Λειτουργούν ως εκπρόσωποι της Τρόϊκας, του Βαλεντίνου Πολυκάρπου

Πρώτα επίθεση στα δικαιώματα των εργαζόμενων στο δημόσιο και έπειτα άλωση στα δικαιώματα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα

 Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι η δήλωση της εκπροσώπου των διεθνών δανειστών μας ότι υπάρχει περιθώριο μείωσης των μισθών στο δημόσιο τομέα (με προφανείς τις προεκτάσεις της δήλωσης της και για τον ιδιωτικό τομέα) ήταν κεραυνός εν αιθρία. Αντιθέτως. Αποτελεί δήλωση συνέπειας και προσήλωσης στην οικονομική φιλοσοφία την οποία πιστά πρεσβεύει και υπηρετεί η Τρόικα τόσο εδώ όσο και αλλού.

Είναι όμως πραγματικά λυπηρό να παρατηρούμε μια αντίστοιχη νοοτροπία από κυβερνητικούς αξιωματούχους οι οποίοι λειτουργούν περίπου ως αντιπρόσωποι της Τρόικας στον τόπο μας. Αντί να υπηρετούν με τις ενέργειες και τις δηλώσεις τους το συμφέρον των χιλιάδων μισθωτών εργαζομένων και συνταξιούχων,  προσπαθούν να προετοιμάσουν δημόσια το έδαφος για εφαρμογή ακόμη μιας προκλητικής απαίτησης των τροϊκανών.

Πως αλλιώς μπορεί κανείς να αποδώσει τις δηλώσεις του Προέδρου του Δημοσιονομικού Συμβουλίου Δημήτρη Γεωργιάδη με τις οποίες χαρακτηρίζει τις συστάσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ως «μια καλή ευκαιρία για να γίνουν οι αναγκαίες διορθώσεις και αλλαγές στο κρατικό μισθολόγιο»,  υποδεικνύοντας μάλιστα πως επιβάλλεται η πλήρης αναδιάρθρωση του κρατικού μισθολογίου με λήψη επιπρόσθετων μόνιμων μέτρων. Κάτι που σύμφωνα με τον κ. Δημήτρη Γεωργιάδη θα γεφυρώσει το χάσμα μισθών ανάμεσα στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. 

Είναι ισχυρή πεποίθηση μου ότι το χάσμα αμοιβών δε θα γεφυρωθεί με περαιτέρω αποκοπές από τις απολαβές των χιλιάδων συνταξιούχων και μισθωτών του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, οι οποίοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία δεν ανήκουν στις υψηλές (σε κάποιες των περιπτώσεων ναι, προκλητικά ψηλές) μισθολογικά κλίμακες. Αυτό που επιβάλλεται να γίνει είναι νοικοκύρεμα στους μισθούς και τις πολυσυντάξεις του δημοσίου που σίγουρα δεν αφορά τη μεγάλη μάζα των δημοσίων υπαλλήλων.   Πρέπει να επισημάνω ότι η μείωση του χάσματος στους μισθούς των εργαζομένων μπορεί να επιτευχθεί και με αύξηση των μισθών του ιδιωτικού τομέα. Που στην συντριπτική τους πλειοψηφία αμείβονται με προκλητικά χαμηλούς μισθούς. Στοιχείο το οποίο επιμελώς και προκλητικά παραμερίζεται.

Η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα και κεκτημένα των πολιτών γίνεται εδώ και καιρό με την ίδια συνταγή: πρώτα επίθεση στα δικαιώματα των εργαζόμενων στο δημόσιο και έπειτα άλωση στα δικαιώματα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Οι οποίοι πληρώνουν πολύ ακριβά το τίμημα αυτής της οικονομικής πολιτικής με σοβαρή μείωση των εισοδημάτων τους και ανεργία.

Οι απόψεις που εξέφρασε ο κ. Γεωργιάδης δεν τον αφήνουν προσωπικά εκτεθειμένο αφού παρόμοιες ήταν και οι απόψεις του και πριν τον διορισμό του από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Τον αφήνουν όμως θεσμικά εκτεθειμένο καθώς αυτά που σήμερα εκφράζει από το επίσημο βήμα του κυβερνητικού αξιωματούχου έρχονται σε αντίθεση με τα όσα ο πολιτικός του προϊστάμενος δήλωνε σε απάντηση του προς τις απαιτήσεις της κ. Βελκουλέσκου. Ότι «με τη μέχρι σήμερα πρόοδο που έχει επιδειχθεί είμαστε σε θέση να αντισταθούμε και να αποφύγουμε τις οποιοσδήποτε εισηγήσεις που πιθανόν να αποσκοπούν σε περαιτέρω μειώσεις μισθών». Δεν περιμένουμε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας βέβαια να ανακαλέσει όσα δήλωσε. Περιμένουμε όμως από τον Πρόεδρο του Δημοσιονομικού Συμβουλίου να εξηγήσει: Εάν θα επιτελεί το ρόλο του τροϊκανού αξιωματούχου ή αυτό του κυβερνητικού αξιωματούχου.