Ομιλία Γενικού Γραμματέα ΚΕ ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού στην εκδήλωση για την επέτειο της Κυπριακής Ανεξαρτησίας
Η 1η του Οκτώβρη είναι για τους κύπριους μια γιορτή γλυκόπικρη. Νιώθουμε περήφανοι για τις θυσίες και τους αγώνες του λαού μας για ελευθερία και δημοκρατία. Νιώθουμε περήφανοι για τις κατακτήσεις του κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων. Όλα αυτά όμως παγώνουν την ώρα που αντικρίζουμε το συρματόπλεγμα. Την ώρα που αναλογιζόμαστε ότι η μέρα της ανεξαρτησίας είναι μέρα γιορτής για όλες τις χώρες, αλλά όχι για την Κύπρο.
Σήμερα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να αναλογιστούμε τη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας. Να προβληματιστούμε από τα πικρά συμπεράσματα που προκύπτουν από την ταραχώδη πορεία του λαού μας προς την ανεξαρτησία και τα αιματηρά γεγονότα που ακολούθησαν μέχρι την εισβολή. Η επέτειος της ανεξαρτησίας θα αποκτήσει το νόημα που της πρέπει μόνο όταν κατανοήσουμε το πώς φτάσαμε στο 1974 και το τι πρέπει να κάνουμε για να αποτρέψουμε τον εφιάλτη της διχοτόμησης.
Η Κύπρος απέκτησε την ανεξαρτησία της σε μια περίοδο που οι λαοί του κόσμου αγωνίζονταν να απαλλαγούν από την αποικιοκρατία. Πλήρωσε όμως τίμημα βαρύ γι΄αυτή. Ο αντιαποικιακός αγώνας αναπτύχθηκε από δύο πόλους.
Η δεξιά συνασπίσθηκε γύρω από την Εθναρχία και τον εκάστοτε Αρχιεπίσκοπο. Το λαϊκό κίνημα συσπειρώθηκε γύρω από το Ανορθωτικό Κόμμα του Εργαζόμενου Λαού, το ΑΚΕΛ. Παρόλο που οι δύο πλευρές είχαν κοινό διακηρυχτικό στόχο, δεν έγινε κατορθωτό να παλέψουν μαζί για να τον πετύχουν. Αιτία ήταν το ψυχροπολεμικό κλίμα, οι αυταπάτες της δεξιάς για την ελληνοβρετανική φιλία και τον αλυτρωτισμό. Ως αποτέλεσμα, την ώρα που στον υπόλοιπο κόσμο οι λαοί ανέπτυσσαν αντιιμπεριαλιστική, αντιαποικιακή πάλη, στην Κύπρο η δεξιά έβαζε μπροστά τον εθνικισμό της, αποκλείοντας τους τουρκοκύπριους και τους αριστερούς από τον αγώνα. Επιπλέον, αντίκριζε την Ένωση ως τον πρώτο και άμεσο στόχο. Στον αντίποδα, η Αριστερά ενέταξε τον αγώνα του κυπριακού λαού στο ευρύτερο πλαίσιο της αντιαποικιακής, αντιιμπεριαλιστικής πάλης των λαών και ανέπτυξε ισχυρούς δεσμούς με τις λαϊκές μάζες των τουρκοκυπρίων.
Η δεξιά θεώρησε προπατορικό αμάρτημα του ΑΚΕΛ τη θέση για κοινό αγώνα ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων ενάντια στην αποικιοκρατία. Εμφορούμενη από την αντικομμουνιστική υστερία που επικρατούσε εκείνη την εποχή επεδίωξε να αποκλείσει το ΑΚΕΛ από κάθε πεδίο δράσης, από τον αγώνα γενικά. Το ΑΚΕΛ μπήκε στο στόχαστρο για τη θέση του για ενιαίο αντιαποικιακό μέτωπο πάλης, με τη δεξιά να επιμένει στον ένοπλο αντιαποικιακό αγώνα. Είχαμε προειδοποιήσει ότι αυτός ο δρόμος θα κατέληγε σε αδιέξοδο, όμως δεν εισακουστήκαμε. Η μισαλλοδοξία και ο φανατισμός που καλλιεργούσε συστηματικά η δεξιά έναντι του ΑΚΕΛ οδήγησε μέχρι τη δολοφονία στελεχών του Λαϊκού Κινήματος, από τους μασκοφόρους του Γρίβα, με την κατηγορία της προδοσίας. Οι βρετανοί αποικιοκράτες βρήκαν την αφορμή που έψαχναν για να θέσουν το ΑΚΕΛ εκτός νόμου, φυλακίζοντας και εντοπίζοντας δεκάδες στελέχη του.
