Ομιλία ΓΓ Κ.Ε. ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού Ολομέλεια Κ.Ε. ΑΚΕΛ για την εκτίμηση των Ευρωεκλογών του 2014

Ομιλία Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού
στην Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ
για την εκτίμηση των Ευρωεκλογών του 2014

5 Ιουλίου 2014

Η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ συνέρχεται σήμερα για να εκτιμήσει το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών του Μάη του 2014 και για να καθορίσει τα επόμενα βήματα του Κόμματος.

Οι Ευρωεκλογές διεξήχθηκαν σε έντονα αρνητικό περιβάλλον για το Κόμμα μας. Η προσπάθεια που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια από το σύνολο σχεδόν των πολιτικών κομμάτων και μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ, δημιούργησε βαρύ κλίμα για το ΑΚΕΛ. Η ισοπεδωτική και αφοριστική κριτική που ασκήθηκε ενάντια στην Κυβέρνηση Δ. Χριστόφια και στο ΑΚΕΛ, ο λαϊκισμός που αξιοποιούσε υπαρκτές και ανύπαρκτες αδυναμίες, οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης, τις οποίες επιχείρησαν και κατάφεραν σε κάποιο βαθμό να φορτώσουν αποκλειστικά σε μας και οι διαστρεβλώσεις της πραγματικότητας, επηρέασαν πολλές συνειδήσεις.

Αναλύοντας αντικειμενικά και ρεαλιστικά τα δεδομένα, η ηγεσία του Κόμματος καθόρισε τους στόχους για τις Ευρωεκλογές. Είπαμε ότι επιδίωξη μας ήταν η επανεκλογή των δύο ευρωβουλευτών και η επίτευξη εκλογικού αποτελέσματος που θα μας επέτρεπε να συνεχίσουμε τον πρωταγωνιστικό μας ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου.

Η μάχη που δώσαμε για να πετύχουμε τους στόχους που καθορίσαμε ήταν πολύ σκληρή. Σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας πολλά ΜΜΕ προέβλεπαν την καταβαράθρωση του ΑΚΕΛ. Το αναπαρήγαγαν συνεχώς για να υποσκάψουν το ηθικό των ΑΚΕΛιστών. Ο πολιτικός τους στόχος ήταν να καθηλώσουν το ΑΚΕΛ σε χαμηλά ποσοστά έτσι ώστε να ξεμπερδέψουν μια για πάντα μαζί του. Ήταν πολύ κρίσιμο γι΄αυτούς να αναδείξει η κάλπη ένα ΑΚΕΛ περιθωριοποιημένο, δίχως προοπτική επαναφοράς σε πρωταγωνιστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα του τόπου.

Το αποτέλεσμα έθαψε τις προσδοκίες τους. Το Κόμμα μας ως η κύρια δύναμη προώθησης και επίλυσης του Κυπριακού, ως η κύρια δύναμη αντίστασης στις αντιλαϊκές μνημονιακές πολιτικές της κυβέρνησης, παρέμεινε όρθιο, με ποσοστό ελαφρώς καλύτερο από το αντίστοιχο των Προεδρικών εκλογών. Χάρη στις θέσεις, την ορθή πολιτική, τη συνέπεια σε αρχές, τις προτάσεις και τις πρωτοβουλίες μας. Χάρη στην αξιοθαύμαστη δουλειά στελεχών, μελών και φίλων του ΑΚΕΛ, που έδωσαν πραγματικά σκληρή μάχη με λιγοστά μέσα, αλλά πολλή ψυχή,  πετυχαίνοντας να ανατρέψουν τις δημοσκοπικές προβλέψεις.  Όλα αυτά επαναβεβαίωσαν τις βαθιές ρίζες που έχει το Κόμμα μας στη συνείδηση του λαού. Το ζήτημα είναι αυτές τις ρίζες να τις διατηρήσουμε ζωντανές και να τις ενισχύσουμε περαιτέρω, ποτίζοντας τις με τη δράση, τους αγώνες και την αποτελεσματικότητα μας.

