Η κυπριακή οικονομία και οι προοπτικές ανάπτυξης
Για τέσσερις σχεδόν δεκαετίες η κυπριακή οικονομία αναπτυσσόταν σταθερά με βασικά χαρακτηριστικά τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης σε συνθήκες πλήρους απασχόλησης, μέσα σε ένα κοινωνικά ισορροπημένο περιβάλλον. Ο αναβαθμισμένος ρόλος του κράτους στον κοινωνικό και τον αναπτυξιακό τομέα, ο αναπτυξιακός και κοινωνικός προσανατολισμός των ημικρατικών οργανισμών, ο κοινωνικός χαρακτήρας του Συνεργατικού Κινήματος, οι δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αποτελούσαν τη ραχοκοκαλιά του μεικτού κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου ανάπτυξης στην πατρίδα μας.
Οι αρνητικές επιπτώσεις από την παγκόσμια οικονομική κρίση, η βαθιά τραπεζική κρίση, οι διαχρονικές αδυναμίες της οικονομίας μας και ιδιαίτερα οι αποφάσεις που λήφθηκαν από Αναστασιάδη – Eurogroup έχουν διαφοροποιήσει βίαια τη διάρθρωση της οικονομίας και το κοινωνικο-οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης που οικοδομήθηκε στα προηγούμενα χρόνια. Ο ρόλος του κράτους υποβαθμίζεται και προωθείται η ιδιωτικοποίηση των ημικρατικών οργανισμών. Ο κοινωνικός χαρακτήρας του Συνεργατισμού αλλοτριώθηκε και το κοινωνικό κράτος συρρικνώνεται σταδιακά.
Στόχος του ΑΚΕΛ είναι η επανοικοδόμηση ενός σύγχρονου κράτους στο οποίο θα βρίσκονται σε αρμονία η οικονομική ανάπτυξη και η κοινωνική ευημερία. Υπερασπιζόμαστε μια οικονομική πολιτική πολύπλευρης και πολυεπίπεδης ανάπτυξης, μέσα σ’ ένα σύστημα μεικτής οικονομίας στο οποίο να συνυπάρχουν και να συνεργάζονται αρμονικά, να αλληλοσυμπληρώνονται και να αλληλοστηρίζονται η κρατική, η ιδιωτική και η συνεργατική πρωτοβουλία.
Η οικονομική φιλοσοφία του ΑΚΕΛ, η οποία έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο, στηρίζεται στις ακόλουθες αρχές:
- Στη σύγχρονη, δυναμική, ευέλικτη και κοινωνικά προσανατολισμένη μεικτή οικονομία.
- Στην προώθηση δικαιότερης κατανομής και ανακατανομής του πλούτου που δημιουργεί η κοινωνία.
- Στον καταμερισμό των οικονομικών βαρών ανάλογα με το εισόδημα και το οικονομικό εκτόπισμα του καθενός.
- Στη δημιουργία ανθρώπινου και κοινωνικά ευαίσθητου κράτους, το οποίο να προστατεύει και να στηρίζει τα οικονομικά ευάλωτα στρώματα της κοινωνίας.
- Στο νοικοκύρεμα των δημοσίων οικονομικών με στόχο την απελευθέρωση πόρων για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.
- Στη χαλιναγώγηση και ρύθμιση της ανεξέλεγκτης λειτουργίας των νόμων της καπιταλιστικής αγοράς.
Βασική προϋπόθεση για να μπορέσει η χώρα να ξαναμπεί σε πορεία ανάπτυξης είναι η εξυγίανση του τραπεζικού τομέα μέσω αυστηρότερης εποπτείας και εφαρμογής των κανόνων χρηστής διακυβέρνησης και η αναμόρφωση του χαρακτήρα του ώστε να αποκατασταθεί η στήριξη προς την πραγματική οικονομία.
Η ανάκαμψη της οικονομίας και η εφαρμογή πολιτικών ανάπτυξης δεν είναι δυνατό να επιτευχθούν χωρίς χρηματοδοτικούς πόρους. Στις σημερινές συνθήκες είναι αδύνατη η δημιουργία συνθηκών ανάκαμψης και ανάπτυξης της οικονομίας χωρίς τον ενεργητικό ρόλο του κράτους και του ευρύτερου δημοσίου τομέα, όχι μόνο για δημιουργία κατάλληλων συνθηκών και κινήτρων ανάπτυξης, αλλά και για άμεση τόνωση των επενδύσεων μέσα από τη διάθεση των αναγκαίων πόρων για έργα και πολιτικές ανάπτυξης.
Η μονόπλευρη νεοφιλελεύθερη πολιτική διάθεσης όλων των δημοσίων πόρων στην κατεύθυνση της επίτευξης αυστηρών αριθμητικών δημοσιονομικών στόχων και η αποδοχή των ασφυκτικών όρων εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους που θέτουν οι δανειστές, αναμένοντας προοπτικές ανάπτυξης μόνο από την καλή διάθεση του ιδιωτικού τομέα, αποτελεί δογματική και ανιστόρητη προσέγγιση, η οποία αναπαράγει το φαύλο κύκλο της ύφεσης.
Η επιβολή μέσα από τις αυταρχικές και εκβιαστικές αποφάσεις του Eurogroup και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, μιας απαράδεκτης επιβάρυνσης του δημοσίου χρέους, που άμεσα ξεπερνά τα €4,5 δις, δημιουργεί ασφυκτικές συνθήκες για τις προοπτικές ανάπτυξης της οικονομίας με ρυθμούς υποφερτούς για το βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο μέλλον.
Η Κύπρος νομιμοποιείται, όχι μόνο ηθικά αλλά και πολιτικά, να προβάλει αυτό το θέμα με αποφασιστικότητα, απαιτώντας μέτρα τα οποία θα απαμβλύνουν τις επιπτώσεις των σκληρών αυτών αποφάσεων και θα απελευθερώνουν διαθέσιμους πόρους στην κατεύθυνση της ανάπτυξης.