Η κάθε πολιτική θέση κρίνεται από το αποτέλεσμα της. Το αποτέλεσμα της εμμονής της δεξιάς στην ένοπλη πάλη ήταν το αδιέξοδο. Κάτι που υπέδειξε τελικά ο ίδιος ο Γρίβας αλλά και δεκαετίες αργότερα ο Γλαύκος Κληρίδης. Παρά τον απαράμιλλο ηρωισμό των αγωνιστών της ΕΟΚΑ και των θυσιών τους, τις οποίες το ΑΚΕΛ τιμούσε και πάντα θα τιμά, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η ΕΟΚΑ δεν πέτυχε το στόχο της. Αντιθέτως, με τον Γρίβα επικεφαλής, που θεωρούσε τους κομμουνιστές και τους τουρκοκύπριους περισσότερο εχθρούς από τους βρετανούς, οδήγησε σε αδιέξοδα και περιπέτειες το λαό. Ακόμα χειρότερα, ο ένοπλος αγώνας έδωσε την ευκαιρία στη Βρετανία να εκμεταλλευτεί την ένταση που δημιουργήθηκε και να υποκινήσει διακοινοτικές συγκρούσεις για να εμφανιστεί ως διαιτητής στην ενδοκοινοτική διαμάχη. Με άλλα λόγια ο ένοπλος αγώνας έδωσε την χρυσή ευκαιρία στην Βρετανία να εμφανιστεί εκείνη ως ειρηνοποιός. Επίσης έβαλε και την Τουρκία στο Κυπριακό ως παίκτη. Ακολούθησε το γνωστό δόγμα του «διαίρει και βασίλευε». Ο στόχος τους ήταν προφανής. Να παραμείνει η Κύπρος δεμένη στο άρμα του νατοϊκού ιμπεριαλισμού. Αυτό το κατάφερε με τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου. Υπό την απειλή νέου κύκλου αίματος και επιβολής του σχεδίου Μακμίλαν, οι συμφωνίες έγιναν αποδεκτές από το Μακάριο.
Είναι γνωστό ότι το ΑΚΕΛ διαφώνησε με τις Συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου, γιατί αυτές παραχωρούσαν κυρίαρχες βάσεις στη Βρετανία, δέσμευαν την Κύπρο με το σύστημα των εγγυήσεων και την παρουσία ξένων στρατευμάτων και επέβαλλαν δοτό, διχαστικό και αντιδημοκρατικό σύνταγμα. Όμως δε μείναμε στην άρνηση. Προτείναμε, αν οι συμφωνίες απορρίπτονταν, να τερματιστεί ο ένοπλος αγώνας, να δημιουργηθεί ενιαίο μέτωπο πάλης χωρίς αποκλεισμούς και με ισότιμη συμμετοχή όλων των πολιτικών δυνάμεων και συνέχιση του αγώνα με πολιτικά μέσα. Η πρόταση μας δεν έγινε αποδεκτή. Οι συμφωνίες υιοθετήθηκαν.
Το ΑΚΕΛ βρήκε και τότε την τόλμη να γυρίσει σελίδα. Διατήρησε τη θέση του για τις συμφωνίες όμως κάλεσε όλους να στηρίξουν την ανεξαρτησία και να παλέψουν για την ολοκλήρωση της. Να θέσουν τα θεμέλια της συμφιλίωσης του λαού και να κτίσουν πάνω τους κοινό μέλλον ευημερίας και προόδου. Να παλέψουν για απαλλαγή από τις αρνητικές πρόνοιες των συμφωνιών.
Δυστυχώς τα πράγματα πήραν άλλη πορεία. Υπάρχουν συγκεκριμένες αιτίες γι’ αυτό.