Αναλύοντας αντικειμενικά τις συνθήκες, το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα μέσα στο οποίο πραγματοποιήθηκε η εκλογική αναμέτρηση, το αποτέλεσμα μπορεί να κριθεί ως ικανοποιητικό. Το Κόμμα μας άντεξε την ολομέτωπη επίθεση και εξήλθε από τις εκλογές με αξιοπρεπές ποσοστό.  Το αποτέλεσμα του 27%, κινήθηκε ποσοστιαία ελαφρώς πιο πάνω από το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των Προεδρικών Εκλογών του 2013. Σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορεί να παραγραφεί το γεγονός της υποχώρησης της εκλογικής δύναμης του ΑΚΕΛ συγκριτικά με τις Ευρωεκλογές του 2009 και με τις βουλευτικές εκλογές του 2011. Όπως δεν μπορεί να παραγραφεί και η μεγάλη απώλεια ψήφων σε απόλυτους αριθμούς.

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμήσουμε το γεγονός πως χρειάστηκε και στις Προεδρικές του 2013 και στις Ευρωεκλογές του 2014, σκληρή προσπάθεια για να πετύχουμε ποσοστό που ήταν κατώτερο της διαχρονικής μας παρουσίας. Χρειάστηκε πολύ σκληρή δουλειά για να πείσουμε ότι αξίζαμε και αυτή τη φορά τη στήριξη ανθρώπων που για δεκαετίες ολόκληρες στέκονταν πάντα στο πλευρό του ΑΚΕΛ.

Βέβαια εκτιμώντας το εκλογικό αποτέλεσμα πρέπει να προβαίνουμε σε αντικειμενικές αναλύσεις. Οφείλουμε να επισημάνουμε με πραγματισμό τους παράγοντες που επηρέασαν αρνητικά και θετικά την προεκλογική μας δουλειά.

Το πρώτο και μεγαλύτερο αγκάθι που μάτωνε τον καθένα από εμάς όταν βρισκόταν σε επαφή με τον κόσμο, ήταν και είναι η δραματική επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης εξαιτίας των αποφάσεων Αναστασιάδη- Eurogroup το Μάρτιο του 2013. Ο κ. Αναστασιάδης λέει κληρονόμησε ερείπια. Τα ερείπια τα προκάλεσε ο ίδιος αποδεχόμενος τον εκβιασμό των Ευρωπαίων «φίλων» του. Τα επεκτείνει με τις αποφάσεις που παίρνει η Κυβέρνηση του σε σωρεία θεμάτων.

Το κοινωνικό κόστος αυτών των αποφάσεων, είναι ασήκωτο για το λαό μας. Η ανεργία μπήκε πλέον σχεδόν σε κάθε σπίτι. Η φτωχοποίηση το ίδιο, ως αποτέλεσμα της ανεργίας και της μείωσης των μισθών και των συντάξεων. Την ίδια στιγμή μεγάλη μερίδα του λαού ανησυχεί για το ενδεχόμενο απώλειας της κύριας κατοικίας και της μικρής του επαγγελματικής στέγης. Πολλοί εργαζόμενοι επιστρέφουν πλέον σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα, ενώ ο δημόσιος πλούτος ξεπουλιέται σε τιμές ευκαιρίας.  Ως αποτέλεσμα, στη συντριπτική του πλειοψηφία, ο λαός εκφράζει την απογοήτευση, το θυμό και την απαξίωση του έναντι του πολιτικού συστήματος. Αυτή μαζί με την υποτίμηση της σημασίας των ευρωπαϊκών εκλογών και σειρά άλλων παραγόντων που καταγράφονται στην εκτίμηση του Πολιτικού Γραφείου, οδήγησαν στη ψηλή αποχή.

Τα πλείστα μέσα ενημέρωσης, καλλιεργούσαν και καλλιεργούν συνεχώς την υποταγή στην Τρόικα. Επιχειρούν επίσης να περάσουν το μήνυμα στο λαό ότι «όλοι είναι το ίδιο», «φταίμε όλοι που φτάσαμε ως εδώ». Όλα αυτά έχουν ένα και μόνο στόχο: να αφανίσουν κάθε προοπτική αντίστασης στις πολιτικές που ξεπουλούν το δημόσιο πλούτο και ρημάζουν τα κοινωνικά και εργατικά κεκτημένα.  Αυτό ήταν το ένα κομμάτι της προσπάθειας. Το άλλο κομμάτι ήταν να πείσουν τους πάντες, ίσως και τους εαυτούς τους, ότι για όλα έφταιγε και φταίει ο Δ. Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ. Για να το πετύχουν εξαπόλυσαν τεράστια επίθεση προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτή κινήθηκε από τη διαστρέβλωση του τι έγινε την περασμένη πενταετία, στη συγκάλυψη των πραγματικών ενόχων, στην ισοπέδωση των πολιτικών θέσεων του ΑΚΕΛ και στην αμφισβήτηση της ηθικής του υπεροχής. Όλα αυτά επέδρασαν πολύ αρνητικά στην αυτοπεποίθηση στελεχών, μελών και φίλων του Κόμματος μας, ενώ απομάκρυναν από κοντά μας μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων μας.

