει τα δέοντα; Μόνο οι διαπραγματεύσεις προσφέρουν αυτή τη δυνατότητα γι’ αυτό και πρέπει να εργαστούμε για τη δημιουργία προϋποθέσεων επανέναρξης του διαλόγου.
Κλείνοντας τη σύντομη παρέμβασή μου, θέλω να επαναλάβω την πάγια θέση μας ότι το ΑΚΕΛ θα συνεχίσει να εργάζεται και να αγωνίζεται μέχρι την τελική δικαίωση του λαού μας, η οποία θα επιτευχθεί με την επίτευξη λύσης που θα στηρίζεται σε αρχές, θα απελευθερώνει, θα επανενώνει και θα καθιστά το λαό μας, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, πραγματικό αφέντη στον τόπο μας.