Ο νατοϊκός ιμπεριαλισμός ουδέποτε παραιτήθηκε από το στόχο του να είναι η Κύπρος υποταγμένη στα συμφέροντα του. Μια Κύπρος πραγματικά ανεξάρτητη, κυρίαρχη και αποστρατιωτικοποιήμενη θα ήταν εμπόδιο για τις βλέψεις του στην περιοχή. Αυτό το εμπόδιο στόχευαν να σηκώσουν όλες οι συνομωσίες σε βάρος της Κύπρου, με αποκορύφωμα το 1974.
Η Τουρκία, βασικός παίκτης του ΝΑΤΟ, ήξερε ότι τα συμφέροντα της Συμμαχίας στην Κύπρο, τέμνονται με τα δικά της. Γι΄αυτό και χρησιμοποίησε την ακροδεξιά ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας προκειμένου να προωθήσει τα σχέδια της. Δεκαετίες αργότερα, η Τουρκία ομολόγησε δια του Ερντογάν ότι ακόμα και ένας τουρκοκύπριος να μην υπήρχε στο νησί και πάλι θα ήθελε την Κύπρο υπό τον έλεγχο της.
Χυδαίο και ταυτόχρονα καταλυτικό ρόλο στο δράμα της Κύπρου έπαιξε η ελληνική χούντα. Όσο περισσότερη πατριωτική ρητορεία πουλούσαν στο εσωτερικό μέτωπο οι χουντικοί τότε, τόσο περισσότερη πατρίδα ξεπουλούσαν στο εξωτερικό. Ο Φάκελος της Κύπρου και της Ελληνικής και της Κυπριακής Βουλής είναι αδιάψευστος μάρτυρας του συμπεράσματος αυτού.
Τελευταίοι αλλά όχι έσχατοι έρχονται αυτοί που πολέμησαν την κυπριακή ανεξαρτησία από τα μέσα. Οι Κύπριοι που υπηρέτησαν τα σχέδια του ιμπεριαλισμού και της Τουρκίας. Ο εθνικισμός και ο σοβινισμός και στις δύο κοινότητες ήταν το σαράκι που έτρωγε τα σωθικά της Κύπρου οδηγώντας στα αιματηρά γεγονότα του 63, του 64 και του 67. Ο εθνικισμός και ο σοβινισμός ήταν το χέρι που άνοιξε τελικά την πόρτα στον Αττίλα το 1974. Ο φανατισμός για Ένωση από τη μια, για ταξίμ από την άλλη, η μισαλλοδοξία, η υστερία του εθνικισμού και η εξαλλοσύνη άνοιξαν τον τάφο της Κύπρου. Κάποτε όλοι αυτοί και οι απογόνοι τους θα πρέπει να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη και να αναγνωρίσουν πικρές αλήθειες. Προδοσία υπήρξε επειδή υπήρχαν προδότες. Εγκλήματα υπήρξαν, επειδή υπήρξαν δολοφόνοι. Δυστυχώς στην Κύπρο βαφτίσαμε όλους αυτούς ήρωες, ηγέτες και στρατηλάτες. Ως ΑΚΕΛ δεν θα πάψουμε ποτέ να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Να θυμίζουμε το παρελθόν για να έχουμε πυξίδα για το μέλλον.
Κάθε φορά που υποδεικνύουμε την αλήθεια για το τι έγινε, κάθε φορά που μιλούμε για το τι πρέπει να γίνει για να έχει μέλλον η Κύπρος, το Προεδρικό και ο Συναγερμός ζητούν είτε απλώς να σιωπήσουμε, είτε μας κατηγορούν για εξυπηρέτηση τουρκικών θέσεων.
Η υπόθεση της Κύπρου βρίσκεται σε τόσο κρίσιμο σημείο που θα ήταν εγκληματικό αν σιωπούσαμε. Θα ήταν εγκληματικό αν σταματούσαμε να λέμε ποιες θέσεις, ποια τακτική θα μας οδηγήσει στη λύση του Κυπριακού. Το ενδεχόμενο διχοτόμησης απειλεί πλέον ευθέως την Κύπρο. Ο μόνος τρόπος να κλείσουμε την πόρτα στον εφιάλτη είναι η εμμονή στο συμφωνημένο πλαίσιο. Είναι η συνέπεια στα όσα μας καλεί ο Γενικός Γραμματέας να πράξουμε για να κρατήσουμε την ελπίδα ζωντανή. Δυστυχώς είναι η ασυνέπεια και οι παλινδρομήσεις του κ. Αναστασιάδη που διευκολύνουν την Τουρκία να ξεγλιστρά συνεχώς από τις ευθύνες της και όχι οι θέσεις και οι τοποθετήσεις του ΑΚΕΛ.
