Οι φονταμενταλιστές χρησιμοποιούνται για την ευρύτερη γεωστρατηγική αναδιάρθρωση ολόκληρης της Μέσης Ανατολής
Παρέμβαση του Γιώργου Λουκαΐδη, μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕΛ, στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης
Στρασβούργο, 2 Οκτωβρίου, 2014
Τον Απρίλιο του 2009, η τότε Αμερικανίδα Υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον δήλωσε τα εξής ενώπιον του Κογκρέσου: “Ας θυμηθούμε κάτι εδώ…οι άνθρωποι που εμείς πολεμούμε εναντίον σήμερα τους χρηματοδοτούσαμε εμείς οι ίδιοι πριν είκοσι χρόνια…και ήταν ο Πρόεδρος Ρήγκαν σε συνεργασία με το Κογκρέσο που ελεγχόταν από τους Δημοκρατικούς που είχε πει….ας στρατολογήσουμε αυτούς τους μουτζαχεντίν…ας προέρχονται από τη Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες, που εισάγουν το κίνημα Ουαχάμπι του Ισλάμ, για να μπορούμε να νικήσουμε την Σοβιετική Ένωση.”
Παρά την ομολογία αυτή, και παρά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες ακολούθησαν την ίδια τακτική. Μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση συνέχισαν, κατά τα προηγούμενα χρόνια, να υποστηρίζουν με διάφορους τρόπους, τους εξτρεμιστικές φονταμενταλιστές αντάρτες στη Συρία για να ανατρέψουν το καθεστώς Άσαντ. Άλλες χώρες της περιοχής, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία, επίσης, διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην υποστήριξη αυτών των δυνάμεων.
Ως αποτέλεσμα, σήμερα, η ανθρωπότητα παρακολουθεί με αγανάκτηση τα φρικτά εγκλήματα που διαπράχθηκαν από την οργάνωση «Ισλαμικό Κράτος». Είναι πράγματι υποχρέωση όλων μας να υποστηρίξουμε τους λαούς στο Ιράκ και Συρία που αγωνίζονται για τα θεμελιώδη δικαιώματά τους. Αλλά εμείς, η Ομάδα της Ενωμένης Αριστεράς στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, είμαστε σίγουροι ότι υπάρχουν πολύ πιο καλύτερα μέσα από την διενέργεια μιας επικίνδυνης ξένης στρατιωτικής επέμβασης.
Αν θέλουμε πραγματικά να στηρίξουμε τους λαούς της Μέσης Ανατολής, όλες οι ενέργειες της διεθνούς κοινότητας θα πρέπει να είναι συμβατές με το Διεθνές Δίκαιο και τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Επιπλέον, ο αγώνας κατά του εξτρεμισμού και της τρομοκρατίας πρέπει να διεξάγεται με την εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής που θα εξαλείψει τις αιτίες και ρίζες αυτού του φαινομένου, το οποίο τόσο στο παρελθόν, όσο και σήμερα συνεχίζει να τροφοδοτείται και ενισχύεται από την μαζική φτώχεια, αδικία, τις ανισότητες και την συνεχιζόμενη ταπείνωση της εθνικής ή/και προσωπικής ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Αντ ‘αυτού, οι ηγέτες των Δυτικών χωρών δεν φαίνεται να λαμβάνουν υπόψη τα καταστροφικά αποτελέσματα και συνέπειες της πρόσφατης στρατιωτικής επέμβασης τους στη Λιβύη, η οποία έχει πνιγεί στο αίμα, στο Ιράκ, το οποίο κινδυνεύει να χωριστεί σε τρία μέρη, ή στο Αφγανιστάν και Πακιστάν όπου οι φονταμενταλιστές κερδίζουν όλο και περισσότερο τη λαϊκή υποστήριξη ανάμεσα στον τοπικό πληθυσμό.
Η αναντίρρητη αλήθεια πίσω από τις συνεχείς ενέργειες των ΗΠΑ και των ΝΑΤΟικων συμμάχων τους είναι ότι βρισκόμαστε στη φάση της εκτέλεσης των σχεδίων για την ευρύτερη γεωστρατηγική αναδιάρθρωση ολόκληρης της περιοχής της Μέσης Ανατολής, πάντα στα πλαίσια του διεθνούς ανταγωνισμού σε σχέση με την ενέργεια. Στο πλαίσιο αυτό, οι φονταμενταλιστές χρησιμοποιούνται, πότε ως σύμμαχοι και κάποτε ως αντίπαλοι.
Εν κατακλείδι, πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι αποτελεί σοβαρό λάθος για οποιονδήποτε να παραμείνει απαθής μπροστά στα φρικτά εγκλήματα που διαπράττονται από τους φονταμενταλιστές. Όμως, είναι τουλάχιστον εξίσου λανθασμένο, για ορισμένους κύκλους και δυνάμεις να εκφράζουν την ευαισθησία τους με έναν επιλεκτικό τρόπο και να προσποιούνται ότι είναι έκπληκτοι όταν έρχονται αντιμέτωποι με τα αποτελέσματα και τις συνέπειες των δικών τους πολιτικών και πράξεων. Και αυτό είναι ακόμα χειρότερο όταν οι δυνάμεις αυτές εξακολουθούν να επιμένουν στην προώθηση των εγωιστικών συμφερόντων τους, ανεξάρτητα από τη νομιμότητα των ενεργειών τους και από το γεγονός ότι τα αποτελέσματα αυτών των ενεργειών τους συγκρούονται και είναι αντίθετα σχεδόν πάντα με όλα αυτά που διακηρύττουν δημόσια.