Η ίδια η ζωή, η ίδια η πραγματικότητα, σιγά-σιγά ξεσκεπάζουν την παραπλάνηση, τα ψέματα και την υποκριτική στάση που τήρησαν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι, οι υποστηρικτές τους και ΜΜΕ. Αποδεικνύουν πως όσα έλεγε ο κ. Αναστασιάδης προεκλογικά ήταν απλώς κούφια λόγια και συνθήματα. Αυτό προβλημάτισε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας και δημιούργησε τις προϋποθέσεις να ανοίξει τα αυτιά της για να ακούσει τις θέσεις και τις προτάσεις του ΑΚΕΛ, έστω και αν ακόμα τηρεί κριτική στάση έναντι μας.

Την ίδια στιγμή, η σκληρή μας προσπάθεια για αποκατάσταση της αλήθειας σε όσα μας καταλόγιζαν το προηγούμενο διάστημα και η ανάδειξη των ευθυνών της Κυβέρνησης Αναστασιάδη- Συναγερμού για τα όσα ζούμε σήμερα, άρχισε σταδιακά να αποδίδει. Για να το πετύχουμε, έστω σε κάποιο βαθμό, έγινε πολλή δουλειά από την καθημερινή δημόσια παρουσία της ηγεσίας και των στελεχών του Κόμματος αλλά και των υποψηφίων ευρωβουλευτών.

Ένα πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση έγινε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, με τη συνεχή προβολή των θέσεων και των πρωτοβουλιών μας. Η καθημερινή επαφή των στελεχών του Κόμματος με τον κόσμο, ενίσχυε την πεποίθηση ότι το ΑΚΕΛ έπρεπε να παραμείνει ισχυρό, για να μπορεί να αντιστέκεται στη θύελλα της επίθεσης ενάντια στα λαϊκά στρώματα.

Επαναβεβαιώθηκε ωστόσο γι΄ακόμα μια φορά, πως δίχως την καθημερινή επαφή με τον κόσμο, το αποτέλεσμα δε θα ήταν το ίδιο.  Είναι η σκληρή δουλειά της ζωντανής επαφής των στελεχών και των μελών του ΑΚΕΛ, των Λαϊκών Οργανώσεων και της ΕΔΟΝ που καθόρισαν το αποτέλεσμα. Θετική υπήρξε και η συμβολή των Νέων Δυνάμεων. Σε όλη αυτή την πορεία όμως ακούγαμε ένα παράπονο από τον κόσμο. Ότι η επαφή περιορίζεται στις προεκλογικές περιόδους. Αυτό, όσο κι αν μας αδικεί κάπως, πρέπει να το προσέξουμε όλοι. Και η ηγεσία και η βάση του Κόμματος.  Η επαφή μας με τον κόσμο πρέπει να είναι αδιάκοπη. Γι’ αυτό το λόγο αποφασίσαμε και εκδώσαμε φυλλάδιο με το οποίο θα πάμε στον κόσμο μετεκλογικά. Για να του πούμε ότι είμαστε δίπλα του για να τον στηρίξουμε παντοιοτρόπως.

Την ανάγκη να παραμείνει το ΑΚΕΛ ισχυρό ενίσχυσε σημαντικά και το γεγονός πως σε ότι αφορά το Κυπριακό, το Κόμμα μας τήρησε και τηρεί με χαρακτηριστική συνέπεια υπεύθυνη και πατριωτική στάση. Με κριτική προσέγγιση έναντι των κυβερνητικών χειρισμών αλλά ταυτόχρονα και δίχως διάθεση για συμβιβασμούς με όσους θέλουν να καταπνίξουν κάθε ευκαιρία για λύση.

Οι Ευρωεκλογές έχουν ολοκληρώσει ένα κύκλο που άρχισε με την εκλογή του σ. Δ. Χριστόφια στην εκλογή της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Ήταν η πρώτη εκλογική αναμέτρηση μετά την εκλογή Αναστασιάδη.