Τα αποτελέσματα της πολιτικής Αναστασιάδη- Συναγερμού στο Κυπριακό είναι καταγεγραμμένα. Η στασιμότητα που επικράτησε ιδιαίτερα μετά το Κραν Μοντανά επέτρεψε στην Τουρκία να κλιμακώνει την επιθετικότητα της και να παραβιάζει την κυπριακή ΑΟΖ. Να απειλεί με τετελεσμένα στην Αμμόχωστο ενώ η Κύπρος δεν φαίνεται ικανή να αντιδράσει αποτελεσματικά με τραγικές συνέπειες για το μέλλον.
Σ’ ένα πράγμα έχουν δίκαιο ο κ. Αναστασιάδης και ο Συναγερμός. Ότι η Τουρκία έγινε πολύ πιο προκλητική και πιο επιθετική από ποτέ. Ενώ η Τουρκία συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο η διεθνής κοινότητα όχι μόνο δεν αντιδρά αποτελεσματικά αλλά ψάχνει να βρει συναινετικές λύσεις μαζί της.
Διερωτούνται οι Κυβερνώντες γιατί; Δεν είναι μόνο θέμα συμφερόντων. Είναι και επειδή δεν πείσαμε για την καθαρότητα των στόχων και των προθέσεων μας. Γιατί οι αμφιταλαντεύσεις και οι παλινδρομήσεις του κ. Αναστασιάδη και οι ερασιτεχνισμοί του κ. Χριστοδουλίδη προκαλούν πολλά ερωτηματικά. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουν τόσο πιο γρήγορα θα το αντιμετωπίσουν.
Μας κατηγορούν ότι δήθεν υιοθετούμε την τουρκική επιχειρηματολογία. Θα πρεπε να ντρέπονται!!! Προκαλέσαμε πολλές φορές τον κ. Αναστασιάδη στο Εθνικό Συμβούλιο να τοποθετηθεί στο θέμα. Το απέρριπτε με μασημένα λόγια. Δημόσια όμως και αυτός και οι συνεργάτες του κατηγορούν το ΑΚΕΛ. Λένε ψέματα συνειδητά και όχι τυχαία.
Ξέρουν ότι ο λαός μας δικαιολογημένα φοβάται και απεχθάνεται τον Ερντογάν. Θέλουν να δυσφημίσουν και να απαξιώσουν το κόμμα μας στη συνείδηση του λαού. Για να το πετύχουν γκρεμίζουν κάθε τείχος πολιτικού πολιτισμού και πολιτικής ηθικής. Τους απαντούμε ότι δεν θα πετύχουν. Το ΑΚΕΛ είναι πατριωτική και υπεύθυνη πολιτική δύναμη. Το απέδειξε όποτε ο τόπος και ο λαός μας το χρειάστηκαν. Το απέδειξε στην πράξη όχι στα λόγια και με εθνικιστικές κορώνες όπως πράττουν ο κ. Αναστασιάδης και ο Συναγερμός. Όποτε λείπουν τα επιχειρήματα πληθαίνουν οι «πατριωτικές και μηδενιστικές κορώνες». Να τους υπενθυμίσουμε τα μηδενικά; Τι έλεγαν για τον τουρκοκύπριο υποψήφιο του ΑΚΕΛ στις ευρωεκλογές; Βέβαια δεν έχουν καμιά δυσκολία την επομένη να παρουσιάζονται πρωταθλητές της επαναπροσέγγισης και του αγώνα για λύση. Η ζημιά που προκαλούν με αυτές τις σκόπιμες αντιφάσεις είναι ανυπολόγιστη. Τους απαντούμε ότι σε ότι αφορά τους χειρισμούς τους λαμβάνουμε υπόψιν τι λέει ο ΓΓ του ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο ικανός, έμπειρος και αντικειμενικός διπλωμάτης όπως τον αποκαλούσαν. Οι φίλοι και εταίροι τους, τους οποίους θα μπορούσαν να πείσουν όπως μας έλεγαν. Τι λέει ο Γενικός Γραμματέας και η Ευρωπαϊκή Ένωση για το τι έγινε στο Κραν Μοντανά; Κονιορτοποιεί το αφήγημα του κ. Αναστασιάδη και του περίγυρου του. Αποενοχοποιεί την Τουρκία και λέει ότι ο κ. Αναστασιάδης δεν είχε την πολιτική βούληση να πάει μέχρι τέλους. Ποια ήταν η αντίδραση του κ. Αναστασιάδη και των λαλίστατων συνεργατών του τότε; Εκκωφαντική σιωπή!!!
