Ομιλία Γενικού Γραμματέα ΚΕ ΑΚΕΛ Α. Κυπριανού για το μνημόσυνο του Σωτήρη Αδάμου Κωνσταντίνου

Ομιλία Γενικού Γραμματέα ΚΕ ΑΚΕΛ Α. Κυπριανού για το μνημόσυνο του Σωτήρη Αδάμου Κωνσταντίνου

Κυριακή 8 Ιουλίου 2018 και ώρα 08:30, εκκλησία Αγ. Γεωργίου στον Αγ. Δομέτιο

 

Τιμούμε και φέτος τη μνήμη του Σωτήρη Αδάμου Κωνσταντίνου. Ενός ήρωα που το όνομα του κουβαλά την πικρή ιστορία της πατρίδας μας. Κουβαλά τη βαριά σκιά της προδοσίας και το βαρύ χρέος της δικαίωσης.

Ο Σωτήρης Αδάμου Κωνσταντίνου, γιος του Αδάμου και της Μάρθας, δεν γεννήθηκε για να γίνει ήρωας. Ήταν ένα νέο παιδί που είχε όνειρα, που ήθελε να ζήσει τη ζωή του με τους αγαπημένους του και να κτίσει το μέλλον του στον τόπο που γεννήθηκε. Ο Σωτήρης Αδάμου Κωνσταντίνου δεν ήθελε να γίνει ήρωας, δεν έτυχε να γίνει ήρωας. Επέλεξε να γίνει ήρωας. Και αυτό είναι το μεγαλείο της θυσίας του.

Οι γονείς του τον μεγάλωσαν με λιγοστά μέσα, όμως με πολλή προσοχή και αγάπη. Στο μικρό τους σπιτικό τον γαλούχησαν με τα μεγαλύτερα ιδανικά που γέννησε η ανθρωπότητα: την ειρήνη, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη. Αυτές τις αξίες και αυτά τα ιδανικά, τα οποία διδάχθηκε από την οικογένεια του αλλά και από το προοδευτικό σωματείο του ΕΑΣ Αγ. Δομετίου, τα σφράγισε με το ίδιο του το αίμα ο Σωτήρης. Τα υπέγραψε με την ίδια του τη ζωή.

Για περισσότερες από τρεις δεκαετίες το όνομα του Σωτήρη Αδάμου Κωνσταντίνου αντί να είναι γραμμένο με χρυσά γράμματα στο πάνθεο των ηρώων, ήταν θαμμένο στον κατάλογο των πραξικοπηματιών. Αντί να είναι κεφάλαιο της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας, παράδειγμα για τις επόμενες γενιές, ήταν περασμένο ως άλλο ένα όνομα ανάμεσα σε αυτά που επιτέθηκαν στη Δημοκρατία. Έπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια για να αποκατασταθεί η μνήμη του Σωτήρη. Έπρεπε να ανέβουν ένα ολόκληρο γολγοθά οι γονείς του για να τον δικαιώσουν μετά θάνατο. Για να αναγνωριστεί επίσημα ότι ο Σωτήρης εκτελέστηκε πισώπλατα και άνανδρα από τους πραξικοπηματίες επειδή αρνήθηκε να συμμετέχει στην προδοσία.  Όπως απέδειξε η έρευνα, ο Σωτήρης μαχαιρώθηκε και πυροβολήθηκε με όπλα που τότε μόνο οι αξιωματικοί των ΛΟΚ που πρωταγωνίστησαν στο πραξικόπημα κατείχαν. Ο Σωτήρης, αρνήθηκε να εκτελέσει τις εντολές τους και γι’ αυτό το λόγο τον δολοφόνησαν. Χρόνια μετά, η Πολιτεία απολογήθηκε επίσημα γιατί το όνομα του αντί να βρίσκεται ανάμεσα στους ήρωες, βρισκόταν ανάμεσα σε αυτούς που στράφηκαν ενάντια στη Δημοκρατία και τη νομιμότητα˙ ενάντια στην Κύπρο.

Η δικαίωση έστω και αργά, ήρθε για τον Σωτήρη και την οικογένεια του. Η κάθαρση όμως, γι’ αυτή την οικογένεια και χιλιάδες άλλες που έζησαν εκείνες τις μέρες το φασισμό, το θάνατο και το ξεριζωμό δεν ήρθε ακόμα. Γιατί κανένας δεν απολογήθηκε στην οικογένεια του Σωτήρη για την εν ψυχρώ δολοφονία του. Γιατί κανένας από όσους σχεδίασαν και εκτέλεσαν αυτό το έγκλημα, ούτε από τους εντός, ούτε από τους εκτός Κύπρου, δεν απολογήθηκε στον κυπριακό λαό και δεν τιμωρήθηκε. Κυρίως όμως, γιατί η πατρίδα μας παραμένει υπό κατοχή με τις χιλιάδες του τουρκικού στρατού και των εποίκων να απειλούν το μέλλον του κυπριακού λαού.

Δυστυχώς, αντί τόσες δεκαετίες μετά να έχουμε αντλήσει τα σωστά διδάγματα από τη θυελλώδη ιστορία του τόπου μας, συμπεριφερόμαστε ωσάν να μην έχουμε μάθει τίποτε.