Όπως υποδείξαμε και προεκλογικά, η περίοδο χάριτος για την Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού τελειώνει. Το ίδιο και τα ψέματα με τα κοντά ποδάρια τους. Τώρα πια δεν θα περπατά το «φταίνε οι προηγούμενοι». Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός μας σήμερα είναι πολλά, κρίσιμα και απαιτούν αντιμετώπιση και όχι μετατόπιση των ευθυνών.  Αρχίζει δηλαδή νέος κύκλος στα πολιτικά πράγματα του τόπου.

Το ικανοποιητικό, υπό τις περιστάσεις, εκλογικό αποτέλεσμα μάς παρέχει τη δυνατότητα, νηφάλια και ψύχραιμα, να αναλύσουμε τα δεδομένα και να διαγράψουμε εκείνη τη στρατηγική που θα μας επιτρέψει να προχωρήσουμε παραπέρα, κτίζοντας την προοπτική επιστροφής μας  στην κορυφή της πολιτικής ζωής του τόπου. Το ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσουμε είναι «τι κάνουμε τώρα»;

Τι πρέπει να κάνουμε για να έχει πραγματικά προοπτική η Κύπρος και ο λαός της; Τι πρέπει να κάνουμε για να απαντήσουμε στα προβλήματα που πνίγουν τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, τους άνεργους, τους νέους, τις γυναίκες, τα λαϊκά στρώματα; Τι πρέπει να κάνουμε για να περιορίσουμε την αποχή, ιδιαίτερα την αποχή του κόσμου της Αριστεράς; Την οποία αποχή δεν αρκεί απλώς να την εξηγούμε, αλλά να την αντιμετωπίσουμε επί της ουσίας. Τι πρέπει να κάνουμε για να φτάνουν παντού οι θέσεις, τα μηνύματα και οι προτάσεις του ΑΚΕΛ, δεδομένης της περιορισμένης προβολής μας από πλείστα τόσα Μέσα Ενημέρωσης; Τι πρέπει να κάνουμε για να μη συμμετέχουν κάθε φορά και πιο λίγα στελέχη και μέλη του Κόμματος στην προεκλογική μας δουλειά;

Οι Ευρωεκλογές του 2014 και το αποτέλεσμα τους σήμαναν όπως είπα και πριν τη λήξη μιας περιόδου. Ζήσαμε ως Κόμμα μια εξαιρετικά δύσκολη φάση, όπου όλα τα πυρά επικεντρώνονταν πάνω μας. Όπου καθημερινά η Αριστερά κρινόταν ένοχη στο επίπεδο των ιδεών και των πολιτικών. Αυτή η προσπάθεια δεν πρόκειται βέβαια να σταματήσει εδώ. Στόχος της δεν ήταν απλώς να φύγουν από την εξουσία ο Δ. Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ. Στόχος ήταν η αποδυνάμωση μια για πάντα της ιδεολογίας και της ίδιας της Αριστεράς. Του μόνου πραγματικού και ισχυρού εμποδίου στις πολιτικές της λιτότητας και της καθυπόταξης του λαού μας.

Πλέον αποκαλύπτεται μέρα με τη μέρα η αδυναμία της Κυβέρνησης Αναστασιάδη να ανταποκριθεί στα όσα δεσμεύθηκε στο λαό. Αποκαλύπτονται ο αυταρχισμός και η αλαζονεία με την οποία κυβερνούν. Τα αλλεπάλληλα κρούσματα αδιαφάνειας, αναξιοκρατίας και ασυνέπειας κλονίζουν την πίστη και του πλέον καλόπιστου, ότι η Κυβέρνηση Αναστασιάδη μπορεί να οδηγήσει την Κύπρο σε καλύτερες μέρες.  Σε καμία όμως περίπτωση δε σημαίνει πως αυτό από μόνο του θα λειτουργήσει υπέρ μας. Η πολιτική η οποία αρκείται σε άσκηση κριτικής ενάντια στην Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού δεν πρόκειται να μας βοηθήσει στην κεφαλαιοποίηση του κλίματος που δημιουργείται. Αυτό που χρειάζεται είναι ολοκληρωμένη αντιπρόταση που όχι μόνο θα αντιστέκεται στις πολιτικές της Κυβέρνησης αλλά θα κτίσει και καλύτερο αύριο για την Κύπρο. Χρειάζεται να παράγουμε πειστικές πολιτικές προτάσεις που θα οδηγούν σε έξοδο από την υφιστάμενη κατάσταση. Έτσι θα κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του λαού και την αξιοπιστία μας, ξανά.

