Ευρωπαϊκή Ένωση

Ευρωπαϊκή Ένωση

Σήμερα, οι λαοί της Ευρώπης –συμπεριλαμβανομένου του λαού της Κύπρου- έχουν αρκετές εμπειρίες, για να καταλήξουν σε συμπεράσματα για την ΕΕ. Τα αδιέξοδα, οι ανισότητες και οι αντιφάσεις, που παράγει και που αντιμετωπίζει η ΕΕ, δεν μπορούν να αποσιωπηθούν ή να συγκαλυφθούν. Η διογκούμενη κοινωνική δυσαρέσκεια και η αποχή των πολιτών από τις ευρωεκλογές, οι ενδοευρωπαϊκές αντιθέσεις και ανταγωνισμοί, το Brexit, είναι στοιχεία που εξαναγκάζουν τις ηγεσίες της ΕΕ να δηλώνουν «ανησυχία για το μέλλον της ΕΕ», χωρίς βέβαια να απαρνούνται τις συνταγές και τις στρατηγικές που προκαλούν τα αδιέξοδα.

Η διαχρονική θέση του Κόμματος μας για τον καπιταλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ επιβεβαιώνεται, καθημερινά, από τις διεργασίες που εμβαθύνουν την ολοκλήρωση της ΕΕ, σε μια κατεύθυνση νεοφιλελευθερισμού στην οικονομία, στρατιωτικοποίησης στις διεθνείς σχέσεις και αντιδημοκρατικής λειτουργίας, όπου η κυριαρχία των κρατών και των λαών περιορίζεται δραματικά και μεταφέρεται στο επίπεδο της ΕΕ.

Η ΕΕ εκπόνησε και επέβαλε το απαιτούμενο νομικό πλαίσιο για διάλυση του κοινωνικού κράτους, αποβιομηχανοποίηση και βίαιη ανακατανομή του πλούτου προς όφελος των λίγων. Η ΟΝΕ, το ευρώ και η Τραπεζική Ένωση είναι εργαλεία εμβάθυνσης αυτών των κατευθύνσεων. Η Συνθήκη της Λισαβόνας, συνεχίζοντας τη συγκέντρωση των εξουσιών στις Βρυξέλλες, θεσμοθέτησε το νεοφιλελευθερισμό, αφού επιφέρει περισσότερη λιτότητα απαγορεύοντας, πλέον, στα κράτη-μέλη να ασκήσουν δική τους οικονομική πολιτική. Το χρέος επιβάλλεται στους λαούς, ως μέσο εξάρτησης, την ίδια ώρα που ενισχύεται το τραπεζικό και πολυεθνικό κεφάλαιο. Οι λαοί οδηγούνται στη φτωχοποίηση, απορρυθμίζονται οι εργασιακές σχέσεις, διαλύεται το κοινωνικό κράτος και τα ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα δέχονται ανελέητη επίθεση.

Την ίδια ώρα, η ΕΕ συμμετέχει στους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς με άλλα ισχυρά κέντρα του πλανήτη. Βασικός άξονας της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ παραμένει η εμβάθυνση της αλληλοσυμπληρωματικότητας με το ΝΑΤΟ. Προχωρεί πιο αποφασιστικά και εντατικά η στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, με δημιουργία μόνιμων στρατιωτικών δομών, «επενδυτική στροφή» στην πολεμική βιομηχανία και τεχνολογία, θεσμοθέτηση της PESCO, ανάπτυξη στρατιωτικών επεμβατικών αποστολών σε διάφορες γωνιές του πλανήτη.

Το μεταναστευτικό και το προσφυγικό αποτελούν, αναμφίβολα, ένα από τα κυριότερα ζητήματα, που τα τελευταία χρόνια απασχολούν την ΕΕ και τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, ενώ συνιστά την αιχμή του δόρατος της ρητορικής των ξενοφοβικών δεξιών και ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη. Βασικός άξονας της πολιτικής της ΕΕ παραμένει το δόγμα, «Ευρώπη-φρούριο», που υλοποιείται μέσα από ένα πλέγμα νόμων και πολιτικών, για την καταστολή των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών, ενώ η «στρόφιγγα» ανοίγει, όποτε το μεγάλο κεφάλαιο έχει ανάγκη φτηνού εργατικού δυναμικού.