Η ιστορική εμπειρία του Κυπριακού από το 1974 και μετά καταδεικνύει ότι σε περιόδους όπου δεν υπάρχει διαπραγματευτική διαδικασία η κατάσταση επιδεινώνεται και επιχειρούνται νέα τετελεσμένα από την Τουρκία. Ενδεικτικά αναφέρω ότι η λεγόμενη «ΤΔΒΚ» ανακηρύχθηκε το 1983, μετά από την απόρριψη των Δεικτών Κουεγιάρ, που συνιστούσαν ένα πολύ γενικό περίγραμμα διαπραγμάτευσης. Η επίσημη στροφή της Τουρκίας και της τουρκοκυπριακής ηγεσίας από την ομοσπονδία στη συνομοσπονδία έγινε το 1997, όταν και πάλι υπήρχε διαπραγματευτικό κενό και μεσουρανούσε η πυραυλολογία και η ηφαιστειολογία. Οι έντονες προσπάθειες για απευθείας εμπόριο του ψευδοκράτους με τον έξω κόσμο καταβλήθηκαν μετά το γνωστό αποτέλεσμα των δημοψηφισμάτων του 2004.

Η περίοδος που περνούμε τώρα έχει τη δική της κρισιμότητα. Έχει περάσει ένας χρόνος μετά το ναυάγιο στο Κρανς Μοντανά, κατά τον οποίο δυστυχώς δεν υπήρχε καμία εξέλιξη. Εν τω μεταξύ η Τουρκία άρπαξε την ευκαιρία μετά το ναυάγιο στην Ελβετία για να επιχειρήσει να βάλει στο τραπέζι επίσημα το αίτημα των δύο κρατών. Εξέλιξη αρνητική και επικίνδυνη.

Τώρα που τελείωσαν οι εκλογές στην Τουρκία πρέπει εμείς ως ελληνοκυπριακής πλευρά να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για επανέναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων. Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών σε επανειλημμένες Εκθέσεις του έχει καταγράψει το πώς πρέπει να προχωρήσουμε.  Να προχωρήσουμε από το σημείο που μείναμε. Στη βάση του πλαισίου Γκουτέρες, των συγκλίσεων που επιτεύχθηκαν μέχρι σήμερα και του άτυπου εγγράφου για το μηχανισμό της εφαρμογής της λύσης. Με συζήτηση στο ένα τραπέζι του θέματος της Ασφάλειας και των εγγυήσεων και στο άλλο των θεμάτων της εσωτερικής πτυχής.

Το θέμα είναι ασφαλώς να υπάρξει η απαραίτητη βούληση από την πλευρά της Τουρκίας.  Την ίδια στιγμή η δική μας βούληση και ετοιμότητα δεν πρέπει να επιδέχεται αμφισβήτησης από τους καλοπροαίρετους. Με βάση τα δεδομένα που υπάρχουν δεν μας επιτρέπεται ούτε η αδράνεια ούτε η όποια διφορούμενη στάση. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες που θα απομονώνουν τις διχοτομικές θέσεις της Τουρκίας και θα ενισχύουν την πλευρά μας. Θα πρέπει να εξαπολύσει διεθνή εκστρατεία προκειμένου να πείσει τη διεθνή κοινότητα για το δίκαιο των θέσεων μας.

Σε ότι μας αφορά, οι θέσεις μας είναι βασισμένες σε αρχές και στις διαχρονικές θέσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς όπως εκφράστηκαν στο Εθνικό Συμβούλιο. Θα συνεχίσουμε να τις υποστηρίζουμε με συνέπεια και με την ακλόνητη πεποίθηση ότι λαός μας, ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι μπορούμε να ζήσουμε μαζί στη γη που μας γέννησε. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για τη λύση του Κυπριακού. Λύση που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό. Που θα βασίζεται στα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Λύση που θα αποστρατιωτικοποιεί την Κύπρο και θα αποκλείει επεμβάσεις και εγγυήσεις από ξένες δυνάμεις. Λύση που θα επανενώνει το έδαφος, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία. Λύση δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως αυτή περιγράφεται στα κείμενα των Ηνωμένων Εθνών. Λύση που θα οδηγεί σε ενωμένο κράτος συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας με μία κυριαρχία, διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια.

Η Τουρκία με συνέπεια εδώ και δεκαετίες αναπτύσσει πολιτικές που εμβαθύνουν την εξάρτηση της Τουρκοκυπριακής κοινότητας από την Άγκυρα και την αποδυναμώνουν. Προώθησε την οικονομική ενσωμάτωση των κατεχομένων μέσω χρηματοδοτήσεων στον κατασκευαστικό και τουριστικό τομέα και όχι μόνο. Επιδιώκει σταθερά παρέμβαση στα κατεχόμενα. Επιχειρεί να καλλιεργήσει τη θρησκεία ως μέσο άσκησης μεγαλύτερου ελέγχου στην κοινωνία. Μια μερίδα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα αντιστέκεται σε όλα αυτά. Όμως δεν θα αντέξει για πάντα μια μικρή κοινότητα να τα βάζει με την ισχυρή Τουρκία. Αν δεν το κατανοήσουμε έγκαιρα αυτό, πολύ σύντομα τα περιθώρια για λύση στο συμφωνημένο πλαίσιο θα στενέψουν επικίνδυνα.

Η Κύπρος θα σωθεί μόνο αν επανενωθεί. Η θυσία του Σωτήρη Αδάμου Κωνσταντίνου, η θυσία όλων των ηρώων μας θα δικαιωθεί μόνο αν ματαιώσουμε τα διχοτομικά σχέδια αυτών που διέταξαν την προδοσία, αυτών που εκτέλεσαν το έγκλημα σε βάρος του λαού μας. Η θυσία τους θα δικαιωθεί μόνο με την επανένωση του τόπου και του λαού μας.

Αιωνία του η μνήμη.