Το «όλοι είσαστε ίδιοι» πρέπει να μας προσβάλλει. Πρέπει να πείσουμε, όχι με φραστικές διακηρύξεις, αλλά με έμπρακτες ενέργειες και δράσεις, ότι είμαστε διαφορετικοί. Πρέπει να πείσουμε με τη συνέπεια μας σε φιλολαϊκές και πατριωτικές θέσεις. Με το προσωπικό και το πολιτικό μας παράδειγμα. Να πείσουμε ότι ο λαός μπορεί να μας εμπιστευθεί στον αγώνα για καλύτερο μέλλον. Να πείσουμε ότι το ΑΚΕΛ είναι και πρέπει να παραμείνει ο κύριος πόλος αντίστασης στις αντιλαϊκές πολιτικές που επιχειρείται να επιβληθούν στο λαό μας.

Αργά αλλά σταθερά, πρέπει να πείσουμε για την ποιοτική μας διαφορά από τα άλλα κόμματα. Αυτό οφείλουμε να το επιβεβαιώνουμε καθημερινά. Να λειτουργήσουμε όσο το δυνατό πιο αποτελεσματικά. Να αφήσουμε μια για πάντα πίσω μας τις διαδικασίες εσωστρέφειας και τις ανώφελες συζητήσεις. Να μην επιτρέψουμε σε τίποτε και σε κανένα, ειδικά σήμερα που τα πράγματα είναι κρίσιμα και ο χρόνος πολύτιμος, να κλονίσει την ενότητα του Κόμματος. Να επικεντρωθούμε όλοι μαζί στα ζητήματα του σήμερα και του αύριο, που θα κρίνουν το μέλλον της Κύπρου και του λαού της.

Απαιτείται να πρωτοστατήσουμε πολιτικά στις προσπάθειες επίλυσης του κυπριακού. Να τονώσουμε το μέτωπο ειρήνης ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων, με πολιτικές πρωτοβουλίες που να υπενθυμίζουν καθημερινά την ανάγκη ειρηνικής συμβίωσης του λαού μας. Να σταθούμε αποφασιστικά στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές. Τόσο σε αυτές που περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο όσο και σε αυτές που προωθεί η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού με άλλοθι το Μνημόνιο. Με το ίδιο σθένος οφείλουμε να αντισταθούμε και στους συνήθεις, πλέον,  εκβιασμούς τους οποίους επιστρατεύει κάθε φορά η Κυβέρνηση προκειμένου να υπερψηφίζει το Κοινοβούλιο τις πολιτικές της. Πρέπει να το συνειδητοποιήσουν όλοι. Τα «δε θα πάρουμε την επόμενη δόση» και τα «δεν υπάρχει χρόνος, ψηφίστε το τώρα και το αλλάζουμε μετά» δεν πείθουν το ΑΚΕΛ. Όπως δεν πείθουν καμιά πολιτική δύναμη που σέβεται τον εαυτό της και δε λειτουργεί απλώς ως αντιπροσωπεία της Τρόικας στην Κύπρο.

Χρειάζεται επίσης να ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη του λαού για το πολιτικό και ανθρώπινο μας ήθος. Να πείσουμε ότι εμείς δεν υπάρχουμε για να υπηρετούμαστε από το λαό, αλλά για να τον υπηρετούμε. Ότι εμάς δεν μας καθοδηγούν οι προσωπικές φιλοδοξίες, η ματαιοδοξία και το προσωπικό όφελος.

Δυο είναι οι σημαντικοί άξονες γύρω από τους οποίους οφείλουμε να ανασυνταχθούμε. Ο ένας είναι η όσο το δυνατό καλύτερα οργανωμένη και μαζική πάλη του Λαϊκού Κινήματος ενάντια στην επίθεση που δέχεται σήμερα η Κύπρος. Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, τις εκποιήσεις, την άλωση κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων.  Ο άλλος είναι η παραγωγή πολιτικής μέσω της πλήρους αξιοποίησης των βοηθητικών γραφείων της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος, σε όλους τους τομείς.

