Διακήρυξη του ΑΚΕΛ για τη μαύρη επέτειο της τουρκικής εισβολής
Συμπληρώνονται φέτος σαράντα χρόνια από την αποφράδα μέρα της 20ης Ιουλίου 1974, τη βάρβαρη εισβολή του τουρκικού Αττίλα, τη συνεχιζόμενη κατοχή, το εθνικό ξεκαθάρισμα που επέβαλε η Τουρκία, τον εποικισμό και τη καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Το ΑΚΕΛ καταδικάζει και καταγγέλλει με τον πιο έντονο τρόπο, για μια ακόμα φορά, τα εγκλήματα που έχουν συντελεστεί και συνεχίζουν να διαπράττονται σε βάρος του Κυπριακού λαού στο σύνολό του.
Η εισβολή της Τουρκίας αποτέλεσε το δεύτερο σκέλος της αντικυπριακής συνομωσίας που εξυφάνθηκε σε ξένα κέντρα αποφάσεων με την συνέργεια της Άγκυρας. Εκείνη η συνομωσία δυστυχώς βρήκε πειθήνιους εκτελεστές στην Αθήνα και στην Κύπρο. Χωρίς την προδοτική δράση της χούντας, του Γρίβα και της ΕΟΚΑ Β΄ οι ξένοι δεν θα μπορούσαν να υλοποιήσουν τα σχέδια κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και παράδοσης της μισής Κύπρου στην Τουρκία. Αυτή η ιστορική αλήθεια δεν μπορεί να συσκοτιστεί όσο κι’ αν το προσπαθούν κάποιοι που όχι μόνο δεν αναφέρονται στην ΕΟΚΑ Β΄, αλλά προκλητικά συνεχίζουν να τιμούν και εκείνους που με τα όπλα επεχείρησαν να καταλύσουν την Δημοκρατία.
Σε αυτές τις πρακτικές, προστίθεται σήμερα η ακόμη πιο εξωφρενική προσπάθεια αποενοχοποίησης ξένων κέντρων λήψης αποφάσεων που ευθύνονται για την Κυπριακή τραγωδία, όπως του ΝΑΤΟ. Αυτή η συντεταγμένη προσπάθεια παραχάραξης της ιστορικής αλήθειας, δεν προσβάλλει μόνο τις μνήμες όσων αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για τη Δημοκρατία, αλλά και εμποδίζει το λαό μας από το να αντλήσει διδάγματα που θα αποσοβήσουν μελλοντικά δεινά.
Η εισβολή του τουρκικού Αττίλα προκάλεσε τον όλεθρο και την καταστροφή. Χιλιάδες οι νεκροί, οι τραυματίες, οι παθόντες, οι αγνοούμενοι, οι εγκλωβισμένοι, οι πρόσφυγες. Τιμούμε τη μνήμη των πεσόντων, που αν και προδομένοι αντιστάθηκαν στον τουρκικό Αττίλα και υπεράσπισαν με τη ζωή τους την ανεξαρτησία της Κύπρου. Εκφράζουμε για μια ακόμα φορά την αμέριστη συμπαράστασή μας στους συγγενείς των αγνοουμένων μας, εμμένοντας στην διακρίβωση της τύχης τους. Στηρίζουμε τους πρόσφυγες, τους εγκλωβισμένους και τους παθόντες, υπογραμμίζοντας ότι τα δεινά της οικονομικής κρίσης δεν έπρεπε να μειώσουν την βοήθεια του κράτους προς αυτούς. Συντασσόμαστε μαζί με τον προσφυγικό κόσμο στην πάλη για διασφάλιση του δικαιώματος επιστροφής.
Ακόμα μια μαύρη επέτειος της τουρκικής εισβολής βρίσκει τον κυπριακό λαό στις επάλξεις του αγώνα για απαλλαγή από την κατοχή και για επανένωση της πατρίδας μας. Επιδίωξή μας είναι να επιτύχουμε λύση του Κυπριακού το συντομότερο δυνατόν. Η λύση πρέπει να τερματίζει την κατοχή, τον εποικισμό και την όποια ξένη εξάρτηση. Να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες ολόκληρου του κυπριακού λαού.
Οι παράμετροι της λύσης είναι δεδομένες και βρίσκονται στο διεθνές δίκαιο, στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, και στις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου.Η μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως αυτή καθορίζεται στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, και η οποία θα διασφαλίζει ότι η επανενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία θα συνεχίσει να έχει μια, μόνη αδιαίρετη κυριαρχία, διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια, είναι η μοναδική προσφερόμενη λύση.
Δυστυχώς η άτεγκτη στάση της Άγκυρας και της τ/κυπριακής ηγεσίας, με την ανοχή των συμμάχων της Τουρκίας, δεν επέτρεψε μέχρι σήμερα τη λύση του Κυπριακού. Θεωρούμε όμως ότι η δική μας στάση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων συνιστά παράγοντα που μπορεί να επηρεάσει ουσιαστικά την υπόθεση της λύσης. Οι απευθείας διακοινοτικές διαπραγματεύσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, είναι ο μοναδικός προσφερόμενος τρόπος για επίλυση του Κυπριακού. Ειδικότερα σε μια περίοδο που ο διεθνής παράγοντας επιδεικνύει αυξημένο ενδιαφέρον για σταθερότητα στην περιοχή μας, οι δικοί μας χειρισμοί στις συνομιλίες πρέπει να εξυπηρετούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό την προοπτική της συνολικής λύσης στο Κυπριακό, στη βάση αρχών.