Αντί να παραδίδουν μαθήματα πατριωτισμού στο ΑΚΕΛ για εσωτερική κατανάλωση, ας απαντήσουν σε όλα όσα εκθέτουν τη χώρα μας διεθνώς. Δυστυχώς όμως για την Κύπρο μόνο αυτό τους ενδιαφέρει για όλα τα θέματα. Πώς θα φτιάχνουν την εικόνα τους επικοινωνιακά στο εσωτερικό αδιαφορώντας πόση ζημιά μας γίνεται στο εξωτερικό. Αυτό το αποκαλούν πατριωτισμό. Αν δεν ήταν τραγικό θα ήταν αστείο!
Μας ρωτούν πονηρά «τι προτείνετε»; Θα μπορούσαμε να τους απαντήσουμε απλοϊκά όπως έκαναν εκείνοι «εσείς κυβερνάτε εσείς να μας πείτε». Δεν θα το πράξουμε γιατί εμείς δεν είμαστε καιροσκόποι.
Τους υπενθυμίζουμε ότι προειδοποιούσαμε για όλα τα αρνητικά ενδεχόμενα. Ότι η Τουρκία θα επιχειρούσε να προκαλέσει στην ΑΟΖ. Ότι θα προωθούσε λύση δύο κρατών. Αυτοί μας απαντούσαν ότι θωράκιζαν την ΑΟΖ. Ότι η Τουρκία δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει γεωτρύπανα ή ερευνητικά πλοία για να προκαλέσει στην ΑΟΖ. Τα αποτελέσματα τους διέψευσαν πανηγυρικά. Τα λάθη τους τα πληρώνει όμως ο κυπριακός λαός. Αντί να απολογηθούν κουνούν το δάχτυλο και απειλούν το ΑΚΕΛ.
Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για να σπαταληθεί σε επικοινωνιακά τεχνάσματα, σε πολιτικές που θυμίζουν μαθητευόμενους μάγους. Έχουν εγκλωβίσει την Κύπρο σε διλήμματα και αδιέξοδα με τη στάση που ακολούθησαν. Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι φαίνεται να μην προβληματίζονται από τα μηδενικά αποτελέσματα της τακτικής που ακολουθούν. Στο πρόσφατο Συμβούλιο Εξωτερικών η Κύπρος απομονώθηκε στις απαιτήσεις της. Αντί να υπάρξει προβληματισμός για το γεγονός, το Υπουργείο Εξωτερικών διαρρέει στα μέσα ενημέρωσης ότι την «σπαρτιάτικη» τακτική του κ. Χριστοδουλίδη, θα ακολουθήσει και ο κ. Αναστασιάδης.
Για μέρες ολόκληρες ο κ. Χριστοδουλίδης πριν από τη Σύνοδο των Υπουργών περιφερόταν στα κανάλια για να μας πείσει ότι θα επιβάλλονταν αυστηρές κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας που θα την πονούσαν. Την κρίσιμη στιγμή ωστόσο ο κ. Χριστοδουλίδης έμεινε μόνος του. Ούτε την Ελλάδα δεν έπεισε. Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι οι κυρώσεις είναι εργαλείο, δεν είναι αυτοσκοπός. Πρωταρχικός μας στόχος είναι η λύση του Κυπριακού. Η αξιοποίηση του φυσικού πλούτου που διαθέτουμε στην ΑΟΖ μας. Τους απαντούμε λοιπόν ότι όλες μας οι ενέργειες πρέπει να εξυπηρετούν αυτό το στόχο. Δεν είναι συνετό να περιορίσουμε όλη μας την προσπάθεια στην επιβολή αναποτελεσματικών κυρώσεων. Θα έπρεπε να αναγνωρίζουμε όλοι, αυτό που ως ΑΚΕΛ λέγαμε για χρόνια. Ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει άλλο χαρακτήρα και όχι αυτό που πολλοί φαντασιώνονταν. Λειτουργεί με βάση τα συμφέροντα, στη βάση δύο μέτρων και σταθμών και στη βάση της φιλοσοφίας της συναίνεσης.