Για την υλοποίηση αυτού του καθήκοντος μπορούμε και πρέπει να αξιοποιήσουμε άτομα από το χώρο των Νέων Δυνάμεων με εξειδικευμένες γνώσεις. Για να γίνουν όλα αυτά, χρειάζεται ολοκληρωμένος στρατηγικός σχεδιασμός και αποτελεσματικός έλεγχος της εφαρμογής του. Σχεδιασμός σε πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο. Σχεδιασμός που δε θα μείνει ούτε στα χαρτιά, ούτε σε κλειστές αίθουσες. Που θα επιδιώξουμε να γίνει κτήμα της κυπριακής κοινωνίας. Το κύρος και η αξιοπιστία του ΑΚΕΛ θα αποκατασταθούν πλήρως στην κοινωνία μόλις επαναβεβαιώσει ο κόσμος ότι είμαστε δίπλα του όχι μόνο προεκλογικά, αλλά καθημερινά με την πολιτική, τις θέσεις και τις πρωτοβουλίες μας.

Βασικές προϋποθέσεις γι΄αυτό, είναι η διάγνωση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η κυπριακή κοινωνία, οι ανησυχίες, οι έγνοιες και οι προσδοκίες της. Με τη διοργάνωση ποιοτικής έρευνας όλα αυτά μπορούν να εντοπισθούν. Παράλληλη και όχι λιγότερο σημαντική διαδικασία είναι η ανασυγκρότηση του κομματικού μας μηχανισμού, με το βλέμμα στο μέλλον.

Έχουμε ήδη αποφασίσει στο Πολιτικό Γραφείο να εκπονήσουμε τη στρατηγική και τακτική του Κόμματος για τα επόμενα δύο χρόνια.  Το σχετικό έγγραφο πρέπει να είναι έτοιμο μέχρι το φθινόπωρο για να συζητηθεί και αποφασιστεί από την Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος. Πρώτος του σταθμός θα είναι το Συνέδριο του ΑΚΕΛ, που θα συνέλθει το πρώτο εξάμηνο του 2015 και τελικός οι βουλευτικές εκλογές του 2016. Για να υλοποιήσουμε αυτή τη στρατηγική είναι σημαντικό να λειτουργήσουμε με εξωστρέφεια, ενότητα και αποφασιστικότητα.

Κλείνοντας, θέλω να κάνω αναφορά σε ένα ζήτημα που συζητήθηκε πολύ το τελευταίο διάστημα και που ορισμένα ΜΜΕ του έριξαν μπόλικο αλατοτοπίπερο. Τις ενδεχόμενες συνεργασίες ανάμεσα στο ΑΚΕΛ και σε άλλες πολιτικές δυνάμεις. Το πρώτο που θέλω να υπενθυμίσω είναι πως το ζήτημα των συνεργασιών το συζητήσαμε διεξοδικά στο Προγραμματικό Συνέδριο του Φλεβάρη. Είχαμε συμφωνήσει τότε ότι η πολιτική των συμμαχιών-συνεργασιών διαχρονικά υπήρξε ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της όλης στρατηγικής και τακτικής του ΑΚΕΛ. Ότι η λογική των συμμαχιών στηρίζεται στην κοινή λογική ότι απέναντι σε υπέρτερους αντιπάλους επιβάλλεται η συνένωση δυνάμεων. Είχαμε επιπλέον υποδείξει ότι ιδιαίτερα σε ό, τι αφορά στο Κυπριακό όταν η συνεργασία συζητά βασικές αρχές και πλαίσιο λύσης, υπάρχει ομογνωμία. Τα δύσκολα αρχίζουν μετά. Όταν αρχίζει η διαπραγματευτική διαδικασία.

Είναι γι΄αυτό το λόγο και για πολλούς άλλους που από τότε υποστηρίξαμε ότι πλέον δεν είναι αρκετές οι διακηρύξεις. Ότι πρέπει η όποια συνεργασία να έχει ξεκάθαρη πολιτική βάση και να στηρίζεται σε όσο το δυνατό πιο συγκεκριμένο περίγραμμα θέσεων. Ότι πρέπει να βασίζεται στη συναίνεση των συνεργαζόμενων δυνάμεων για καταρτισμό ενός ριζοσπαστικού προγράμματος, δεδομένων των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών που υπάρχουν σήμερα στην Κύπρο.

