Εργατικό Κίνημα
Οι Κύπριοι κομμουνιστές υπήρξαν η ψυχή του Εργατικού Κινήματος στα πρώτα δύσκολα βήματα της γέννησης και εδραίωσής του. Στην πορεία, αυτή η σχέση ενισχύθηκε περαιτέρω ως αποτέλεσμα των αγώνων για εργατικά δικαιώματα και για τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων της Κύπρου, με το ΑΚΕΛ σταθερό, συνεπή συμπαραστάτη και συνοδοιπόρο στους αγώνες και τις διεκδικήσεις τους.
Η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. το 2004 έχει διαμορφώσει νέα δεδομένα για τους εργαζόμενους και το Κίνημά τους. Οι κυρίαρχες πολιτικές που αποφασίζονται στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της εργατικής και κοινωνικής πολιτικής, έχουν ως στόχο την απορρύθμιση της εργασίας, τη συνεχή μείωση των επιπέδων προστασίας της εργασίας και τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους. Σταδιακά ο νεοφιλελευθερισμός στην άσκηση της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, θεσμοθετείται μέσα από μια σειρά από αποφάσεις όπως η Ενιαία Οικονομική Διακυβέρνηση, η δημιουργία της Τραπεζικής Ένωσης, ο κανόνας για πλεονασματικούς προϋπολογισμούς επιδρώντας ιδιαίτερα αρνητικά στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων σ’ ολόκληρη την Ευρώπη.
Σήμερα σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης, στις συνθήκες της νεοφιλελεύθερης συντηρητικής διακυβέρνησης του ΔΗΣΥ, όπου γίνεται προσπάθεια βίαιης αναδιανομής του πλούτου σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων η οποία ταυτίζεται πλήρως με τις πολιτικές του μνημονίου, το Κίνημα των Εργαζομένων βρίσκεται μπροστά σε ακόμα πιο δύσκολες καταστάσεις. Ο συσχετισμός δυνάμεων μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας αλλάζει δραματικά σε βάρος της εργασίας. Υπάρχει ταύτιση πολιτικών και στόχων μεταξύ κυβέρνησης και μεγάλου κεφαλαίου.
Η υψηλή ανεργία και ο φόβος και η ανασφάλεια που προκαλεί ανάμεσα στους εργαζόμενους, χρησιμοποιούνται από τους εργοδότες με στόχο την περαιτέρω απορρύθμιση της εργασίας, την αποδόμηση βασικών εργατικών δικαιωμάτων.
Ταυτόχρονα η στάση της πλειοψηφίας των ΜΜΕ και της κυρίαρχης ιδεολογίας καλλιεργούν τάσεις απαξίωσης των εργατικών συνδικαλιστικών αγώνων και της οργανωμένης συνδικαλιστικής παρουσίας.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, οι σχέσεις του ΑΚΕΛ με τους εργαζόμενους και το Εργατικό Κίνημα χρειάζεται να αναβαθμίζονται συνεχώς. Το Κόμμα θα συνεχίσει να υπερασπίζεται την ενότητα δράσης των εργαζομένων και θα αντιστέκεται στις προσπάθειες για να δημιουργούνται τεχνητά ρήγματα μεταξύ τους.
Το ΑΚΕΛ με τις ενέργειες και πρωτοβουλίες του πρέπει να συνεχίσει να στηρίζει αποφασιστικά τους αγώνες και διεκδικήσεις του συνδικαλιστικού κινήματος με βασικούς άξονες:
- Την αντίσταση στις πολιτικές λιτότητας και περικοπών στους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
- Τον αγώνα ενάντια στο ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου.
- Τον αγώνα ενάντια στην αποδόμηση του κοινωνικού κράτους και στην υποβάθμιση και ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης.
- Τη διασφάλιση της καθολικότητας της εφαρμογής των συλλογικών συμβάσεων εργασίας μέσω των αναγκαίων νομοθετικών ρυθμίσεων και τη νομοθετική κατοχύρωση βασικών όρων απασχόλησης για όσους εργαζόμενους δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
- Την προστασία και επέκταση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.
- Την αντιμετώπιση της ανεργίας με την υιοθέτηση μέτρων που να δημιουργούν ποιοτικές θέσεις εργασίας με δικαιώματα και αξιοπρέπεια.
Ιδιαίτερη σημασία αποκτά μέσα στις σημερινές συνθήκες της επικράτησης του νεοφιλελευθερισμού και της επίθεσης ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων παγκόσμια και πανευρωπαϊκά, η ανάληψη πρωτοβουλιών από το ΑΚΕΛ με στόχο την ενίσχυση του ρόλου των ταξικών προοδευτικών δυνάμεων που συνενώνονται στο παγκόσμιο συνδικαλιστικό κίνημα της ΠΣΟ όπως και η ενίσχυση του συντονισμού με τις άλλες αριστερές προοδευτικές δυνάμεις, ιδιαίτερα στον ευρωπαϊκό χώρο.
Η στήριξη των αγώνων του Εργατικού Κινήματος δεν ξεκινά και δεν τελειώνει μέσα από τις θέσεις και διεκδικήσεις που το Κόμμα επεξεργάζεται και προβάλλει σε σχέση με τους εργαζόμενους.
Οι ΑΚΕΛιστές οφείλουν να είναι οργανωμένοι, να συμμετέχουν δραστήρια στο συνδικαλιστικό κίνημα της ΠΕΟ, ή ανάλογα με το επάγγελμά τους στις υπόλοιπες επαγγελματικές συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Τα μέλη και τα στελέχη του ΑΚΕΛ, μέσα από τη δράση και τη συμμετοχή στην καθημερινή συνδικαλιστική δουλειά, εργάζονται για την ταξική διαπαιδαγώγηση των εργαζομένων, για την καλλιέργεια των δεσμών μεταξύ των εργαζομένων και του Κόμματος, λειτουργούν ως ο αγωγός των απόψεων και των ανησυχιών των εργαζομένων προς το Κόμμα.