Όφελος θα έχουμε αν αξιοποιώντας και τις κυρώσεις ακολουθήσουμε πολιτική που θα αποκλιμακώνει την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο και θα ανοίγει το δρόμο για διάλογο. Για επανέναρξη των συνομιλιών από το σημείο που διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά, στη βάση του Πλαισίου Γκουτέρες και των μέχρι τότε συγκλίσεων, όπως επιβεβαιώθηκε και στη συνάντηση του Βερολίνου. Ο στόχος μας πρέπει να παραμένει αμετάθετος: να καταλήξουμε σε λύση του Κυπριακού∙ να παραδώσουμε στα παιδιά μας Κύπρο ελεύθερη, επανενωμένη, κυρίαρχη, ανεξάρτητη και αποστρατιωτικοποιημένη.
Ως ΑΚΕΛ δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε για τη λύση του Κυπριακού, για την επανένωση της Κύπρου. Για λύση που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό. Που θα αποκαθιστά την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την ενότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Λύση βασισμένη στα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Λύση που θα αποστρατιωτικοποιεί την Κύπρο και θα αποκλείει τα όποια εγγυητικά ή δικαιώματα επέμβασης στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας από ξένες δυνάμεις. Λύση που θα επανενώνει το έδαφος, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία στο πλαίσιο δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως αυτή περιγράφεται στα κείμενα των Ηνωμένων Εθνών. Λύση που θα οδηγεί σε ενωμένο κράτος, συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Δεν θα πάψουμε να παλεύουμε για να ζήσει ο λαός μας, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, όπως του αξίζει. Με αξιοπρέπεια και με προοπτική. Με ειρήνη και φιλία. Σε αυτό το στόχο επικεντρώνεται κάθε πρωτοβουλία, κάθε ενέργεια, κάθε θέση μας.
Εξήντα χρόνια μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας, μια κατάκτηση που ο λαός μας πέτυχε με αίμα, οφείλουμε να μιλήσουμε ειλικρινά. Οφείλουμε να ομολογήσουμε την πικρή αλήθεια. Το αίμα και η θυσία των ηρώων του τόπου μας θα πάνε άδικα αν η Κύπρος ακρωτηριαστεί με τη διχοτόμηση. Οι θυσίες και οι αγώνες του λαού μας θα πάνε άδικα αν αφήσουμε την Κύπρο να τουρκοποιηθεί. Γιατί η Κύπρος θα τουρκοποιηθεί αν δεν επανενωθεί. Δεν θα κουραστούμε να το λέμε. Δεν θα κουραστούμε να παλεύουμε για να το αποτρέψουμε.
Αν η παράταξη που δημιούργησε το κυπριακό πρόβλημα, διδάχτηκε κάτι από τη σύγχρονη Ιστορία του τόπου, οφείλει ως μια συμβολική συγνώμη προς το λαό μας για τα δεινά που προκάλεσε με τις ιδεοληψίες, το φανατισμό και τις παραταξιακές εμμονές της, να εργαστεί με ειλικρίνεια και συνέπεια για τη σωτηρία της Κύπρου.
Αν δεν το πράξει, αν επιλέξει εκούσια ή ακούσια να βάλει ξανά την υπογραφή της για την καταστροφή του τόπου, τότε να είναι βέβαιη ότι η Ιστορία θα είναι αμείλικτη.
Εμείς θα είμαστε πάντα εδώ. Η συνέχεια της ιστορικής πορείας ενός σχεδόν αιώνα που παλεύει για το αύριο της Κύπρου. Για την Κύπρο του αύριο. Χιλιάδες ενωμένα χέρια αποφασισμένα να ρίξουν τα οδοφράγματα, να διαλύσουν τα συρματοπλέγματα.
Με το ΑΚΕΛ πάντα στην πρώτη γραμμή.
Η Κύπρος θα νικήσει!