Ούτε συναισθηματισμοί λοιπόν, ούτε παζάρια, ούτε νερό στο μύλο της προσωπικής και κομματικής φιλοδοξίας του οποιουδήποτε.

Ειδικά σε ότι αφορά τα ζητήματα της οικονομίας, η κάθε πολιτική δύναμη έχει διαφορετικές απόψεις για τους λόγους που η Κύπρος βρίσκεται στη σημερινή οικονομική κατάσταση. Το ΑΚΕΛ εξαρχής υποστήριξε ότι πέραν από τα τυχόν δικά μας λάθη, αδυναμίες, παραλείψεις ή αργοπορία, αυτό το ίδιο το σύστημα γέννησε την οικονομική κρίση γι΄αυτό και η κρίση κλόνισε ολόκληρη την Ευρώπη και τον κόσμο. Ότι οι τραπεζίτες κερδοσκόπησαν πέρα από τα όρια της αυτοκαταστροφής. Ότι ορισμένοι μεγαλοεπιχειρηματίες δανείστηκαν δισεκατομμύρια χωρίς να ξεπληρώσουν ποτέ. Άλλοι ουδέποτε τόλμησαν να παραδεχθούν αυτές τις αλήθειες και κατηγορούσαν το Δ. Χριστόφια και το ΑΚΕΛ, υποστηρίζοντας πως για την κρίση έφταιγε το κοινωνικό κράτος, οι συντάξεις των ηλικιωμένων και οτιδήποτε άλλο εκτός από τους πραγματικούς ενόχους. Παρά αυτή τη θεμελιακή διαφωνία, σχεδόν όλοι συμφωνούμε ότι οι σύμμαχοι και φίλοι του κ. Αναστασιάδη συμπεριφέρθηκαν στην Κύπρο ως να ήταν νεοαποικία επιβάλλοντας της απαράδεκτους όρους. Ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να διορθώσουμε στην Κύπρο. Ότι υπάρχουν περιθώρια για πρωτοβουλίες που μπορούν να προστατεύσουν το λαό από τη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση. Σε αυτό το πλαίσιο το ΑΚΕΛ είναι πρόθυμο να συζητήσει και να αναλάβει δράση.

Σ΄αυτό το σημείο θέλω να κάνω μια παρένθεση αναφορικά με τη συνάντηση που είχα με τον Πρόεδρο  του ΔΗΚΟ αλλά και τις συναντήσεις που θα έχουμε με άλλα πολιτικά κόμματα. Αυτές γίνονται με ένα αποκλειστικό στόχο. Τη διερεύνηση της πιθανότητας να συνεργαστούμε εντός και εκτός Βουλής για να αντισταθούμε στον αυταρχισμό και την αλαζονεία της Κυβέρνησης. Να συνεργαστούμε για να αντισταθούμε στις αντιλαϊκές πολιτικές της Τρόικα και της Κυβέρνησης του Συναγερμού. Η Κυβέρνηση και ο ΔΗΣΥ ανησύχησαν από μια τέτοια ενδεχόμενη εξέλιξη. Κινητοποιήθηκαν για να δυσφημίσουν τις πρωτοβουλίες μας. Μαζί τους κινητοποιήθηκαν και τα γνωστά ΜΜΕ. Σε μια απέλπιδα προσπάθεια υπόσκαψης των πρωτοβουλιών μας μιλούν για αλλαγή θέσεων του ΑΚΕΛ στο Κυπριακό, συνεργασία για τις προεδρικές εκλογές και άλλα.

Η προσπάθεια τους θα πέσει στο κενό αν με μια φωνή πείσουμε για την αλήθεια. Χρειάζεται να έχουμε αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Στοχεύουμε στις εξειδικευμένες συνεργασίες στα θέματα οικονομίας για να υπερασπιστούμε τα λαϊκά συμφέροντα. Στο Κυπριακό καθοδηγούμαστε από τις πατριωτικές θέσεις αρχής που καθορίσαμε στο Προγραμματικό μας Συνέδριο. Δε συζητούμε τις Προεδρικές από τώρα. Όταν έρθει η ώρα να το πράξουμε, και αυτό θα συμβεί μετά από τρία χρόνια, θα καθοδηγηθούμε από τις συνεδριακές μας αποφάσεις και τα συμφέροντα της Κύπρου και του λαού μας. Τις όποιες αποφάσεις θα τις πάρουμε σε έκτακτο Συνέδριο που θα συγκλιθεί ειδικά γι΄αυτό. Καλά θα κάνουν λοιπόν η Κυβέρνηση, η Τρόικα και οι υποστηριχτές τους, να ανησυχούν. Ας προβληματιστούν κατά πόσο ο αυταρχισμός και η αλαζονεία με την οποία κυβερνούν θα τους επιτρέψουν να συνεχίσουν απρόσκοπτα. Εμείς δηλώνουμε απερίφραστα ότι θα μας βρουν μπροστά τους.