Το ζήτημα της δημοκρατικής λειτουργίας, της διαφάνειας, της ουσιαστικής ισοτιμίας των κρατών-μελών, εντός του οικοδομήματος της ΕΕ, αποτελεί ένα από τα πιο πολυσυζητημένα ευρωπαϊκά θέματα. Βέβαια, στη δική μας αντίληψη, το δημοκρατικό έλλειμα της ΕΕ, δεν είναι μόνο θέμα λειτουργίας και διαδικασιών. Είναι δομικό και έχει ταξικό χαρακτήρα, αφού η άρχουσα τάξη και τα ισχυρά συμφέροντα κυριαρχούν σε βάρος των λαών, των πολιτών, των συνδικάτων, των κινημάτων.

Απέναντι σε αυτά τα αδιέξοδα, η πραγματικά προοδευτική απάντηση είναι ο αγώνας για μια άλλη Ευρώπη. Άλλωστε, η Αριστερά, ουδέποτε απέρριψε την ιδέα της ενοποίησης της ηπείρου μας, στην οποία να συνυπάρχουν λαοί, έθνη, γλώσσες, θρησκείες και πολιτισμοί, αφού στη δική μας αντίληψη οι περιφερειακές ενοποιήσεις αποτελούν βήμα προς τα εμπρός στην ιστορική εξέλιξη. Το ερώτημα είναι «Ποιά Ευρώπη θέλουμε» και «Ποιούς να υπηρετεί» αυτή; Εμείς απαντούμε ξεκάθαρα ότι θέλουμε την Ευρώπη της ειρήνης, της κοινωνικής ισότητας, της δημοκρατίας, της συνεργασίας, των ανοικτών πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Την Ευρώπη των Λαών και του Σοσιαλισμού.

• Την Ευρώπη, που θα υπηρετεί τους λαούς και τις ανάγκες τους, αυτούς που παράγουν τον πλούτο και κινούν την οικονομία: τους εργαζόμενους.
• Την Ευρώπη της ειρήνης και της συνεργασίας με όλους τους λαούς του κόσμου.
• Την Ευρώπη των δικαιωμάτων και ελευθεριών.
• Την Ευρώπη της δημοκρατίας και της κυριαρχικής ισότητας των κρατών της.

Το ΑΚΕΛ, θα συνεχίσει να αξιοποιεί κάθε βήμα και κάθε δυνατότητα, που δίνει η ιδιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κράτους-μέλους της ΕΕ, για να υπερασπίζεται τα δίκαια της πατρίδας μας, του λαού μας. Για να αναχαιτιστούν αντιλαϊκά μέτρα και πολιτικές της ΕΕ. Για να αναδεικνύονται διαρκώς προτάσεις φιλολαϊκές και ριζοσπαστικές, εντός και εκτός Ευρωκοινοβουλίου. Για να προταχθούν στόχοι πάλης για τις σημερινές ανάγκες των λαών και των εργαζομένων. Με πλήρη επίγνωση του πραγματικού χαρακτήρα της ΕΕ και του αρνητικού πολιτικού συσχετισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο, επιλέγουμε τον αγώνα που συνδέει –στη θεωρία και στην πράξη- τους αγώνες του σήμερα με το όραμα για το αύριο. Αυτός, άλλωστε, είναι ο δρόμος με τον οποίο η Αριστερά κερδίζει την εμπιστοσύνη των μαζών, καταξιώνεται ως η πρωτοπορία τους και ανοίγει το δρόμο για τις μεγάλες κοινωνικές αλλαγές και ανατροπές.