Ευρωπαϊκό εξάμηνο για τον συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, του Κώστα Χριστοδουλίδη

Το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο είναι μια ακόμα νέα θεσμική πραγματικότητα που εισήχθηκε στην ΕΕ μετά την καπιταλιστική κρίση. Είναι ο δια νόμου συντονισμός των προϋπολογισμών των κρατών όχι μόνο πλέον με τις γενικές κατευθύνσεις αλλά και τις ειδικές πολιτικές της ΕΕ. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι η εκ των προτέρων καθοδήγηση των πολιτικών των κρατών από την Κομισιόν και το Γιούρογκρουπ, ώστε να συνάδουν με την λεγόμενη «εξυγίανση» των οικονομικών που αποφασίζεται στο επίπεδο της ΕΕ. Αφορά τους προϋπολογισμούς, τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και είναι συνδεδεμένο με τον μηχανισμό εντοπισμού μακροοικονομικών ανισορροπιών όπως τις ερμηνεύει η ΕΕ. Μέσα από το πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, της Ενιαίας Οικονομικής Διακυβέρνησης, όλες οι πολιτικές των κρατών που θέλουν να δώσουν έμφαση για παράδειγμα στον κοινωνικό τομέα, υποτάσσονται στις ευρύτερες προτεραιότητες που αποφασίζονται στις Βρυξέλλες.

Η έκθεση του Δεξιού Ευρωβουλευτή Rosati είναι ακόμα χειρότερη από τις εισηγήσεις της Κομισιόν. Παρά τη παραδοχή ότι « η οικονομική ανάκαμψη στην ΕΕ επιβραδύνθηκε σημαντικά στη διάρκεια του 2014», η έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής του Ευρωκοινοβουλίου:

1. επικροτεί την ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης 2015 της Επιτροπής, που χρησιμοποιεί τις ίδιες αντιλαϊκές συνταγές που οδήγησαν στην κοινωνική καταστροφή.
2. επιμένει στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων μέσω διατήρησης του χαμηλού εργατικού κόστους, επομένως αποδέχεται ιδεολογικά την αύξηση του χάσματος πλουσίων-φτωχών.
3. Ζητά την έγκριση των Ταμείων Γιούνκερ για καθοδήγηση και ενθάρρυνση του ιδιωτικού τομέα να πραγματοποιήσει επενδύσεις, επιβεβαιώνοντας ότι η ανάπτυξη που οραματίζονται αφορά την ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρήσεων με τα χρήματα των λαών. Μόνο εμμέσως και αφού επιτευχθεί η «ανάπτυξη» θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας με τα πιο χαμηλά ρυθμιστικά επίπεδα.
4. Ζητά την απομόχλευση του ιδιωτικού χρέους νοικοκυριών και επιχειρήσεων αλλά με τρόπο που αφήνει ανοικτό αν όχι ενθαρρύνει την κατάσχεση κατοικιών και επαγγελματικής στέγης, φτάνει να μειωθεί το ιδιωτικό χρέος, απαιτώντας μάλιστα από την Κομισιόν να υποβάλει την σχετική πρόταση.
5. Επικροτεί τα προγράμματα (Μνημόνια) επισημαίνοντας ότι αποφέρουν καρπούς «όταν οι χώρες και οι κυβερνήσεις τους είναι δεσμευμένες» στο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που περιλαμβάνει το σχετικό πρόγραμμα. Πρόκειται για ένα μνημείο αυτολιβανίσματος της απάνθρωπης πολιτικής που ακολουθείται.

Η Θέση του ΑΚΕΛ

Η έκθεση αποτελεί στήριξη της εντατικοποίησης της πολιτικής της ΕΕ για ενιαία, νεοφιλελεύθερη, αντικοινωνική πολιτική. Επιπρόσθετα από την έκθεση της Κομισιόν, το Ευρωκοινοβούλιο όχι μόνο ευθυγραμμίζεται με τις συστάσεις  της αλλά επικρίνει και όσα κράτη-μέλη για διάφορους λόγους δεν κατάφεραν να ευθυγραμμιστούν πλήρως με το ενισχυμένο Σύμφωνο Σταθερότητας.

Όσο αφορά την Κύπρο, οι συστάσεις της Κομισιόν στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου από τη μια επικροτούν τους χειρισμούς της κυβέρνησης στην επιβολή της πολιτικής λιτότητας και από την άλλη υποδεικνύουν την απαίτηση να υπάρξει συμμόρφωση με τις δεσμεύσεις για ιδιωτικοποιήσεις και τις εκποιήσεις άμεσα, όπως περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο.

Το γεγονός ότι η Ομάδα των Σοσιαλδημοκρατών ταυτίστηκε ξανά με το ΕΛΚ, είναι ακόμα μια απόδειξη της συνενοχής τους στην υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου της πλειοψηφίας του πληθυσμού, ταύτισης με το μεγάλο κεφαλαίο. Επιπρόσθετα, επιβεβαιώνει τη κατεύθυνση της ενιαίας διακυβέρνησης που ενίοτε ενδύεται το μανδύα της «ομοσπονδιοποίησης»: πρόκειται για κατεύθυνση αντιδραστική που χρησιμοποιεί «καινοτόμες» φράσεις και συνθήματα για να ενισχύσει τις παλιές εκμεταλλευτικές πολιτικές.

Το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, η Ενιαία Διακυβέρνηση μεταφέρουν περαιτέρω αρμοδιότητες από τα κράτη και το εσωτερικό ισοζύγιο, στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών, όχι σε ένα ουδέτερο γήπεδο, αλλά σε αυτό που οξύνει δομικά τις κοινωνικές αντιθέσεις.

Κώστας Χριστοδουλίδης

Υπεύθυνος Τμήματος Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Κ.Ε. ΑΚΕΛ