Δε σταματάμε όμως εδώ. Το είπαμε πολλές φορές ότι  μπορεί να έχουμε τη δική μας ιδεολογική αφετηρία, τη δική μας ανάλυση για την κοινωνία, την οικονομία και άλλα, όμως θέλουμε και μπορούμε να συζητήσουμε. Ήδη συζητήσαμε πολλά θέματα με τις Νέες Δυνάμεις και επεξεργαζόμαστε τρόπους για περαιτέρω αξιοποίηση τους.

Ταυτόχρονα θέλουμε και μπορούμε να συζητήσουμε κυρίως με τη νέα γενιά για τα θέματα που την απασχολούν. Να συζητήσουμε με νέους και νέες που είναι έντονα πολιτικοποιημένοι αλλά όχι κομματικοποιημένοι∙ να ακούσουμε τις θέσεις και τις ιδέες τους, να πάρουμε κοινές πρωτοβουλίες. Πεδίο συζήτησης υπάρχει. Είναι τα ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον, η καταπολέμηση του ρατσισμού και του νεοφασισμού, ο διαχωρισμός εκκλησίας-κράτους, ο ρόλος της Εκκλησίας στην κοινωνία, την οικονομία και την παιδεία, ο εκσυγχρονισμός της παιδείας,  ο εκδημοκρατισμός του στρατού και της αστυνομίας, τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, η ισοτιμία των φύλων, τα θεσμικά μέτρα για τη διαφάνεια, οι δημοκρατικές τομές στη λειτουργία του κράτους και άλλα πολλά.

Τώρα και όχι μετά έχουμε την ευκαιρία. Σήμερα και όχι αύριο έχουμε το περιθώριο.  Να αξιοποιήσουμε την ανάσα που μας έδωσε το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών για να σηκώσουμε τα μανίκια και να δουλέψουμε μέσα στο Κόμμα μας και έξω στην κοινωνία.

Είναι πολλοί εκεί έξω που υποστηρίζουν με βεβαιότητα ότι το ΑΚΕΛ, η Αριστερά της Κύπρου δεν θα τα καταφέρει. Είναι πολλοί εκεί έξω που υποστηρίζουν ότι πρέπει να το πάρουμε απόφαση και να σκύψουμε το κεφάλι. Να υποστείλουμε τη σημαία. Είναι πολλοί εκεί έξω που υποστηρίζουν με πάθος ότι το να υπάρχει η Αριστερά σήμερα, είναι «ιδεοληψία», «δογματισμός» και «αγκύλωση του παρελθόντος». Αυτό είναι και το μεγαλύτερο τους λάθος. Δεν έχουν καταλάβει πως το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Ότι η νίκη της Αριστεράς είναι το μέλλον.

Για σχεδόν εννιά δεκαετίες το ΑΚΕΛ ήταν και παραμένει όρθιο. Παρόλες τις απόπειρες να παταχθεί, να υποδουλωθεί, να μεταλλαχθεί, να σωπάσει. Παρόλες τις απειλές. Παρόλες τις επιθέσεις. Τα κατάφερε όχι γιατί έχει μεταφυσικές δυνάμεις. Αλλά γιατί έβαζε πάντοτε στο επίκεντρο της πολιτικής του το ένα και μοναδικό κριτήριο: το συμφέρον του λαού και της Κύπρου. Γι΄αυτό πάλευε. Γι΄αυτό μπορούσε πάντα να προχωρεί από «μάχη χαμένη, σε μάχη νικήτρα».

Έχουμε μπροστά μας τώρα τη μεγαλύτερη αναμέτρηση. Να υπερασπιστούμε όσα κερδίσαμε εδώ και δεκαετίες. Να προσφέρουμε στον τόπο και στο λαό μας ακόμα περισσότερα. Για να πάρουμε το ΑΚΕΛ και μαζί και την Κύπρο στη θέση που τους αξίζει!