Η εμπειρία των προηγούμενων μηνών, διδάσκει ότι η αξιοποίηση της εργασίας που έγινε κατά την προηγούμενη πενταετία, των συγκλίσεων Χριστόφια- Ταλάτ, είναι απαραίτητη για να αναχαιτιστούν πιθανοί σχεδιασμοί της Τουρκίας και της σημερινής τουρκοκυπριακής ηγεσίας. Η στασιμότητα που παρατηρείται στην παρούσα φάση των συνομιλιών επιβεβαιώνει ότι η διαπραγμάτευση από μηδενική βάση κάθε άλλο παρά εξυπηρετεί το στόχο της λύσης που είναι η επανένωση της Κύπρου. Αντίθετα, η διαπραγμάτευση από μηδενική βάση μεγαλώνει το χάσμα ανάμεσα στις δύο πλευρές. Δίνεται η ευκαιρία στην τουρκική πλευρά να καταθέτει θέσεις που ανατρέπουν το συμφωνηθέν πλαίσιο και παράλληλα να επιρρίπτει την ευθύνη στην Ε/κυπριακή πλευρά.
Επιβάλλεται να υπάρξει αποφασιστικότητα για λύση μακριά από πειραματισμούς. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει κάθε δικαίωμα να προωθήσει την πολιτική του στο Κυπριακό. Ως ΑΚΕΛ όμως επιμένουμε ότι η εργασία που έγινε την τελευταία πενταετία θα πρέπει να αξιοποιηθεί. Το ΑΚΕΛ έχει αποδείξει στην πράξη ότι για όσο η προοπτική της λύσης στη βάση αρχών παραμένει ορατή, θα συνεχίσει να συμβάλει δημιουργικά και υπεύθυνα στηρίζοντας την εν εξελίξει διαδικασία. Προειδοποιώντας ταυτόχρονα, για τις ενδεχόμενες συνέπειες ενός νέου ναυαγίου.
Απαραίτητη προϋπόθεση επιτυχίας του αγώνα μας είναι η ενότητα στο εσωτερικό μέτωπο. Βέβαια η ενότητα δεν μπορεί να είναι ευκαιριακό σύνθημα επικοινωνιακής πολιτικής. Η ενότητα πρέπει να εδράζεται σε αρχές όπως είναι ο σεβασμός της ιστορίας του τόπου, ο ισότιμος διάλογος, ο σεβασμός ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις και προς τη διαφορετική άποψη. Η ενότητα δεν συνεπάγεται ισοπέδωση των υπαρκτών πολιτικών διαφορών αλλά προσπάθεια σύνθεσης απόψεων. Το ΑΚΕΛ θα συνεχίσει να εργάζεται για την ενότητα μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια.
Ως ΑΚΕΛ επιμένουμε παράλληλα στην πολιτική της επαναπροσέγγισης και απευθύνουμε αγωνιστικό χαιρετισμό στους πατριώτες Τ/κύπριους, που μέσα σε αντίξοες συνθήκες διεξάγουν τον δικό τους αγώνα. Διαβεβαιώνουμε επίσης το λαό, Ε/κύπριους κα Τ/κύπριους ότι το ΑΚΕΛ θα παραμείνει σταθερός πολέμιος του εθνικισμού σοβινισμού και των ακροδεξιών ιδεολογημάτων που δηλητηριάζουν τις σχέσεις μεταξύ των δυο κοινοτήτων.
Σαράντα χρόνια κατοχής, τα συρματοπλέγματα συνεχίζουν να μας πληγώνουν το ίδιο. Ανεξίτηλες, οι μνήμες του Ιούλη του 1974 συνεχίζουν να μας γεμίζουν ερωτήματα για τον άδικο χαμό αμούστακων παιδιών, του πατέρα, της αδελφής, της μάνας· των δικών μας, των συγγενών, των φίλων. Ερωτήματα για την αποτρόπαια αρπαγή των συνανθρώπων μας, για τη βίαιη αποστέρηση της πατρίδας μας. Συνεχίζουν όμως παράλληλα να μας υπενθυμίζουν πως το καλύτερο μνημόσυνο για αυτούς που χάθηκαν και τη σημαντικότερη υπόσχεση σε αυτούς που θα έρθουν, θα τη δώσει το ξερίζωμα του συρματοπλέγματος. Μια ελεύθερη, επανενωμένη πατρίδα η οποία θα διασφαλίζει ένα σίγουρο και ασφαλές μέλλον για όλους τους πολίτες της Ε/κυπρίους, Τ/κυπρίους, Μαρωνίτες, Αρμένιους και Λατίνους. Το όραμα που θα εξακολουθήσει να μας καθοδηγεί και να καθορίζει τους αγώνες μας .
Η Κ.Ε. του ΑΚΕΛ
19.7.2014
